Λύση win-win για τα κόκκινα δάνεια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ουδείς αντέχει μια επώδυνη λύση για τα «κόκκινα δάνεια».

Ούτε η κοινωνία την αντέχει, ούτε το τραπεζικό σύστημα, ούτε, ευλόγως, και η κυβέρνηση, αν και όσα παρουσίασε χθες, ως απότοκο της συμφωνίας στην οποία κατέληξε με τους θεσμούς, μάλλον απέχουν από τα προεκλογικώς υπεσχημένα…

Ωστόσο, η συμφωνία αυτή είναι από χθες πραγματικότητα,  αναμένεται άμεσα να γίνει νόμος του κράτους και παρέχει τη δυνατότητα στο τραπεζικό σύστημα, με την ολοκλήρωση της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησής του, να προχωρήσει σε μια λύση του ζητήματος των μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών δανείων με όσους εκ των δανειοληπτών θέλουν και μπορούν…

Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η λύση του όλου ζητήματος.

Αφενός, στον διαχωρισμό της ήρας από το στάρι, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων που θα προσμετρούν το ύψος των εισοδημάτων τους μετά από έξι χρόνια κρίσης αλλά και το πραγματικό ύψος της ενυπόθηκης αξίας σε σχέση με το δάνειό τους και αφετέρου, στην ευελιξία που μπορούν να επιδείξουν οι τράπεζες στη διαμόρφωση ενός νέου δανειακού πακέτου, που θα είναι βιώσιμο και θα μπορεί να εξυπηρετείται ομαλά.

Ουδένα συμφέρον υπάρχει, ούτε για το τραπεζικό σύστημα, ούτε για την οικονομία συνολικά, να κατακλυστεί η ελληνική αγορά από ένα μπαράζ πλειστηριασμών ακινήτων, το οποίο θα ωθήσει ακόμη χαμηλότερα τις τιμές των ακινήτων και άρα θα μειώσει περαιτέρω την αξία των ενυπόθηκων στοιχείων ενεργητικού που έχουν στους ισολογισμούς τους οι τράπεζες.

Πρόκειται για μια απεχθή διαδικασία, η οποία εγκυμονεί όχι μόνο σοβαρούς οικονομικούς, αλλά και κοινωνικούς και πολιτικούς κινδύνους.

Η λύση σε αυτό το ζήτημα οφείλει να διέλθει διαμέσου της οδού του υγιούς διαλόγου και της συνεργασίας τραπεζών και δανειοληπτών, κατά την οποία θα αποσαφηνιστούν τόσο η προθυμία και η δυνατότητα εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους, όσο και η ύπαρξη ή μη τραπεζικής «σοφίας» και διάθεσης ομαλοποίησης της κατάστασης, εκ μέρους των τραπεζών.

Η συντριπτική πλειονότητα των δανειακών συμβάσεων που δεν εξυπηρετούνται σήμερα συνήφθησαν προ κρίσης, προ υπερφορολόγησης και εντέλει σε ένα οικονομικό περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από το σημερινό.

Στη διάρκεια αυτής της κρίσης ένας ιδιαίτερα υψηλός αριθμός δανειοληπτών παρέμεινε ενήμερος στην εξυπηρέτηση των δανείων του, είτε βάσει κάποιας ρύθμισης προσωρινού χαρακτήρα, είτε όχι, και σήμερα αυτοί οι άνθρωποι οφείλουν επίσης να τύχουν της εύνοιας του τραπεζικού συστήματος.

Αντίστοιχα, όπως εύστοχα επεσήμανε χθες η κα Λ. Κατσέλη, πρόεδρος της ΕΤΕ, η προσπάθεια και η προσοχή των τραπεζών πρέπει να στραφεί σε όσους δανειολήπτες πραγματικά και αποδεδειγμένα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αποπληρωμή των δανείων τους, ώστε και οι ίδιοι να καταστούν ενήμεροι έναντι των υποχρεώσεών τους.

Με άλλα λόγια, μετά την άρση της προστασίας που παρείχε έως τώρα ο νόμος που φέρει το όνομα της ιδίας και την επάνοδο της οδού των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών στην ελληνική αγορά ακινήτων, η λύση που θα εξευρεθεί στο μείζον πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων οφείλει να συμφέρει όλους, πλην όσων αρνούνται να έλθουν σε κάποιου είδους συνεννόηση με τους δανειστές τους.

Για τους πραγματικά αδύναμους, ακόμη υφίσταται μια στοιχειώδης προστασία…

Όσο, δε, για την πραγματική και ουσιαστική επίλυση του ζητήματος, αυτή όπως καλά γνωρίζουμε, διέρχεται διαμέσου της οδού της ανάπτυξης, η οποία θα παραμένει μετά πολλών εμποδίων για τη χώρα μας, ενόσω υφίσταται η υπερφορολόγηση και ο φαύλος υφεσιακός κύκλος στον οποίο αυτή οδηγεί…