Αγρότες: Στο ίδιο έργο… θεατές!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν γίνει πλέον ένα πράγμα σαν τα… φρούτα εποχής.

Πώς έχουμε, για παράδειγμα, μήλα τον χειμώνα και καρπούζια το καλοκαίρι; Ε, έτσι, σχεδόν κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε αγροτικές κινητοποιήσεις και μπλόκα στο εθνικό δίκτυο…

Αρχίζουν τέλη Γενάρη-αρχές Φλεβάρη και κρατούν για καμιά 40ριά μέρες…

Βέβαια, εάν υπήρχαν αγροτικές εργασίες αυτή την περίοδο, για κάποιο είδος καλλιέργειας, προφανώς δεν θα είχαμε κινητοποιήσεις. Αλλά τι να κάνουμε, εποχικό το επάγγελμα των αγροτών, εποχικές και οι κινητοποιήσεις τους. 

Τα αιτήματα, πάντως, είναι ακριβώς τα ίδια. Ασφαλιστικό και φορολογικό διεκδικούσαν πέρυσι, πριν τη ψήφιση των σχετικών νόμων, ασφαλιστικό και φορολογικό διεκδικούν και φέτος, είτε είναι νόμος του κράτους, είτε όχι.

Έτσι, για ακόμη μια φορά, θα δούμε -κατά πάσα βεβαιότητα- τη χώρα να κόβεται στα δύο, στα τρία ή και σε περισσότερα κομμάτια, ανάλογα με την προσέλευση και την «αγωνιστικότητα» που θα έχουν οι κινητοποιήσεις της -καθ' όλα συμπαθούς, κατά τα λοιπά- τάξης των αγροτών.

Ας εμποδίζεται ο κάθε τρίτος πολίτης να πάει στη δουλειά του ή όπου στην ευχή επιθυμεί να πάει, ας περιμένουν για ώρες και ημέρες οι οδηγοί των εμπορευματικών μεταφορών στις νταλίκες τους και ας επωμίζονται τη ζημία τόσο οι ίδιοι όσο και οι εταιρίες των οποίων τα εμπορεύματα μεταφέρουν, ας υπάρχουν ελλείψεις προϊόντων στην αγορά, ας κάνουν διαβήματα οι γειτονικές χώρες όπως η Βουλγαρία και ας προχωρούν σε αντίποινα κλείνοντας τα σύνορά τους.

Εμείς, εδώ «στο Ελλάντα», δεν χαμπαριάζουμε από αυτά. Είναι η εποχή των αγροτικών κινητοποιήσεων και οφείλουμε να το σεβαστούμε!

Βέβαια, όταν οι ναυτεργάτες έκαναν κινητοποιήσεις, σχετικά πρόσφατα, και δεν εξυπηρετούνταν η ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Κρήτη, ορισμένοι από τους εκεί αγρότες που έβλεπαν την παραγωγή τους να καταστρέφεται διαμαρτύρονταν και μάλιστα σφόδρα, φθάνοντας μέχρι του σημείου να πυρπολήσουν το εκδοτήριο της ακτοπλοϊκής εταιρίας….

Αλλά ποιος τα λογαριάζει ή τα θυμάται όλα αυτά; Τώρα είναι η εποχή των… αγροτικών κινητοποιήσεων και οφείλουμε όλοι, της κυβέρνησης συμπεριλαμβανομένης, να δώσουμε γη και ύδωρ, κι ας έχουν ψηφιστεί οι νόμοι, οι οποίοι -και πάλι- κρίνονται ως χαριστικοί σε σχέση με ό,τι ισχύει για όλους εμάς τους λοιπούς πολίτες…

«Εκπαιδευμένοι» επί δεκαετίες σε ειδικό φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς μεταχείρισης, είναι -ίσως- αναμενόμενο να αντιδρούν σε πολλές από τις όντως άστοχες προβλέψεις της νομοθεσίας αυτής, η οποία πράγματι συνεπάγεται αυξημένο κόστος για τους ίδιους.  

Όμως, το «δίκιο» τους δεν είναι πιο «δίκιο» από το δικό μας και σαφώς χάνεται όταν διεκδικείται με αυτόν τον τρόπο.

Όπως αντίστοιχα οφείλουμε να αντιληφθούμε κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα ότι νόμος δεν είναι ούτε το «δίκιο» του αγρότη, ούτε του εργάτη, ούτε… του κάθε «πελάτη», ο οποίος διεκδικώντας το όποιο αίτημά του μπορεί να οδηγεί σε ομηρία τον υπόλοιπο πληθυσμό της χώρας.  

Υπό το πρίσμα αυτό, μπορεί η παρούσα κυβέρνηση να είναι η «πρωτο-δεύτερη φορά αριστερά» κυβέρνηση, αλλά δεν παύει να είναι η νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, καθήκον της οποίας είναι και η επιβολή του νόμου.

Διότι την επόμενη φορά που θα δούμε μπλόκα στον κόμβο της Νίκαιας, στον Προμαχώνα, ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του οδικού δικτύου, χρήσιμο θα ήταν να θυμόμαστε ότι αν και είναι αγροτικά μπλόκα, κάποιοι τους… αφήνουν και τα στήνουν.