Aλλο πρόσφυγας, άλλο τρομοκράτης

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η απόφαση του Γάλλου προέδρου Φρ. Ολάντ, χθες, να απορρίψει την απαίτηση του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου να τερματιστεί η υποδοχή προσφύγων στην ΕΕ από τη Συρία, το Ιράκ και άλλες εμπόλεμες ζώνες, συνοψίζει με τον πλέον διαυγή τρόπο ότι ο πόλεμος που κήρυξε χθες η Γαλλία στην ισλαμική τρομοκρατία είναι, κατά κύριο λόγο, αξιακός.

Εάν υπό το φως των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι κλείσουν τα γαλλικά ή οποιαδήποτε άλλα ευρωπαϊκά σύνορα για τις εκατοντάδες χιλιάδες των προσφύγων, οι οποίοι αναζητούν ασφάλεια στην Ευρώπη, όπως ζήτησε το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο και η επικεφαλής του Μ. Λεπέν, το αξιακό σύστημα επί του οποίου εδράζεται ο δυτικός κόσμος θα έχει δεχθεί ένα καίριο πλήγμα.

Ο φόβος θα έχει υπερισχύσει επί της νηφαλιότητας και η απολυταρχία επί της Δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Θεμελιωδών αξιών, επί των οποίων εδράζεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση, τυχόν υπονόμευση των οποίων θα οδηγούσε νομοτελειακά στη σταδιακή αποσύνθεσή της και στην επιστροφή σε εθνικά σύνορα.

Υπό ακριβώς αυτό το πρίσμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να συνειδητοποιήσει τον άκρως κομβικό ρόλο που διαδραματίζει γεωπολιτικά η Ελλάδα σε αυτήν τη σύγκρουση Ανατολής - Δύσης και να επαναπροσδιορίσει τη θέση της, τόσο όπως αυτή συνοψίζεται στις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της ΕΕ στη Βαλέτα της Μάλτας, όσο και σε ό,τι αφορά στην τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα έναντι των εταίρων και δανειστών της.

Δίχως να παραγνωρίζεται, ούτε προς στιγμήν, η ανάγκη δημοσιονομικής ευταξίας, η εξασφάλιση αποτελεσματικότητας στη διαχείριση των τεράστιων προσφυγικών ροών που καθημερινά υποδέχεται η Ελλάδα δημιουργεί εύλογες πιέσεις στα δημόσια οικονομικά της, τις οποίες οι εταίροι της οφείλουν να αναγνωρίσουν.

Ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο που ο πρόεδρος Ολάντ έθεσε χθες σε δεύτερη μοίρα τις υποχρεώσεις της χώρας του έναντι του Συμφώνου Σταθερότητας, προαναγγέλλοντας προσλήψεις και αυξήσεις δαπανών στη μάχη κατά της τρομοκρατίας, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας οφείλουν να προσμετρήσουν το αυξημένο κόστος που υφίσταται η Ελλάδα από τις προσφυγικές ροές.

Τα σύνορα οφείλουν να παραμείνουν ανοικτά και η Ευρώπη οφείλει να βρει έναν τρόπο διαχείρισης των προσφυγικών ροών που να συνάδει με τις θεμελιώδεις αξίες επί των οποίων έχει οικοδομηθεί.

Καλώς ή κακώς, σήμερα η χώρα μας εξακολουθεί να στέκει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και στηρίζει την αποφυγή του ενδεχομένου αυτού στη χρηματοδοτική βοήθεια που της παρέχουν οι Ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές της.

Καλώς ή κακώς, όμως, η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης και τα σύνορά της είναι και τα σύνορα της ΕΕ.

Η μη προσμέτρηση του γεγονότος αυτού εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων μας θα συνιστούσε πράξη άκρως μυωπική.

Το επόμενο διάστημα θα καταδειχθεί, ενδεχομένως με τον πλέον σαφή τρόπο στη μέχρι τούδε πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά πόσον η Ένωση αυτή αποτελεί κάτι περισσότερο από μία χαλαρή οικονομική οντότητα.

Θα καταδειχθεί, με άλλα λόγια, η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων της και ο βαθμός στον οποίο είναι διατεθειμένη να προασπίσει τις αξίες εκείνες, για τις οποίες μπορεί να υπερηφανεύεται και τη διαχωρίζουν από τη βαρβαρότητα που χαρακτήρισε τους εξτρεμιστές που αιματοκύλησαν το Παρίσι.

Σε καιρούς ειρήνης όλα είναι ευκολότερα.

Στις κρίσεις, όμως, είναι ο καιρός που όλα δοκιμάζονται και εντέλει αποτιμώνται.