If you are going to panic, panic soon

Νηφάλια φωνή, στην οποία προστρέχω σε ώρες δοκιμασίας (ξέρετε, δίκην Ιωάννας της Λωραίνης…, επαφή με το υπερπέραν κ.λπ.), μου έλεγε χθες ότι πλέον απαιτείται τεραστία προσοχή, για να εισπράξει την απάντηση: ”Καλά, τώρα μου το λες; Πού ήσουν τόσον καιρό;”.

Δημοσιεύθηκε: 29 Φεβρουαρίου 2008 - 07:34

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλημέρα σας

Ήρεμα, φίλτατοι, ήρεμα.

Αλλά, if you are going to panic, panic soon. Μια ψυχή που είναι να βγει…

Νηφάλια φωνή, στην οποία προστρέχω σε ώρες δοκιμασίας (ξέρετε, δίκην Ιωάννας της Λωραίνης…, επαφή με το υπερπέραν κ.λπ.), μου έλεγε χθες ότι πλέον απαιτείται τεραστία προσοχή, για να εισπράξει την απάντηση: ”Καλά, τώρα μου το λες; Πού ήσουν τόσον καιρό;”.

Μα βέβαια, μου απαντούσε, ”μόλις προχθές είχαμε πει ότι εάν είναι να σπάσει το 4.150-4.500, θα το κάνει με τρόπο βίαιο και με αυξημένο τζίρο και όπως είδες ακριβώς αυτό έπραξε το μαγαζί… (κυπριακής) αφορμής δοθείσης. Δεν άκουγες;”.

”Ά, ναι”, απάντησα κάπως συγκαταβατικά και τον άφησα να συνεχίσει.

”Τώρα πια θέλει τεράστια προσοχή”, επανέλαβε κατά τρόπο μάλλον μονότονο, κτυπώντας το άφιλτρο τσιγάρο του στο παλιομοδίτικο πακέτο, και πρόσθεσε: ”Είμαστε στο όριο του εύρους. Πήγαμε να το σπάσουμε και έκανε τεράστιο τζίρο. Αν σήμερα συνεχίσει με μεγάλο τζίρο και το σπάσει και καθίσει τρεις μέρες κάτω από το φίλτρο των 3 ημερών, τότε θα ξέρουμε τι γίνεται”.

”Τι λες;”, απάντησα, προσπαθώντας να κλείσω το στόμα μου, που έχασκε ανοικτό από την έκπληξη…

”Αν δεν κάτσει;”, τον ρώτησα, με εμφανή ίχνη κρετινισμού και έκδηλης ανησυχίας.

”Υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι αν είναι να φρικάρεις, κάν’ το σύντομα” (”If you are going to panic, panic soon”, είπε για την ακρίβεια, αλλά ως υπέρμαχος της ελληνικής, σας το μεταφράζω…). ”Δεν το ξέρουμε όμως αυτό”, πρόσθεσε… λέγοντας ότι ”ορισμένα όρια που δεν έπρεπε να ξεπεραστούν, δεν ξεπεράστηκαν. Δεν ξέρουμε τεχνητά ή μη. Αυτό το αφήνουμε σε εσάς να το βρείτε…”, είπε.

”Το πρόβλημα είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες, με την εφαρμογή του MiFID, του Omnibus και του OTC, δεν ξέρουν ποιος πουλάει και σου λένε… ’τι γίνεται;’”, πρόσθεσε και δεν μπόρεσα παρά να αναρωτηθώ: ”Ακόμη και τα μεγάλα κεφάλια; Τι έγινε, χαθήκαν τα τηλέφωνα;”. Από την άλλη όμως σκέφτηκα ότι μάλλον θα ζήσουμε, επ’ ολίγον ελπίζω, στιγμές απείρου κάλλους.

Επιπροσθέτως, ήρθε χθες ο φίλτατος Αθανάσιος και μου σιγοψιθύρισε ότι ”τεχνικά, κάθε σκαλοπάτι που κατεβαίνουμε, δύσκολα θα το ξανανέβουμε…” και δεν ξέρω, αλλά έχω μία εντύπωση ότι μιλούσε για τον τραπεζικό δείκτη. Δεν ξέρω, θα δείξει…

Ν.Γ. Δρόσος

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.