Φτάνει! Η Ζωή μας κύκλους κάνει…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με τη σπάθη ενός Grexit να επικρέμαται των κεφαλών μας, ευτυχώς που υπάρχει και η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου σε αυτήν τη χώρα…

Διότι, εάν δεν υπήρχε, ή ακριβέστερα, εάν δεν διαδραμάτιζε τον συγκεκριμένο ρόλο που έχει προσωπικά αναλάβει από τη θέση της Προέδρου της Βουλής, πώς θα αντιλαμβανόμασταν, εντέλει, τα θεμελιώδη λάθη του Τζον Λοκ ή του Μοντεσκιέ σχετικά με τη διάκριση των εξουσιών, επί των οποίων παρέσχε χθες η κ. Κωνσταντοπούλου σχετικές διευκρινίσεις, αίροντας ασάφειες αιώνων;

Ακόμη, πώς θα μπορούσαμε να διακριβώσουμε ποιο τμήμα του δημόσιου χρέους πρέπει να αποπληρωθεί και ποιο πρέπει να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων ως επονείδιστο, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει στάση πληρωμών εκ μέρους της χώρας μας, εάν δεν υπήρχε η περίφημη επιτροπή «Αλήθειας Δημοσίου Χρέους», η οποία συστάθηκε με πρωτοβουλία της Προέδρου του Κοινοβουλίου;

Εντέλει, πώς θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε, ποιος δικαιούται και ποιος όχι, να χρησιμοποιεί τις τουαλέτες της Βουλής για την προσωπική του ανακούφιση, ή ποια θα έπρεπε να είναι η προσήκουσα περιβολή των αστυνομικών στη Βουλή, εάν δεν είχε φέρει το ζήτημα στην επικαιρότητα η ιδία;

Συνολικά, ένας μάλλον μακρύς κατάλογος ερωτημάτων μας, θα έμενε αναπάντητος και –πιθανώς- να ασχολούμασταν μόνο, ή εντέλει κυρίως, με τις δυνατότητες επιβίωσής μας υπό μία ενδεχόμενη νομισματική αλλαγή.

Δηλαδή, τα συνήθη και τετριμμένα ερωτήματα, όμοια των οποίων ώθησαν δεκάδες δισ. ευρώ από τα ελληνικά τραπεζικά γκισέ προς το εξωτερικό, αλλά και όλα εκείνα που συνοδεύουν την καθημερινότητα όλων όσων δεν είχαν τη δυνατότητα να διασφαλίσουν τις αποταμιεύσεις τους κατ’ αυτόν τον τρόπο…

Είναι, αν μη τι άλλο, ενδιαφέρον να στρέφει κανείς την προσοχή του στις δραστηριότητες και τις πρωτοβουλίες της φιλτάτης κ. Κωνσταντοπούλου, προσφέροντας στον εαυτόν του μια στιγμή ανάπαυλας ή και ξεγνοιασιάς, από τις μάλλον αποκρουστικές κραυγές αγωνίας που υψώνουν, σχεδόν ομόφωνα, οι κυριότεροι ηγέτες του πλανήτη, σχετικά με την τύχη της χώρας μας.

Έτσι, λοιπόν, είναι χίλιες φορές προτιμότερα όσα μας προσφέρει καθημερινά η Ζωή, έναντι όσων η καθημερινότητα επιφυλάσσει για τις ζωές μας.

Διότι, κατά τα λοιπά τι έχουμε;

Μια τετράμηνη διαπραγμάτευση, στη διάρκεια της οποίας η οικονομία έχασε όση δυναμική διέθετε και οδεύει με βήμα ταχύ προς την ύφεση για μια ακόμη φορά και στην καλύτερη των περιπτώσεων ένα βαρύ πακέτο μέτρων στην πλάτη των φορολογουμένων, που κάνει το διαβόητο e-mail Χαρδούβελη να μοιάζει με «παιδική χαρά» μπροστά του…

Διότι, για το χειρότερο σενάριο, αυτό της ρήξης με τους εταίρους και δανειστές, ας μην μιλήσουμε καθόλου…

Ας μην μιλήσουμε καθόλου, ούτε για μια εντολή που ουδέποτε έλαβε η παρούσα κυβέρνηση από το εκλογικό σώμα, αλλά ούτε και για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που συνεπάγεται για την οικονομική ζωή της χώρας το σημερινό «φλερτάρισμα» με το Grexit.

Διότι οι ιστορίες της Ζωής μπορεί μία εκ των ημερών να «μαζευτούν» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όμως η απώλεια αξιοπιστίας που συνοδεύει τη χώρα μας –επί τόσα χρόνια- και βεβαίως καθ’ όλη τη διάρκεια της παρούσας διαπραγμάτευσης, είναι σίγουρο ότι δύσκολα αποκαθίσταται…

Έτσι, λοιπόν, ας απολαύσουμε –όπως μπορεί ο καθένας- όσα έχει να μας προσφέρει η Ζωή, μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε με τις ζωές μας…