Η καλή μέρα από τις προγραμματικές φαίνεται

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η δεύτερη ευκαιρία που εξασφάλισε ο φίλτατος κ. Α. Τσίπρας στα ηνία της χώρας εξελίσσεται σε οικονομικό περιβάλλον σαφώς δυσμενέστερο εκείνου της πρώτης.

Μπορεί το μεγάλο ζητούμενο της «πρώτης φοράς Αριστερά», ήτοι η σύναψη χρηματοδοτικής συμφωνίας με τους εταίρους και δανειστές, να έχει ήδη απαντηθεί, όμως το σύνολο των κυριότερων μακροοικονομικών και επιχειρηματικών δεικτών της χώρας βρίσκεται σε σαφώς δυσμενέστερη θέση από ό,τι στις αρχές του έτους.

Η ύφεση θεωρείται δεδομένη για εφέτος και πιθανώς και για το επόμενο έτος, τα αποτελέσματα των κεφαλαιακών περιορισμών είναι ορατά σε κάθε τομέα οικονομικής δραστηριότητας, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών παραμένει ανοικτό κεφάλαιο και ακόμη και η χρηματοδότηση που συνδέεται με το μνημόνιο αναμένεται να αποδεσμευτεί με βασανιστικά αργούς ρυθμούς.

Ως αποτέλεσμα, οι προσδοκίες περί ταχείας εξόδου από την κρίση είναι -αν μη τι άλλο- ιδιαίτερα περιορισμένες.

Υπό το πρίσμα αυτό και δεδομένης της δεινής θέσης στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος, η ομιλία που θα απευθύνει σήμερα το απόγευμα ο κ. Τσίπρας προς την Βουλή, στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησής του, εκφεύγει του συνήθους πλαισίου ομιλιών του είδους αυτού, στις οποίες αναζητείται το «στίγμα» της εκάστοτε κυβέρνησης.

Ούτως ή άλλως, από λόγια είμαστε μάλλον χορτασμένοι.

Κυριότερα, από την ομιλία του πρωθυπουργού αναμένεται να καταδειχθεί, πρώτον, η βούληση της κυβέρνησής του να εκπληρώσει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μέσω του νέου μνημονίου και δεύτερον -κυριότερα- η βούληση της κυβέρνησης αυτής να κάνει το τόσο αναγκαίο ποιοτικό άλμα για την έξοδο της χώρας από την κρίση το νωρίτερο δυνατόν.

Οι υποχρεώσεις της χώρας, όπως αυτές περιγράφονται στο μνημόνιο, είναι γνωστές και δεδομένες, όπως αντίστοιχα γνωστοί είναι και οι περιορισμοί της στην εξεύρεση των αναγκαίων -κατά την ίδια- λεγόμενων ισοδύναμων μέτρων.

Αυτό που δεν είναι γνωστό και αναμένεται να αποκαλυφθεί σήμερα κατά την ομιλία Τσίπρα είναι κατά πόσον είναι διατεθειμένη αυτή η κυβέρνηση να κάνει την αναγκαία υπέρβαση, επιταχύνοντας τους ρυθμούς υλοποίησης των συμπεφωνημένων κατά τρόπο ταχύτερο του προβλεπόμενου και -κυριότερα- να προωθήσει μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Η ευκαιρία που διαθέτει η παρούσα κυβέρνηση εκπνέει ταχύτατα σε ό,τι αφορά στην πρώτη αξιολόγηση του νέου μνημονίου και έως το τέλος του έτους σε ό,τι αφορά στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Εάν δεν υπάρξει αποφασιστικότητα και εάν δεν ληφθούν οι σωστές αποφάσεις, η ρότα του καραβιού το επόμενο έτος θα είναι άγνωστη.

Αν, όμως, έχουν όντως έτσι τα πράγματα και η κυβέρνηση ήδη λειτουργεί εντός ενός ασφυκτικού για την ίδια -και προφανώς για την οικονομία και τη χώρα- πλαισίου, τότε γιατί να μην ολοκληρωθεί αυτή η υπόθεση μια ώρα αρχύτερα, μέσω ενός εμπροσθοβαρούς πακέτου μέτρων;

Ποιος ο λόγος να συρθεί αυτή η χώρα επί ακόμη ένα τρίμηνο σε κατάσταση οικονομικής απραξίας, εάν ούτως ή άλλως η κυβέρνηση Τσίπρα είναι αποφασισμένη να τιμήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε μέσω του νέου μνημονίου αλλά και να πάει ακόμη παραπέρα, απελευθερώνοντας την ελληνική οικονομία από τα σημερινά δεσμά της;

Φίλτατοι, καλώς ή κακώς, εδώ που ήρθαν τα πράγματα μόνο με ένα ισχυρό σοκ μπορεί να ξυπνήσει η ελληνική οικονομία από τη λήθη στην οποία έχει περιπέσει.

Κατά πόσον αυτό το σοκ θα είναι προς τη μία ή προς την άλλη κατεύθυνση, πιθανώς να το μάθουμε σήμερα, με όσα θα ακούσουμε από τον φίλτατο κ. Τσίπρα...