Δυο χαρτιά γυρίζουν την παρτίδα...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σιγουριά, αξιοπιστία, σταθερότητα και εύφορο έδαφος.

Τι από όλα αυτά έχει σήμερα η πατρίδα μας, ώστε να προσδοκά επιστροφή σε μια στοιχειώδη κανονικότητα και σε ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας;

Ελάχιστα, αν όχι τίποτε...

Η κραυγή αγωνίας που ύψωσε πρόσφατα ο ΣΕΒ σχετικά με το ύψος των επενδύσεων που απαιτούνται -άνω των 100 δισ. ευρώ- και του χρόνου που θα χρειαστεί ώστε να σταθεί ξανά στα πόδια της η πατρίδα μας –πέραν της επταετίας-, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών, όταν συνολικά το πακέτο Γιούνκερ, ακόμη κι αν αξιοποιηθεί στο έπακρό του, δεν προβλέπει περισσότερα από 35 δισ. ευρώ.

Μπορεί το μνημόνιο που σύναψε η χώρα με τους εταίρους και δανειστές της να εγγυάται χρηματοδότηση για την επόμενη τριετία, αυτή όμως αφορά κατά κύριο λόγο τις ανάγκες του δημόσιου τομέα, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, και θα χορηγηθεί μόνον υπό την προϋπόθεση της απαρέγκλιτης εφαρμογής του.

Αντίστοιχα, μπορεί οι μεταρρυθμίσεις που προβλέπει αυτό το μνημόνιο να καταστήσουν κάποια στιγμή εύφορο το ελληνικό έδαφος στις επενδύσεις, όμως η διαδικασία αυτή αναμένεται να οδηγήσει σε οικονομικά αποτελέσματα μόνο μεσο-μακροπρόθεσμα.

Όλα αυτά, δε, καλείται να τα κάνει μια κυβέρνηση η οποία δηλώνει δημοσίως και συνεχώς ότι εξαναγκάστηκε να συνάψει αυτή την τελευταία συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές και πως δεν «πιστεύει» στα προβλεπόμενα μέτρα, εγείροντας έτσι βάσιμες υποψίες σχετικά με τη βούλησή της να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της...

Όπως στη ζωή, έτσι και στην οικονομία, η ψυχολογία φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την επιτυχή ή μη έκβαση ενός εγχειρήματος.

Ο φίλτατος κ. Αλ .Τσίπρας έως σήμερα εμφάνισε μια πρωτοφανή επιδεξιότητα σε πολιτικό επίπεδο, επικρατώντας των κάθε λογής αντιπάλων του, αλλά μια αντίστοιχα ζημιογόνο πορεία από πλευράς επιπτώσεων στην οικονομία.

Πλέον, με μια τόσο νωπή λαϊκή εντολή και με αντίστοιχα νωπή στήριξη από τους εταίρους και δανειστές, οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλία ανατροπής του κλίματος αρνητικών εντυπώσεων για τη χώρα, ανάκτησης της αξιοπιστίας της και αναθέρμανσης του επενδυτικού κλίματος.

Για να πετύχει αυτό τον σκοπό απαιτείται να καταδείξει ότι όχι μόνον είναι αποφασισμένος να μεταρρυθμίσει τη χώρα, υλοποιώντας έτσι και τις δεσμεύσεις του έναντι εταίρων και δανειστών, αλλά και πως είναι διατεθειμένος να το πράξει άμεσα.

Η ανάληψη, άρα, πρωτοβουλιών καίριας σημασίας, φερειπείν σε ζητήματα φορολογίας, άρσης γραφειοκρατικών κωλυμάτων και διευκόλυνσης του επιχειρείν, κατά τρόπο σαφή και καταλυτικό, θα εξέπεμπε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η χώρα μας έχει τη βούληση να αλλάξει.

Ότι διαθέτει την αποφασιστικότητα να κάνει ουσιαστικές τομές στη λειτουργία της οικονομίας της και, άρα, ότι μπορεί να γίνει όχι μόνο φιλόξενος αλλά και ελκυστικός τόπος για τις επενδύσεις.

Εάν πρέπει να «σπάσει αυγά» σε αυτή τη διαδικασία ο φίλτατος κ. Τσίπρας, τότε προφανώς οφείλει να τα σπάσει...

Δίχως, όμως, την επίδειξη βούλησης και αποφασιστικότητας προς αυτή την κατεύθυνση, λεφτά στον τόπο μας δεν θα δούμε...

Επί επτά μήνες ο κ. Τσίπρας, ακολουθώντας αλλότρια κελεύσματα, επιχείρησε να αναζητήσει τη χρυσοτόκο όρνιθα σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας και αλλού, όταν η απάντηση στις αναζητήσεις του βρισκόταν μπροστά στην πόρτα του. Στην Ελλάδα.

Το χρήμα, υπό οποιονδήποτε μανδύα, έχει αισθητήρια και οσμίζεται πού μπορεί να αυγατίσει.

Εάν κατορθώσουμε, δε, να το τραβήξουμε στην πατρίδα μας, το όφελος θα είναι, προφανώς, για όλους...