Γιατί όχι αμέσως στον εισαγγελέα;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ένας πρώην υπουργός -και μάλιστα Προστασίας του Πολίτη- δηλώνει δημόσια, δια του Τύπου, ότι απειλείται η ζωή του από πολιτικούς και μάλιστα του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι έχουν σχέσεις με τρομοκράτες και πως ο πρωθυπουργός της χώρας είναι γνώστης του θέματος.

Προσθέτει, δε, ότι διαθέτει όλα τα σχετικά στοιχεία, τα οποία έχει εμπιστευτεί σε συμβολαιογράφο, «μήπως μου συμβεί κάτι»...

Δίχως να υπεισέλθει κανείς στην ουσία των καταγγελλομένων ή στις αποτρεπτικές ιδιότητες που δύναται να έχει επί πράξεων βίας η δημοσιότητα και η δυνητική αποκάλυψη των δραστών, μέσω των στοιχείων που έχει στη φύλαξή του ο εν λόγω συμβολαιογράφος, το μόνο εύλογο ερώτημα που αναφύεται στην υπόθεση Πανούση αφορά στους λόγους για τους οποίους δεν έσπευσε ευθύς εξαρχής στις αρμόδιες δικαστικές αρχές, μετά ή άνευ δημοσιότητας....

Διότι, εντέλει, εάν ευσταθούν όσα δημοσιοποίησε χθες ο κ. Πανούσης, τα στοιχεία του θα δίνονταν από τον συγκεκριμένο συμβολαιογράφο (στη δημοσιότητα ή στον εισαγγελέα, άραγε;) αφού είχε συμβεί αυτό το «κάτι» για το οποίο κάνει λόγο ο πρώην υπουργός...

Έλπιζε ή προσδοκούσε ο κ. Πανούσης σε μεσολάβηση ή κάποιου είδους χαλιναγώγηση των κυκλωμάτων αυτών από τον πρωθυπουργό, κι αν όχι, τότε γιατί έσπευσε να τον ενημερώσει, έστω, μέσω τρίτου;

Σε τι προσδοκούσε ο φίλτατος κ. Πανούσης και πώς σχετίζονταν οι προσδοκίες του αυτές σε σχέση με την ανάγκη διαλεύκανσης αυτής της υπόθεσης και των καταγγελλόμενων σχέσεων των πολιτικών προσώπων του ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία;

Διότι, δίχως αμφιβολία, η βαρύτητα των χθεσινών του καταγγελιών είναι πρωτοφανής ακόμη και για τα ελληνικά μεταπολιτευτικά πολιτικά χρονικά.

Αφενός, αφορούν διαπλοκή τρομοκρατών με πολιτικά πρόσωπα, και μάλιστα του κυβερνώντος κόμματος, αφετέρου, καθιστούν σαφή την απουσία εμπιστοσύνης που έτρεφε ή συνεχίζει να τρέφει ένας πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη, επιφορτισμένος, άρα, ως εκ της θέσης του με την επιβολή του νόμου στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας.

Επίσης, δίχως αμφιβολία, η απόφαση του φίλτατου κ. Πανούση να θέσει -σήμερα ή εν πάση περιπτώσει εντός των ημερών- υπόψη της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κ. Ευτ. Γκουτζαμάνη, τις καταγγελίες αυτές είναι η μόνη προσήκουσα.

Δεν αίρει, ωστόσο, τα παραπάνω ερωτήματα...

Ποιο είναι το μήνυμα που καλείται να αποκομίσει ο πολίτης αυτής της χώρας σχετικά με το παρασκήνιο της πολιτικής ζωής του τόπου;

Πόσο ασφαλής μπορεί να νιώθει, όταν ένας πρώην υπουργός, και μάλιστα αυτού του χαρτοφυλακίου, καταγγέλλει ότι απειλείται η ζωή του επειδή έχει στοιχεία περί διαπλοκής τρομοκρατών με στελέχη της πολιτικής ζωής, αλλά δεν σπεύδει αμέσως στη δικαιοσύνη;

Αντίστοιχα, σε τι είδους συμπεράσματα μπορεί να οδηγηθεί ο πολίτης, όταν ο καταγγέλλων πρώην υπουργός δηλώνει ότι ήσαν πολιτικοί οι ενδοιασμοί που είχε, σχετικά με τη ζημία που πιθανώς θα υφίστατο ή θα υποστεί το κυβερνών κόμμα και ότι ως εκ του λόγου αυτού δεν πήγε ευθύς εξαρχής στον εισαγγελέα;

Η υπόθεση Πανούση, όποια κι αν είναι η έως τώρα πορεία της, οφείλει να οδηγηθεί σε πλήρη διαλεύκανση.

Αφορά θεμελιώδεις αξίες επί των οποίων εδράζεται το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα σε αυτή τη χώρα και ενδεχόμενη καθυστέρηση ή ολιγωρία -από οποιαδήποτε πλευρά- στην εξιχνίασή της θα διακύβευε ευθέως την εμπιστοσύνη των πολιτών στην ύπαρξη κράτους δικαίου στην Ελλάδα.

Οτιδήποτε λιγότερο πολύ απλά δεν αρκεί...