Αποχαιρετώντας το λόμπι της δραχμής…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη σύναψη συμφωνίας με τους εταίρους και δανειστές της χώρας, παρά τα σαφώς υφεσιακού χαρακτήρα μέτρα που αυτή αναμένεται να προβλέπει, θέτει τέλος –εφόσον ευοδωθεί εγκαίρως- στο ενδεχόμενο μιας άτακτης χρεοκοπίας και όσων δεινών αυτή θα συνεπαγόταν για τα εκατομμύρια των κατοίκων αυτής της χώρας.

Ταυτόχρονα, θέτει τέλος στα σενάρια περί επιστροφής σε εθνικό νόμισμα που πολλοί, ακόμη και εντός της κυβερνητικής πλειοψηφίας, υποστήριζαν ως βιώσιμη εναλλακτική οδό, υποσχόμενοι μια σύντομη –κατά τους ίδιους- περίοδο «ταλαιπωρίας» για τους πολίτες, έως ότου η χώρα μπορέσει να αποκτήσει ξανά παραγωγική και συναλλακτική επάρκεια.

Στην πραγματικότητα αυτό το οποίο υπόσχονταν, ήταν απλά καταστροφικό.

Δίχως να έχει υπάρξει ουδεμία συστηματική ή επιμελής προετοιμασία προς αυτήν την κατεύθυνση, η χώρα έστεκε αντιμέτωπη με το σαφέστατο ενδεχόμενο σημαντικών ελλείψεων σε στοιχειώδη είδη και αγαθά πρώτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων, των φαρμάκων, της ενέργειας, των πρώτων υλών για την μεταποίηση και σειράς άλλων, την παραγωγή των οποίων εγκατέλειψε σταδιακά στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.

Με τον παραγωγικό της ιστό αποσαρθρωμένο και την εμπιστοσύνη να βρίσκεται στο ναδίρ, η περίοδος ανοικοδόμησής θα ήταν μακρά και ιδιαίτερα επίπονη.

Ας μην έχουμε αμφιβολίες, ότι ακόμη και με ένα πακέτο «στήριξης» της ελληνικής οικονομίας εκ μέρους των εταίρων μας, η χώρα θα χρειαζόταν ένα μακρύ χρονικό διάστημα να σταθεί ξανά στα πόδια της και θα βίωνε έως τότε μια πραγματικά ζοφερή ανθρωπιστική κρίση.

Υπό το πρίσμα αυτό, όσο κατακριτέα κι αν είναι η πρόταση που έβαλε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης η ελληνική κυβέρνηση, καθώς βασίζεται για ακόμη μια φορά στην αμιγώς υφεσιακή πολιτική της υπερφορολόγησης, αποτελεί σαφώς τη μόνη επιλογή που θα μπορούσε να έχει κάνει για να αρθεί η υφέρπουσα νομισματική αβεβαιότητα.

Ταυτόχρονα, η απόφαση αυτή συνιστά μια μεγάλη ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ να απομακρυνθεί από τον λαϊκισμό που χαρακτήρισε τόσο την προεκλογική του πορεία, όσο και τα αρχικά του κυβερνητικά βήματα.

Αποτελεί τη μεγάλη ευκαιρία να εδραιωθεί ως ένα κόμμα αμιγώς ευρωπαϊκού προσανατολισμού, το οποίο προτάσσει την αριστερή του ατζέντα στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης, μακριά από δημαγωγία ή λαϊκιστικές κορώνες και παραμένει προσηλωμένο στον ρεαλισμό.

Η απομάκρυνσή του από τους υπερασπιστές του λόμπι της δραχμής, μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία διαμόρφωσης των συμμαχιών εκείνων που θα επιτρέψουν σε προοδευτικές δυνάμεις να αναλάβουν τα ηνία της χώρας με κατεύθυνση τις μεταρρυθμίσεις και τις ρεαλιστικές διαρθρωτικές αλλαγές, που τόσο έχει ανάγκη η Ελλάδα ώστε να ορθοποδήσει.

Θα μπορούσε να προσφέρει, με άλλα λόγια, την κατάλληλη στιγμή για το μεγάλο πολιτικό άλμα προς τα εμπρός, χωρίς τα βαρίδια και τις ιδεοληψίες που χαρακτήρισαν έως τώρα ένα μεγάλο τμήμα αυτού του κόμματος.

Έτσι, υπό το φως των αντιδράσεων που ήδη προκαλεί στους κόλπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας η ελληνική πρόταση προς τους εταίρους και δανειστές αλλά και των πιθανών κοινοβουλευτικών αναταράξεων που θα την συνοδεύσουν, ο πρωθυπουργός Α.Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα έχει ήδη θέσει τις βάσεις για το διαζύγιό τους με το λόμπι της δραχμής και όσους το εκπροσωπούν, είτε τούτο είναι μια συνειδητή επιλογή, είτε όχι….

Όλα αυτά, βέβαια, υπό την προφανή προϋπόθεση ότι θα υπάρξει «λευκός καπνός» και θα έχουμε εγκαίρως μια συμφωνία για τη διάσωση της χώρας…