Βάλτε τέλος στο μπάχαλο

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δύο μήνες και κάτι ημέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας από την πρώτη κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, η χώρα ακολουθεί έναν ιδιαίτερα ολισθηρό δρόμο, στην κατάληξη του οποίου βρίσκονται, πιθανότατα, μόνον δεινά για τον τόπο και τους κατοίκους του.

Η οικονομία ασφυκτιά κατά τρόπο πρωτοφανή, η κυβέρνηση τρώει τις σάρκες της και τα αποθεματικά ταμείων και φορέων του Δημοσίου για να πληρώσει την επόμενη δόση, η φυγή καταθέσεων συνεχίζεται, τα λουκέτα αυξάνονται και η κοινωνία βιώνει μια τραγική αβεβαιότητα, όχι μόνον για το μέλλον της, αλλά πλέον και για την καθημερινότητά της.

Τα επεισόδια σε δρόμους της Αθήνας και οι συγκρούσεις κουκουλοφόρων και λοιπών γνωστών αγνώστων με την Αστυνομία αποτελούν στοιχείο αυτής της καθημερινότητας, όπως επίσης τμήμα της είναι και η ταχύτατη γκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας από τους χιλιάδες μετανάστες που συρρέουν σε αυτό, παρά τις όποιες κραυγές αγωνίας και διαμαρτυρίας υψώνει ο δήμαρχός της πόλης, Γ. Καμίνης.

Αντίστοιχης βιαιότητας επεισόδια και στις Σκουριές της Χαλκιδικής, μεταξύ μεταλλωρύχων οι οποίοι μάχονται για να διατηρήσουν τις δουλειές τους, από τη μία πλευρά, και όσων μάχονται κατά της επένδυσης της Eldorado Gold στην περιοχή από την άλλη, με την Πολιτεία να κρατά μια αμφίσημη στάση, περίπου αντίστοιχη εκείνης του Πόντιου Πιλάτου.

Στην κυβέρνηση εμφανίζονται περίπου σαν ξένοι στην ίδια πόλη για σειρά θεμάτων, με υπουργούς να κάνουν αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις για πολλά ζητήματα…

Πέραν των δημοσίων διαφωνιών Πανούση – Παρασκευόπουλου, στις οποίες αναφερθήκαμε χθες, τη σκυτάλη πήρε χθες ο φίλτατος Π. Λαφαζάνης, κάνοντας λόγο για «κράτος εν κράτει» αναφερόμενος στους εργαζόμενους των μεταλλείων…

Σε εκείνους οι οποίοι βρίσκονται στους δρόμους, υπό την πίεση ενδεχόμενης απώλειας της εργασίας τους…

Την ίδια ώρα, στο οικονομικό πεδίο, άλλα τάζει ο φίλτατος Γιάνης (με ένα ν) Βαρουφάκης στην επίσης φιλτάτη Κ. Λαγκάρντ του ΔΝΤ, λέγοντας ότι η Ελλάδα θα εκπληρώνει εις το διηνεκές τις υποχρεώσεις της για το χρέος, και άλλα δηλώνουν δημοσίως οι αντιστοίχως φίλτατοι Π. Καμμένος και Π. Σκουρλέτης.

Ο μεν ένας επαναλαμβάνει τα περί ρήξης και λέγει ότι στην περίπτωση αυτή θα στραφούμε στις ΗΠΑ, στη Ρωσία, στην Κίνα και όπου αλλού, ο δε έτερος μιλά για ακόμη μία φορά για πάγωμα πληρωμών και άλλα τινά, ενώ ενίοτε στη συζήτηση παρεμβαίνει και ο Γ. Σακελλαρίδης για να υποστηρίξει πότε εκείνο και πότε το άλλο…

Όλα αυτά, δε, ενώ η Βουλή των Ελλήνων ασχολείται με διαφημιστικά σποτάκια και με το σλόγκαν «έλεγξέ το- διάγραψέ το», για το όποιο χρέος κρίνει επονείδιστο και αρνηθεί να το πληρώσει, σήμερα ή «εις το διηνεκές»…

Ακόμη κι αν η διγλωσσία αποτελεί την ανεπίσημη ή ημιεπίσημη τακτική της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις της με εταίρους και δανειστές, ποια είναι τα συμπεράσματα στα οποία καλείται να οδηγηθεί ο οποιοσδήποτε νηφάλιος τρίτος παρατηρητής και πολύ περισσότερο όσοι κάθονται στο τραπέζι αυτής της διαπραγμάτευσης;

Αντίστοιχα, σε τι συμπεράσματα καλείται να οδηγηθεί η υπόλοιπη Ευρώπη όταν η Ελλάδα την απειλεί, διά στόματος του υπουργού Άμυνας, με «εξαγωγές» τζιχαντιστών, σε περίπτωση που η χώρα μας αφεθεί δίχως χρηματοδοτική στήριξη και ενδεχομένως καταρρεύσει;

Τι από όλα αυτά αφορά μια ευνομούμενη και σοβαρή Πολιτεία, που προσπαθεί  να ανακτήσει την αξιοπιστία της και την εκ νέου πρόσβασή της στις διεθνείς αγορές;

Τι από όλα αυτά αφορά μια χώρα που μόλις βγήκε από πολύχρονη ύφεση και κινδυνεύει να ξανακυλήσει σύντομα σε αυτήν;

Τι από όλα αυτά αφορούν το δίχτυ προστασίας που θα όφειλε να είχε απλώσει πάνω από την ελληνική κοινωνία η πρώτη κυβέρνηση αριστερού χαρακτήρα στην Ιστορία της;

Δυστυχώς, ελάχιστα.

Πρόκειται για ένα γνήσιο μπάχαλο, το οποίο κάποιος οφείλει άμεσα να συμμαζέψει, πριν να είναι αργά.

Έχει ή δεν έχει κυβέρνηση αυτός ο τόπος;