Ο Κυριάκος και η σύγκρουση που θα κάνει τη διαφορά

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το «άνοιγμα» που έκανε χθες ο νέος πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης σε πτέρυγες που δεν τον στήριξαν ευθέως κατά την πρόσφατη εσωκομματική αναμέτρηση, είναι χρήσιμο για την επίτευξη ισορροπιών αλλά και, εν πολλοίς, αναμενόμενο για έναν πολιτικό που επιθυμεί να ηγείται της «όλης» ΝΔ.

Σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, ο συνδυασμός Δένδια - Βρούτση, δύο πολιτικών με επιτυχείς υπουργικές θητείες, αποτελεί σημείο συγκερασμού τόσο δεξιόστροφων όσο και κεντρώων τάσεων στο πλαίσιο της ΝΔ, ενώ στην επιλογή της Ν. Κεραμέως, τεχνοκράτη που είχε τοποθετηθεί στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ με απόφαση Σαμαρά, αντικατοπτρίζονται ανανεωτικές και εκσυγχρονιστικές τάσεις.

Αντίστοιχα, στο πρόσωπο του Γ. Κουμουτσάκου, ανθρώπου με επιτυχή θητεία στον χώρο της επικοινωνίας, εξασφαλίζονται πολύτιμες εσωκομματικές ισορροπίες.

Όμως, το ποιοτικό άλμα για τον κ. Κ. Μητσοτάκη δεν θα προέλθει μόνον χάρη στην επίτευξη εσωκομματικών ισορροπιών.

Η ατζέντα επί της οποίας εξελέγη ήταν ατζέντα ρήξης.

Ρήξης που αφορούσε την ίδια τη ΝΔ, με την προσδοκία αυτή να απεκδυθεί του πελατειακού της παρελθόντος, ρήξης με τους πολιτικούς του αντιπάλους και τον λαϊκισμό που τους χαρακτηρίζει και εντέλει ρήξης με τις δυνάμεις, από διάφορους πολιτικούς χώρους, οι οποίες προασπίζουν τον σημερινό ρόλο και εύρος του κράτους στην οικονομία.

Πρόκειται, δε, για δυνάμεις οι οποίες βρίσκονται τόσο στον κυβερνητικό συνασπισμό όσο και στην ίδια τη ΝΔ, αλλά βεβαίως και στα μικρότερα κόμματα του κεντρώου χώρου.

Εάν ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης κατόρθωσε να γείρει υπέρ του την πλάστιγγα της εσωκομματικής αναμέτρησης, τούτο κατέστη δυνατόν χάρη σε όσα τον διαφοροποιούσαν από τον επίσης φίλτατο κ. Β. Μεϊμαράκη.

Μπορεί σε επίπεδο ρητορικής αμφότεροι να υπεραμύνονται του μοντέλου οικονομίας της ελεύθερης αγοράς και του φιλελεύθερου ιδεολογικού πλαισίου που συνοδεύει τη ΝΔ, όμως, ξεκάθαρα η επιλογή Μητσοτάκη αφορούσε στη ρήξη και όχι στη συναίνεση με όσα οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της κατάντια.

Υπό το πρίσμα αυτό, η ρήξη και η δυνατότητα σύγκρουσης με τον λαϊκισμό, που προσφέρει η πολιτική φυσιογνωμία Μητσοτάκη, αποτελούν ή εντέλει οφείλουν να αποτελέσουν τον βατήρα για την περαιτέρω ανέλιξή του στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Μπορεί ο ίδιος να θεωρεί ότι απαιτείται χρονικό διάστημα 111 ημερών από την εκλογή του για την ανασυγκρότηση και ανάταξη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όμως οι εξελίξεις δεν θα του το προσφέρουν.

Το πολιτικό «παζάρι» στο οποίο επιθυμεί να εισέλθει ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, με στόχο την ταχεία ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του τρέχοντος μνημονίου, εγκυμονεί -σαφώς εντάσεις- αλλά και μια ενδεχόμενη επανάληψη του πρώτου επταμήνου διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και όσων δεινών επεφύλαξε αυτό για τη χώρα.

Στο πλαίσιο αυτό η ΝΔ οφείλει να εκπληρώσει τον ρόλο που δεν μπόρεσε καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα και να προσφέρει στον τόπο μια σοβαρή Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Οφείλει να είναι παρούσα και όχι απούσα…

Από τις θέσεις που θα κτίσει στη βάση άσκησης αυτής της αντιπολίτευσης, θα κριθεί και η περαιτέρω πορεία της προς την εξουσία, η κατάκτηση της οποίας, παρά τη διαφαινόμενη αποδυνάμωση του κυβερνώντος συνασπισμού, εμφανίζεται ακόμη απόμακρη.

Πρόκειται για θέσεις οι οποίες θα κριθούν τόσο στο εξωτερικό -από εταίρους και δανειστές- όσο και στην εγχώρια πολιτική σκηνή και θα σταθμίσουν την πληρότητα και αποτελεσματικότητα της «εναλλακτικής λύσης» και εάν όντως αυτή πλέον υφίσταται…