Ο χρόνος μετράει αντίστροφα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όσα διαδραματίστηκαν χθες στην Ειδομένη και την προηγούμενη εβδομάδα στο λιμάνι του Πειραιά δείχνουν ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα σε ό,τι αφορά στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα.

Το γεγονός ότι δεν έχουν υπάρξει θύματα έως τώρα είναι -κατά βάση- τυχαίο.

Μαχαίρια βγήκαν και αίμα χύθηκε τις προηγούμενες ημέρες στον Πειραιά και χθες υπήρξαν δεκάδες τραυματίες από χημικά, χειροβομβίδες κρότου λάμψης αλλά και πλαστικές σφαίρες που εξαπέλυσαν δυνάμεις της ΠΓΔΜ επί μεταναστών και προσφύγων επί ελληνικού εδάφους.

Τι άλλο πρέπει να συμβεί, ώστε να αντιληφθούμε ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό επίπεδο;

Ακόμη και εάν επιλέξουμε να αγνοήσουμε -προς στιγμήν και χάριν συζητήσεως- τον κατά τα λοιπά διόλου αμελητέο οικονομικό αντίκτυπο αυτής της υπόθεσης, με τη σιδηροδρομική γραμμή κλειστή επί τρεις εβδομάδες αλλά και με το κυριότερο λιμάνι της χώρας, όπως και τα ανατολικά νησιά, σε κατάσταση ομηρείας εξαιτίας του προσφυγικού, αυτό που δεν μπορεί να αγνοηθεί είναι οι ευρύτερες επιπτώσεις αυτού του ανθρωπιστικού δράματος.

Όσο αυτές οι χιλιάδες των απελπισμένων ανθρώπων αφήνονται στην τύχη τους και η ελληνική πολιτεία παραμένει η μεγάλη απούσα της εξίσωσης, ανοίγει ο δρόμος για κινδύνους και καταστάσεις κάθε είδους.

Τα φαινόμενα βίας πολλαπλασιάζονται, οι εκρήξεις αγανάκτησης γίνονται καθημερινές, η απελπισία κορυφώνεται και δίνεται έδαφος στους κάθε λογής «αλληλέγγυους» και στους ακραίους κάθε χρώματος, εγχώριους ή αλλοδαπούς, να προωθήσουν τη δική τους «ατζέντα» και να «κτίσουν» πάνω στο δράμα αυτών των ανθρώπων.

«Βούτυρο στο ψωμί» του κάθε ακραίου, δεξιού ή αριστερού, προσφέρει αυτή η κατάσταση.

Δεν αντιλαμβάνονται εκείνοι που κρατούν τα ηνία της εξουσίας σε αυτόν τον τόπο, ότι η χώρα μας οδηγείται με αυξανόμενη ταχύτητα σε μια δίνη, όσο το κράτος δεν κάνει τη δουλειά του και ότι την απουσία του εκμεταλλεύεται όποιος το επιθυμεί;

Αντίστοιχα, πώς είναι δυνατόν να παραμένουν αδρανείς όσοι βρίσκονται σε πόστα ευθύνης έναντι των αναγκών αξιοπρεπούς διαβίωσης, στέγασης και περίθαλψης αυτών των χιλιάδων κατατρεγμένων ανθρώπων που βρίσκονται στη χώρα μας;

Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι ανάγκες αυτές, αναπόδραστα, θα οδηγήσουν σε φαινόμενα απαράδεκτα για οποιαδήποτε συντεταγμένη πολιτεία;

Επί μήνες η ελληνική κυβέρνηση καθυστέρησε συστηματικά να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι της Συνθήκης Σένγκεν και στη δημιουργία των περίφημων hot spots και κέντρων υποδοχής - φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, με αποτέλεσμα το κλείσιμο των βόρειων συνόρων και του Βαλκανικού διαδρόμου.

Σήμερα, ενώ πολλά από αυτά τα κέντρα βρίσκονται ήδη σε λειτουργία και σειρά άλλων είναι υπό κατασκευή, οι αρμόδιες αρχές εμφανίζονται αδύναμες ή ανίκανες να προσανατολίσουν -δια της πειθούς- τους πρόσφυγες και μετανάστες προς αυτά.

Τις επιπτώσεις, όμως, του γεγονότος αυτού θα τις βρούμε όλοι μπροστά μας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Η επίδειξη ανοχής είναι συχνά ένδειξη σοφίας, όμως, ουδεμία σοφία υπάρχει στην εξάντληση αυτής της ανοχής επί ακραίων φαινομένων.

Όσα συμβαίνουν, δε, είτε στην Ειδομένη, είτε στον Πειραιά, είτε όπου αλλού υπάρχουν μεγάλες συναθροίσεις προσφύγων και μεταναστών εκφεύγουν οποιασδήποτε μορφής κανονικότητας και συνιστούν ακραίες καταστάσεις.

Η ώρα μηδέν για το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα έχει ήδη παρέλθει και ο χρόνος πλέον κυλάει αντίστροφα για όλους.

Επιτέλους, αναλάβετε τις ευθύνες και κάντε αυτό που πρέπει, ώστε να δοθεί ένα τέλος σε αυτό το δράμα, μήπως και αποφύγουμε τα χειρότερα...