Δεν είναι λύση οι εκλογές

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και χρόνια πολλά!

Το σύνολο των θετικών προβλέψεων για την ελληνική οικονομία, οι οποίες μιλούν για ανάπτυξη από 2,5% έως 2,7% του ΑΕΠ το 2017, εδράζονται σε μία προϋπόθεση.

Την απαρέγκλιτη τήρηση του προγράμματος προσαρμογής και την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας.

Πρόκειται για μια προϋπόθεση, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η παράμετρος της σταθερότητας και η ύπαρξη εδάφους για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων εκείνων που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος, ώστε να μπορέσει να εισέλθει σε έναν «ενάρετο κύκλο» εξόδου του από την κρίση.

Υπό το πρίσμα αυτό, όσο καθυστερεί η ολοκλήρωση της τρέχουσας, δεύτερης κατά σειρά, αξιολόγησης του Γ’ μνημονίου, τόσο λιγοστεύει ο ωφέλιμος χρόνος που έχει στη διάθεσή της η ελληνική οικονομία, ώστε να κατορθώσει να εξασφαλίσει τους παραπάνω αναπτυξιακούς ρυθμούς, αλλά και άλλο τόσο αυξάνει ο κίνδυνος εκτροχιασμού του προγράμματος και αναβίωσης της ανάγκης λήψης επιπρόσθετων μέτρων, ώστε να «βγαίνουν τα νούμερα».

Σε περίπτωση εκλογών, δε, -κατά τούτη την κρίσιμη συγκυρία- είναι εύλογο ότι η ανατροπή μπορεί να είναι σημαντική και να ανοίξει μια νέα περίοδος αστάθειας για τον τόπο, ανεξαρτήτως του όποιου εκλογικού αποτελέσματος.

Έτσι, λοιπόν, όταν στελέχη του κυβερνώντος συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως ο ευρωβουλευτής κ. Στ. Κούλογλου αναβιώνουν, έστω με τη μορφή των προσωπικών εκτιμήσεων, σενάρια περί σκόπιμης καθυστέρησης της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης εκ μέρους των δανειστών, με στόχο την πτώση της κυβέρνησης και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ενώ το ενδεχόμενο αυτό έχει αποκλειστεί επανειλημμένως από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, ελάχιστη υπηρεσία προσφέρουν στον τόπο.

Ακόμη κι αν υιοθετηθεί το σκεπτικό που ανέπτυξε απαντώντας σε ερωτήματα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο φίλτατος κ. Στ. Κούλογλου, ότι η πλευρά των δανειστών, προεξάρχοντος του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Β. Σόιμπλε, είναι αποφασισμένη να οδηγήσει τη διαπραγμάτευση «στα βράχια», η ελληνική πλευρά οφείλει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την αίσια ολοκλήρωσή της το ταχύτερο δυνατόν.

Ο τόπος διαθέτει νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία δεν έχει διανύσει ούτε το ήμισυ της θητείας της και στο πλαίσιο αυτό οφείλει να φέρει σε πέρας το έργο που ανέλαβε τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν το εκλογικό σώμα της χώρας ανανέωσε την εμπιστοσύνη του προς αυτήν.

Εάν εκτιμά, δε, ότι η αποστολή αυτή απαιτεί διευρυμένη πολιτική ή κοινοβουλευτική νομιμοποίηση, υπό το φως των αυξημένων απαιτήσεων που φέρονται να έχουν οι δανειστές, τότε δεν έχει παρά να την αναζητήσει δια της θεσμοθετημένης κοινοβουλευτικής οδού…

Πέραν της κρισιμότητας που έχει το επόμενο έτος για την ελληνική οικονομία, δεδομένης της εκπνοής του «ελληνικού προγράμματος» το καλοκαίρι του 2018, το 2017 θα είναι μια χρονιά εκλογικών αναμετρήσεων σε σειρά ευρωπαϊκών χωρών και ως εκ τούτου μια περίοδος κατά την οποία θα υπάρξει έξαρση του δεξιόστροφου ή αριστερόστροφου λαϊκισμού, μειώνοντας έτσι τις δυνατότητες της χώρας μας να διεκδικήσει σημαντικές παραχωρήσεις είτε επί του προγράμματος που ακολουθεί, είτε επί του «προφίλ» εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους.

Στο πλαίσιο αυτό, οι οποιεσδήποτε κινήσεις επί των ζητημάτων αυτών οφείλουν να ολοκληρωθούν άμεσα, όσο το κλίμα είναι ακόμη πρόσφορο.

Ενδεχόμενη πρόωρη προσφυγή στην κάλπη -όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό- ή παρατεταμένη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, αντιστρατεύεται θεμελιώδη συμφέροντα της χώρας και δύναται να την οδηγήσει σε νέες περιπέτειες, όμοιες εκείνων που ζήσαμε πέρυσι το καλοκαίρι.

Ούτως ή άλλως, το εκλογικό σώμα οδηγήθηκε τότε στην κάλπη με κεντρικό ερώτημα την επικύρωση ή μη της συμφωνίας στην οποία κατέληξε η προηγούμενη κυβέρνηση υπό τον κ. Τσίπρα και απάντησε θετικά.

Τι έχει αλλάξει έκτοτε;