Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

«Πόσα θέλετε να μας τρελάνετε;»

Ουδείς υπουργός βρίσκεται με το «πιστόλι στον κρόταφο». Εάν διαφωνεί με την κυβερνητική πολιτική, οι επιλογές του είναι γνωστές και σαφείς. Διότι, αν μη τι άλλο, ακόμη και ο πολιτικός σουρεαλισμός έχει τα όριά του…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Φέτος το καλοκαίρι η κυβέρνηση του φίλτατου κ. Α. Τσίπρα  έκανε μια από τις θεαματικότερες πιρουέτες στη νεότερη ελληνική πολιτική ιστορία, δεσμεύοντας τη χώρα σε ένα νέο μνημόνιο.

Όμως, αιτιολόγησε βάσιμα την απόφασή της αυτή, επικαλούμενη την αποφυγή, έτσι, ενός ενδεχόμενου οικονομικού -και κατά προέκταση κοινωνικού- ολέθρου της χώρας και δεύτερον, είχε το σθένος να οδηγήσει τον τόπο σε εκλογές, αναζητώντας εκ νέου τη λαϊκή ετυμηγορία επί της πολιτικής της.

Έκτοτε, αν και από του βήματος της Βουλής ο κ. Τσίπρας δήλωσε επανειλημμένως ότι «δεν την πιστεύει» αυτή τη νέα συμφωνία, την τηρεί απαρέγκλιτα, όπως καταδεικνύει η πρόσφατη επιτυχής ολοκλήρωση και του δεύτερου γύρου διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και δανειστές και η επικείμενη, ενδεχομένως και εντός της εβδομάδος, εκταμίευση ακόμη ενός δισ. ευρώ εκ μέρους τους.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η πολιτική που ακολουθεί ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται να έχει ειρμό, συνέχεια και συνέπεια.

Αντίθετα, όσα υποστήριξε χθες από του ιδίου κοινοβουλευτικού βήματος, ο φίλτατος κ. Χρ. Σπίρτζης, ο οποίος κατέχει τη θέση του υπουργού Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων στην κυβέρνηση υπό τον κ. Τσίπρα, αναφερόμενος στην υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων, εμφανίζονται να μην έχουν.

Για την ακρίβεια, εμφανίζονται να αγγίζουν ή και να υπερβαίνουν τα όρια του πολιτικού σουρεαλισμού.

«Για τα αεροδρόμια ισχύει η δήλωση που έκανα πριν την υπογραφή της σύμβασης, ότι διαφωνούμε με αυτό τον τρόπο παραχώρησης. Υπήρχε η δέσμευση, η δανειακή, που τέθηκε στην κρίση του ελληνικού λαού. Όλοι ήξεραν ότι ο διαγωνισμός που εσείς ξεκινήσατε, η σύμβαση, είναι δικό σας έργο. Η παράδοση των αεροδρομίων της χώρας είναι δικό σας έργο…» δήλωσε ο κ. Σπίρτζης απευθυνόμενος προς τον επίσης φίλτατο κ. Κ. Χατζηδάκη, της ΝΔ, λίγο μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης από τον ίδιο…

Η απάντηση, δε, του κ. Χατζηδάκη προς τον κ. Σπίρτζη, «πόσα θέλετε να μας τρελάνετε;» συνοψίζει μάλλον εύστοχα το οξύμωρο όσων διαδραματίστηκαν χθες, αναφορικά με το ζήτημα της υπογραφής της συγκεκριμένης σύμβασης.

Ο αρμόδιος υπουργός, να δηλώνει δημόσια και μάλιστα από του βήματος της Βουλής ότι διαφωνεί κάθετα με το περιεχόμενο μιας σύμβασης, την οποία όμως είχε υπογράψει για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης, μόλις λίγη ώρα νωρίτερα.

Πέραν της ουσίας της υπόθεσης αυτής, η οποία αφορά μια ιδιαίτερα σημαντική επένδυση σε έργα υποδομών και μάλιστα σε έναν κλάδο όπως ο τουριστικός, ο οποίος αποτελεί πλέον «ατμομηχανή» για την ελληνική οικονομία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει και σημειολογία.

Ποιο είναι το μήνυμα που απηύθυνε χθες ο φίλτατος κ.Σ πίρτζης προς τους εταίρους και δανειστές μας αλλά και προς τους απανταχού δυνητικούς επενδυτές, τηρώντας την παραπάνω στάση;

Ποια είναι τα εχέγγυα σοβαρότητας επί των οποίων μπορούν, βασίμως, να στηρίξουν τις όποιες επενδυτικές τους αποφάσεις στην Ελλάδα, όσοι ενδεχομένως ακόμη διανοούνται να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στον τόπο μας;

Δίχως αμφιβολία, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και όσοι την απαρτίζουν, ανέλαβαν να «βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά», σε μια ιδιαίτερα δυσχερή συγκυρία για τον τόπο.

Όμως, τούτο, εν πολλοίς κρίθηκε κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση και το εκλογικό σώμα της χώρας αποφάνθηκε επ’ αυτού δίνοντας το «πράσινο φως» για τη συνέχιση αυτής της πολιτικής.

Όσοι ανέλαβαν το έργο της συνέχισής της οφείλουν, άρα, είτε να το φέρουν σε πέρας, είτε να δηλώσουν τη διαφωνία τους και να αποχωρήσουν, όπως έπραξαν και άλλοι νωρίτερα.

Διότι, αν μη τι άλλο, έτσι θα έχουν ειρμό, συνέπεια και συνέχεια… 


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v