Με μια «ανάσα»...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Για την «ανάσταση» της ελληνικής οικονομίας, που είχε υποσχεθεί μια ψυχή, ας μην ελπίζουμε τουλάχιστον σύντομα.

Οι παρούσες συνθήκες κεφαλαιακών περιορισμών, παντελούς απουσίας πιστωτικής επέκτασης, λυσσαλέας υπερφορολόγησης και διάσπαρτης οικονομικής κατατονίας, περισσότερο σε επιθανάτιο ρόγχο προσομοιάζουν παρά σε οτιδήποτε άλλο.

Οι οφειλές πολιτών, επιχειρήσεων και του ίδιου του κράτους σωρεύονται, κάθε λογής μαγαζιά -ιστορικά ή νεότερα, μικρά ή μεγάλα- συνεχίζουν να κλείνουν, σκέψεις επενδύσεων θεωρούνται πλέον αδιανόητες και η υλοποίηση ακόμη και των ιδιωτικοποιήσεων που έχουν ήδη πάρει τον δρόμο τους, όπως το Ελληνικό, συναντά κάθε λογής εμπόδια.

Υπό το πρίσμα αυτό, το ενδεχόμενο νέων καθυστερήσεων στην ολοκλήρωση τόσο του Β' σκέλους της πρώτης αξιολόγησης, όσο και της δεύτερης, που είναι προγραμματισμένη να την ακολουθήσει, μόνον περαιτέρω επιδείνωση μιας ήδη βεβαρυμένης κατάστασης υπόσχεται.

Κάτι που οφείλει να θεωρεί ως δεδομένο η κυβέρνηση αλλά και να αναγνωρίσουν -επιτέλους- οι εκπρόσωποι των Θεσμών.

Μια ανάσα πρέπει από κάπου να δοθεί, ακόμη κι αν αυτή φέρει χαριστική χροιά.

Το αίτημα του εμπορικού κόσμου της χώρας, όπως αυτό διατυπώθηκε από την ΕΣΕΕ και υιοθετήθηκε -κατά τα φαινόμενα- από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και τον αρμόδιο αναπληρωτή υπουργό Τρ. Αλεξιάδη, σχετικά με τη θέσπιση ενός «ακατάσχετου λογαριασμού» σε ποσοστό τουλάχιστον 80%, για όσες επιχειρήσεις έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, οφείλει να γίνει αποδεκτό.

Ποιο το νόημα διενέργειας εμπορικών συναλλαγών κάθε είδους, όταν το πρόσοδο από αυτές θα οδεύει αυτομάτως στα κρατικά ταμεία για την κάλυψη των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων αυτών των επιχειρήσεων;

Ποιο το νόημα ακόμη και της εργασίας, όταν η αποζημίωσή της παραμένει όμηρος αυτών των υποχρεώσεων;

Έτσι, η μάχη της διαπραγμάτευσης, που ξεκινά εκ νέου σήμερα στις Βρυξέλλες, με τις συναντήσεις των φίλτατων Τσακαλώτου - Σταθάκη - Χουλιαράκη με τον Πιερ Μοσκοβισί, αλλά και με τη συνεδρίαση του EuroWorking Group ενόψει του Eurogroup της 9ης Σεπτεμβρίου, πρέπει να κυλήσει «με μια... ανάσα».

Ούτε μονομερείς ενέργειες από τη μια πλευρά, ούτε αδιαλλαξία από την άλλη, πρέπει να τη χαρακτηρίσουν.

Το μήνυμα που θα μεταφέρει ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας από το βήμα της ΔΕΘ το βράδυ του Σαββάτου 10 Σεπτεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» και στη συνέντευξη Τύπου που θα παραχωρήσει το μεσημέρι της επόμενης ημέρας, οφείλει να αποτυπώνει κλίμα συναίνεσης μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της και διάθεση ταχείας υπέρβασης όσων εμποδίων υπάρχουν στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις.

Αυτή την «ανάσα» πρέπει να την καρπωθεί η οικονομία, η χώρα και οι πολίτες της.

Για να αρχίσει να κυλάει ξανά το νερό στο αυλάκι της ελληνικής οικονομίας, πρέπει να υπάρξει ρεαλισμός και χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του ρεαλισμού θα μπορούσε να είναι η θεσμοθέτηση του «ακατάσχετου λογαριασμού» για τις επιχειρήσεις.

Προφανώς πρόκειται για ένα μέτρο που εμπεριέχει τη χροιά της διακριτικής μεταχείρισης, για όσους εξυπηρετούν κανονικά τις φορολογικές υποχρεώσεις τους ή για όσους δεν θα είναι σε θέση να υπαχθούν σε αυτό.

Όμως, είναι ένα μέτρο-ανάσα για τις χιλιάδες εκείνες επιχειρήσεις που ακόμη προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, εν μέσω των δεινών που υφίσταται σήμερα η ελληνική οικονομία και όλοι καλά γνωρίζουμε...

Μέτρα όπως αυτό μπορούν να αποτρέψουν το μοιραίο για την ελληνική οικονομία και να τη διατηρήσουν στη ζωή.

Αρκεί να υπάρχει η σύνεση και η βούληση για την υιοθέτησή τους, ένθεν και ένθεν...