Της φυλακής τα σίδερα είναι για… ψηφοφόρους

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει «αυτοφωράκιας», σε αυτές τις εκλογές το «μάρμαρο» θα το πληρώσουν οι ψηφοφόροι.

Την ίδια ώρα που οι κυριότεροι πολιτικοί εκφραστές αυτού του τόπου ερίζουν για το πότε ή αν θα γίνει το debate των πολιτικών αρχηγών, ή για το ποιος φοράει το καπέλο του «αυτοφωράκια», ο δύσμοιρος φορολογούμενος -που είναι αυτός ο οποίος θα βάλει το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει τον λογαριασμό- ακόμη περιμένει να ακούσει τι σχεδιάζουν τα κόμματα για αυτόν και τις τύχες της χώρας.

Όχι στο ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση λένε, όχι στην υπέρμετρη φορολόγηση των αγροτών βροντοφωνάζουν, για ελαφρύνσεις μιλούν όλοι, αλλά ουδείς μας λέει, πρώτον, εάν θα εφαρμόσει το μνημόνιο και δεύτερον, τι σχεδιάζει πέρα και πάνω από αυτό, ώστε να βγει η χώρα από την κρίση μια ώρα αρχύτερα.

Εδώ και περίπου δύο εβδομάδες, οπότε η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική κατάσταση, ουδείς έχει ανοίξει πλήρως τα χαρτιά του, παρουσιάζοντας αν όχι το «όραμά του», τουλάχιστον τις προγραμματικές του θέσεις, με μόνη εξαίρεση το μάλλον γενικό περίγραμμα θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.

Δίχως καμία αμφιβολία ενόσω η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς μνημονίου, η οικονομική της πολιτική είναι εν πολλοίς προδιαγεγραμμένη. Έχει ωστόσο κεφαλαιώδη σημασία για την πορεία της οικονομίας και συνολικά της χώρας ο τρόπος με τον οποίο θα εφαρμοστούν αυτές οι μνημονιακές προβλέψεις.

Ας μη γελιόμαστε και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Σε μνημόνιο είναι η Ελλάδα από τον Μάιο του 2010 και μνημόνιο ουδέποτε επί της ουσίας εφάρμοσε. Αυτό που εφάρμοσε ήταν η «μετάφραση» των στόχων του μνημονίου και μάλιστα κατά τρόπο αυθαίρετο και καταστροφικό.

Για δημοσιονομική προσαρμογή μιλούσε το μνημόνιο, υπερφορολόγηση αντιλαμβανόταν η εκάστοτε κυβέρνηση και ξεχνούσε εντελώς τον περιορισμό των δαπανών.

Για μεταρρυθμίσεις μιλούσε το μνημόνιο, και μεταρρυθμίσεις-μαϊμού πλάσαραν οι δικοί μας στους «κουτόφραγκους».

Για ιδιωτικοποιήσεις μιλούσε το μνημόνιο, και σφύριζε αδιάφορα η εκάστοτε κυβέρνηση. 

Έτσι, όμως, οι όποιες εσφαλμένες προβλέψεις αυτού του μνημονίου μεγεθύνθηκαν, αφού ουδέποτε υλοποιήθηκαν οι μεταρρυθμίσεις που είχαν προβλεφθεί ως αντιστάθμισμα της περιοριστικής πολιτικής και η χώρα οδηγήθηκε σε μια πρωτοφανή ύφεση και σε κορύφωση της ανεργίας.

Έτσι, λοιπόν, καθ' οδόν προς αυτή την εκλογική αναμέτρηση και ενώ βρισκόμαστε ήδη σχεδόν στο μέσον της, είναι θεμελιώδους σημασίας να σταματήσουν τα πολιτικά κόμματα να μιλούν μόνον για «ελαφρύνσεις» και να μας πουν τι πραγματικά θα κάνουν.

Ακόμη και ο φίλτατος κ. Λαφαζάνης ή οι όποιοι άλλοι υπεραμύνονται της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, ας μας πουν τουλάχιστον πώς προτίθενται να το πράξουν! Τι σχεδιάζουν, βρε αδερφέ, για να μη βρεθεί η χώρα ξεκρέμαστη, δίχως φάρμακα, τρόφιμα, πετρέλαιο και στοιχειώδη είδη πρώτης ανάγκης.

Διότι άλλο είναι να πορεύεσαι προς τα κάπου με βάρκα την ελπίδα και σημαία τη δραχμή, και άλλο να έχεις ένα συντεταγμένο σχέδιο μετάβασης, το οποίο μπορείς να θέσεις υπόψη των ψηφοφόρων ώστε να επιλέξουν εάν επιθυμούν να το ακολουθήσουν ή όχι…

Έτσι, λοιπόν, κάντε μας τη χάρη και ανοίξτε όλοι τα χαρτιά σας. Μην περιορίζεστε σε ατάκες του τύπου «δεν θέλω αυτό ή εκείνο», ή «το ΦΠΑ στα σχολεία εκείνοι το βάλανε και όχι εμείς»…

Τις κάνουμε που τις κάνουμε τις εκλογές ακόμη μια φορά μέσα σε έναν χρόνο και μας κοστίζουν όσο μας κοστίζουν, τόσο σε κόστος διεξαγωγής όσο και σε διαφυγόντα έσοδα για την οικονομία, τουλάχιστον ας μην ψηφίσουμε ακόμη μια φορά «λόγια του αέρα»…