Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

«Θα διαψεύσουμε τις Κασσάνδρες. Δεν σκοπεύουμε να πάμε σε αμοιβαία καταστροφική ρήξη, δεν θα συνεχίσουμε όμως και την καταστροφή. Την πολιτική της υποτέλειας».

Η αποστροφή ανήκει στον πρωθυπουργό της χώρας, Α.Τσίπρα και προέρχεται από την ομιλία του κατά την «παρθενική» συνεδρίαση του υπουργικού του συμβουλίου, στις 28 Ιανουαρίου 2015.

Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά, οι Κασσάνδρες δεν έχουν εγκαταλείψει τον κ. Τσίπρα.

Τις ανέφερε και χθες, στη διάρκεια δήλωσής του μετά από σύσκεψη της ομάδας πολιτικής διαπραγμάτευσης, προτρέποντάς μας να «κλείσουμε όλοι τα αφτιά» προς αυτές και προς τους κινδυνολόγους.

Στην ίδια, «παρθενική» συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο κ. Τσίπρας είχε τονίσει ότι «είμαστε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» και ότι «η χώρα όχι μόνον έχει κυβέρνηση, αλλά είμαστε κι έτοιμοι να ξεκινήσουμε το σκληρό και δύσκολο έργο και να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε».

Είχε καταστήσει σαφές, δε, ότι «είμαστε έτοιμοι για αυτήν τη διαπραγμάτευση, με ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων και ριζικών αλλαγών καθώς και με ένα τετραετές δημοσιονομικό σχέδιο, με στόχο πρωτογενώς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς».

Όπως είχε, τότε, τονίσει, «δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για καθυστερήσεις, όπως δεν υπάρχει και περιθώριο για λάθη, αστοχίες και παραλείψεις».  

Τέλος, σε μια προσπάθεια αναχαίτισης του μπαράζ δηλώσεων εκ μέρους υπουργών και κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, στον απόηχο της εκλογικής του νίκης, είχε προχωρήσει και σε παραινέσεις προς τους υπουργούς για ζητήματα πολιτικού ήθους και ύφους, λέγοντάς τους: «Να έχετε στο μυαλό σας ότι η εξουσία δεν μας ανήκει, ανήκει σε αυτούς που μας την ανέθεσαν, είμαστε όλοι υπό τη δική τους κρίση».

Τέσσερις μήνες μετά, τι από όλα αυτά έχει επιτύχει η κυβέρνηση Τσίπρα;

Ποιο είναι το ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων και αλλαγών, που έθεσε υπόψη των εταίρων και δανειστών μας, ώστε να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους στο αίτημα για τερματισμό της όντως αιματηρής λιτότητας που έχει βιώσει ο τόπος μας την τελευταία πενταετία;

Τι ακριβώς απέγινε στο μηδενικό περιθώριο για καθυστερήσεις, όταν βρισκόμαστε κυριολεκτικά στο παρά πέντε του διαθέσιμου χρόνου και δεν έχει ακόμη εξασφαλιστεί αυτή η περίφημη συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα;

Ακόμη και για αυτά τα ζητήματα εμφανίσεων και πολιτικού ήθους και ύφους, για τα οποία από εκείνην την εναρκτήρια συνεδρίαση είχε κάνει μνεία ο φίλτατος κ. Τσίπρας, τι έχει γίνει;

Η χθεσινή, αιφνίδια, παρουσία του στο υπουργείο Οικονομικών ερμηνεύτηκε ευθέως από πολλούς -δίχως αμφιβολία ορθώς- ως στήριξη προς το πρόσωπο του κ. Γ. Βαρουφάκη.

Ενός ανθρώπου ο οποίος σχεδόν μονοπώλησε το ενδιαφέρον όχι μόνον του ελληνικού αλλά και του διεθνούς Τύπου καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του τετραμήνου και έδωσε λαβή για σχόλια, ακόμη και σε συναδέλφους του υπουργούς στο Eurogroup ή και από τον ίδιο τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.

Ενός προσώπου που διαδραματίζει ρόλο «κλειδί» στην παρούσα διαπραγμάτευση και είναι γνωστό για τις θετικές του θέσεις απέναντι στη χώρα μας, αλλά καυτηρίασε την έως τώρα στάση του Έλληνα υπουργού των Οικονομικών ως μη εποικοδομητική…

Υπό το πρίσμα αυτό, τι από όλα αυτά που είπε προς την κυβέρνησή του ο κ. Τσίπρας στις 28 Ιανουαρίου βρήκε σάρκα και οστά και τι μπορεί ακόμη να υλοποιηθεί στον χρόνο που απομένει κατά την παρούσα διαπραγμάτευση;

Πρόκειται, προφανώς, για κάτι που θα απαντηθεί πολύ σύντομα…