Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι αγρότες μπορεί να προετοιμάζονται να δώσουν τη «μάχη της Αθήνας» μεθαύριο Παρασκευή, όμως τις κινητοποιήσεις τους τις υφίσταται ολόκληρη η χώρα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες και ήδη στα μάτια της κοινής γνώμης έχουν αρχίσει να χάνουν το όποιο δίκιο έχουν…

Κινδυνεύουν να το απωλέσουν εντελώς, δε, εάν συνεχίσουν να εμμένουν στη μαξιμαλιστική λογική της κάθετης  άρνησης του διαλόγου, σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε μια κίνηση πρακτικά αδύνατη, ανακαλώντας το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Ακόμη κι αν προσπεράσουμε το γεγονός ότι η τυχόν υλοποίηση αυτού του διαλόγου -ο οποίος έχει λάμψει δια της απουσίας του έως τώρα- συνιστά μια «ντε φάκτο» υποχώρηση της κυβέρνησης, καθώς σηματοδοτεί την προθυμία της να προχωρήσει σε παραχωρήσεις, η άρνηση υλοποίησής του εκ μέρους των αγροτών τούς καθιστά «παιδιά ενός ανώτερου Θεού» απέναντι στις άλλες επαγγελματικές τάξεις, οι οποίες επίσης πλήττονται από το ίδιο νομοσχέδιο και μάχονται κατά των προβλέψεών του.

Μπορεί στον Θεσσαλικό κάμπο ή σε άλλες αγροτικές περιοχές, η στάση αυτή να συνάδει με τα τοπικά ήθη, όμως παραγνωρίζει τα «δίκια» όλων όσοι πλήττονται από τις προωθούμενες ασφαλιστικές ρυθμίσεις, οι οποίες ευθέως αδικούν ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.

Όπως, αντιστοίχως, αδικείται το κοινωνικό σύνολο και η οικονομική δραστηριότητα της χώρας, που βρίσκονται υπό ομηρεία στη διάρκεια των τελευταίων τριών εβδομάδων, εξαιτίας των κινητοποιήσεων των αγροτών.

Εάν απαιτείται, δε, αυτό το χρονικό διάστημα ώστε να συνειδητοποιήσει και η κυβέρνηση ότι υπάρχουν νόμοι σε αυτή τη χώρα, όπως επεσήμανε χθες η φιλτάτη κα Όλγα Γεροβασίλη επ’ αφορμή των πολυήμερων κινητοποιήσεων των αγροτών και της ενδεχόμενης καθόδου τους στην Αθήνα, τότε το «συντεταγμένον» του όλου πράγματος και βεβαίως της Πολιτείας έχει μάλλον κάπου χαθεί…

Όπως κινδυνεύει να χαθεί και η μάχη κατά του λαϊκισμού, της οποίας δηλώνει επικεφαλής ο φίλτατος κ. Κυρ. Μητσοτάκης, αλλά αν και υποστηρίζει ότι πρέπει να θυσιαστούν ορισμένα τινά χάριν της εξυγίανσης του ασφαλιστικού συστήματος, ταυτόχρονα καλεί την κυβέρνηση να αποσύρει το σχετικό νομοσχέδιο, σε μια σαφή προσπάθεια άγρας της αγροτικής ψήφου.

Όλα αυτά, δε, γιατί και προς τι;

Για ένα γενικό και ασαφές ως προς σειρά προβλέψεών του κείμενο, εκ 170 σελίδων, η αντασφαλιστική μελέτη επί του οποίου ουδέποτε δημοσιοποιήθηκε και ήδη αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη επιφύλαξη από τους λεγόμενους «θεσμούς», που δηλώνουν ότι «εάν δεν δούμε τα νούμερα», δεν μπορούμε να αποφανθούμε…

Φίλτατοι, εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, οφείλει να επικρατήσει νηφαλιότητα και ειλικρίνεια σε σχέση με το ασφαλιστικό ζήτημα.

Πρόκειται για ένα χρεοκοπημένο και αναποτελεσματικό σύστημα, το οποίο βαρύνει υπέρμετρα τον κρατικό κορβανά -σε ποσοστό πολύ υψηλότερο του προσήκοντος βάσει ευρωπαϊκών ή και διεθνών δεδομένων-, το οποίο οφείλει να αναμορφωθεί.

Οφείλει να αναμορφωθεί χάριν όσων βρίσκονται σε απασχόληση, όσων είναι σε σύνταξη, αλλά και χάριν των επομένων γενεών.

Η (πρωτο-δεύτερη φορά αριστερά) κυβέρνηση της χώρας, στο πλαίσιο των πλουραλιστικών τάσεων που προφανώς τη διακατέχουν, παρουσίασε, αυτοβούλως και δίχως συνεννόηση με τους εμπλεκόμενους φορείς, μια πρόταση η οποία απερρίφθη κατά τρόπο συνοπτικό από πληθώρα επαγγελματικών τάξεων και μετά πολλών επαίνων από τους θεσμούς, ως ατεκμηρίωτη…

Το γεγονός ωστόσο αυτό δεν αίρει την ανάγκη αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος και δεν απαλλάσσει οποιαδήποτε κοινωνική ή οικονομική ομάδα από τις υποχρεώσεις της έναντι αυτού.

Όλα αυτά, όμως, μόνο με διάλογο λύνονται.

Διάλογο ακριβώς αντίστοιχο εκείνου που αμέλησε να κάνει η κυβέρνηση και εκείνου που αρνούνται να κάνουν οι αγρότες…