Το παιχνίδι της Χρυσής Αυγής

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ουδείς ζήτησε από την παρούσα κυβέρνηση να απεμπολήσει τις ιδεολογικές καταβολές της ή να προτάξει, δίκην «παντιέρας», ζητήματα «νόμου και τάξης».

Όμως, η απραξία επί κρισίμων θεμάτων, όπως οι συνεχιζόμενες καταλήψεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και δη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ ή το νέο μεταναστευτικό κύμα που εκδηλώθηκε πρόσφατα στη χώρα μας, προφανώς ελάχιστα προσφέρει είτε για την αντιμετώπισή τους, είτε για την εμπέδωση ενός κλίματος ευνομίας.

Αντίθετα, παρατείνει έκρυθμες καταστάσεις -η κάθε μία με το δικό της «ειδικό βάρος»- και ενισχύει την επιχειρηματολογία των άκρων του πολιτικού φάσματος.

Δύο εντελώς ασύνδετα, εκ πρώτης όψεως, ζητήματα, που το καθένα ξεχωριστά εγκυμονεί πολυποίκιλους κινδύνους, προσφέρονται -ενίοτε όχι εντελώς άδικα- ως τροφή αυτής της επιχειρηματολογίας.

Ακόμη κι αν δεν σταθούμε -κάτι που δεν πράττουμε ούτε ως σκέψη- στη δραματική έκκληση που απηύθυναν χθες οι πρυτανικές αρχές στον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, σχετικά με τον τερματισμό της συνεχιζόμενης κατάληψης του κτηρίου της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ, εκφράζοντας φόβους ακόμη και για ανθρώπινα θύματα, δεν οφείλει κάποιος να ενδιαφερθεί για τις σπουδές χιλιάδων φοιτητών ή τις θυσίες που κάνουν οι οικογένειές τους, ώστε αυτές να ευοδωθούν;

Δεν οφείλει κάποιος να ενδιαφερθεί ώστε το πανεπιστήμιο να μην απαξιωθεί περαιτέρω, αλλά να αποδοθεί για μία ακόμη φορά στην πανεπιστημιακή και φοιτητική κοινότητα;

Εν τέλει, οι λεηλασίες και οι καταστροφές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ή οι βανδαλισμοί στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, με τα χρήματα ποιου θα αποκατασταθούν, αν όχι με εκείνα που με ιδιαίτερο κόπο καταβάλλει ο κάθε φορολογούμενος πολίτης;

Αντίστοιχα, πόσο σύμφωνος είναι, άραγε, με τις ανθρωπιστικές αξίες που δηλώνει ότι πρεσβεύει η παρούσα κυβέρνηση ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται σήμερα το νέο κύμα μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας;

Πώς θα σιτιστούν ή θα στεγαστούν αυτοί οι άνθρωποι, τουλάχιστον κατά τις πρώτες ημέρες της άφιξής τους στην πατρίδα μας, εάν δεν υπάρχει μια στοιχειώδης κρατική μέριμνα;

Ακόμη και για όσους απελευθερώνονται από κέντρα κράτησης όπως αυτό της Αμυγδαλέζας, τι πρόνοιες έχουν ληφθεί ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν συνάμα με την ελευθερία τους και τουλάχιστον την αξιοπρέπειά τους;

Υπό το πρίσμα αυτό, η κυβέρνηση, αντί να μιλά για την καλλιέργεια ενός κλίματος «γενικευμένης τρομοϋστερίας», όπως έπραξε χθες διά στόματος του φίλτατου Γαβριήλ Σακελλαρίδη, οφείλει να δει κατάματα την «αντικειμενική πραγματικότητα»...

Είτε επιλέγει να τη θεωρεί εικονική, είτε όχι, η πραγματικότητα είναι ότι κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αθήνας, όπως το ΕΜΠ και το ΕΚΠΑ, έχουν καταστεί το άντρο κουκουλοφόρων και αντιεξουσιαστών και την ίδια ώρα η χώρα μας, λόγω της γεωγραφικής θέσης της, αποτελεί το καταφύγιο όσων αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη Μ. Ανατολή εξαιτίας όσων τραγικών συμβαίνουν εκεί.

Όπως πολύ σωστά επισημαίνει στη χθεσινοβραδινή ανακοίνωσή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, «όλοι στην ίδια χώρα ζούμε» και μπορούμε να διαπιστώσουμε μόνοι μας όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν γύρω μας...

Έτσι, λοιπόν, η χθεσινή διαβεβαίωση του κ. Σακελλαρίδη, ότι «σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση θα διασφαλίσει το κράτους δικαίου και τις δημοκρατικές αξίες, τόσο στο Πανεπιστήμιο όσο και στην υπόλοιπη κοινωνία», όσο εύλογη κι αν ηχεί, είναι ασφαλώς ευπρόσδεκτη.

Οτιδήποτε λιγότερο όχι μόνον θα έπαιζε το παιχνίδι της πραγματικής άκρας δεξιάς, αλλά πολύ κυριότερα θα διακύβευε τόσο το κράτος δικαίου όσο και τις δημοκρατικές αξίες αυτού του τόπου...