Η χώρα δεν αντέχει άλλα εκλογικά σενάρια!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η δουλειά των απανταχού χρηματιστηριακών αγορών είναι να προεξοφλούν εξελίξεις και αυτό το οποίο προεξοφλείται, εσχάτως, στη χώρα μας αφορά στα χειρότερα…

Αφορά στο ενδεχόμενο νέων περιπετειών για την Ελλάδα, εάν οδηγηθεί για ακόμη μία φορά σε πρόωρες εκλογές, εν μέσω της τρέχουσας αξιολόγησης του προγράμματος προσαρμογής, της κοινωνικής αναταραχής που τη συνοδεύει αλλά και της προσφυγικής κρίσης.

Οι συνέπειες θα ήταν καταλυτικές για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, η οποία θα παρέμενε -κατά πάσα βεβαιότητα- σε καθεστώς ύφεσης, αλλά και της ίδιας της χώρας, καθώς θα μπορούσε να διακυβευθεί για ακόμη μία φορά η θέση της στην Ευρωζώνη, στη Συνθήκη Σένγκεν, ή ακόμη και την ίδια την ΕΕ.

Πρόκειται, δε, για ένα ενδεχόμενο, το οποίο εμφανίζεται να συντηρεί η κυβέρνηση συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς, αν και διαψεύδεται ευθέως από το Μέγαρο Μαξίμου και τους πέριξ τον πρωθυπουργό κύκλους, αναζωπυρώνεται καθημερινά από τον κυβερνητικό εταίρο τους, τους ΑΝΕΛ.

Με δηλώσεις τους κατά το τελευταίο διήμερο, τόσο ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και υπουργός Άμυνας, Π. Καμμένος, όσο και η εκπρόσωπος Τύπου των ΑΝΕΛ, Μ. Χρυσοβελώνη, θέτουν ευθέως ζήτημα νέας προσφυγής στις κάλπες, σε περίπτωση αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και δανειστές, ωσάν τούτο να ήταν «διαπραγματευτικό ατού» από την πλευρά της Ελλάδας…

Υποδαυλίζουν, όμως, έτσι ένα κλίμα αβεβαιότητας, το οποίο, αφενός, αποθαρρύνει τις οποιασδήποτε μορφής κεφαλαιακές τοποθετήσεις στη χώρα μας, αφετέρου, διώχνει τις ήδη υπάρχουσες, κάτι το οποίο αποτυπώθηκε με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο χθες στο χρηματιστηριακό ταμπλό…

Γιατί να βάλει κανείς έστω και ένα σεντ στην Ελλάδα, σε στιγμή κατά την οποία ουδεμία βεβαιότητα υπάρχει σχετικά με την περαιτέρω πορεία της;

Γιατί να παραμείνουν στη χώρα μας επενδύσεις, ή ακόμη και τοποθετήσεις σε τραπεζικές ή άλλες μετοχές, όταν αυτές καταγράφουν ήδη απώλειες της τάξης του 50% από την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών μόλις προ διμήνου, εξαιτίας της τρέχουσας αβεβαιότητας;

Είτε αφορά σε διαπραγματευτικούς τακτικισμούς, είτε είναι προϊόν συνεννόησης μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων, είτε όχι, η συντήρηση του παρόντος κλίματος αβεβαιότητας με την επίκληση μίας ενδεχόμενης νέας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες οφείλει να τερματιστεί.

Πέραν του γεγονότος ότι η διαπραγματευτική αξία αυτού του «χαρτιού» είναι ιδιαίτερα αμφίβολη, η παρούσα κυβέρνηση διανύει μόλις τον πέμπτο μήνα της στην εξουσία, στην οποία αναδείχθηκε με σαφή λαϊκή εντολή να βγάλει τη χώρα από το σημερινό αδιέξοδό της.

Οτιδήποτε διαφορετικό θα ισοδυναμούσε με απόδραση και με προσπάθεια αποποίησης ευθυνών.

Ακόμη κι αν -υποθετικά και χάριν συζήτησης- η χώρα προσέφευγε σε μία νέα εκλογική αναμέτρηση και υπήρχε επικράτηση των κομμάτων τα οποία απαρτίζουν τον σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό ή και αύξηση των εκλογικών ποσοστών τους, τούτο σε τι θα μπορούσε να αλλάξει, είτε τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας έναντι εταίρων και δανειστών, είτε τη στάση που αυτοί τηρούν έναντι της Ελλάδας;

Δεν το είδαμε αυτό το «έργο» πέρυσι το καλοκαίρι με το δημοψήφισμα; Είναι απαραίτητο να το βιώσουμε για ακόμη μία φορά, παρατείνοντας ή και επιδεινώνοντας την ήδη βεβαρυμμένη  θέση της χώρας μας; 

Στις δημοκρατίες, προφανώς, δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Στις οικονομίες, όμως, υπάρχουν σημεία πέραν των οποίων δεν υπάρχει εύκολος γυρισμός και -δυστυχώς- η χώρα μας έχει φθάσει πολύ κοντά σε αυτά κατά το πρόσφατο παρελθόν.

Ας μην τα υπερβούμε…