Μόνη απάντηση το... «όλα στο φως»

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το θεμελιώδες ζήτημα που τίθεται στην υπόθεση του φίλτατου κ. Γ. Κατρούγκαλου, εξ όσων έχουν δει μέχρι στιγμής το φως της δημοσιότητας, είναι ηθικού χαρακτήρα.

Κατά πόσον ένας άνθρωπος ο οποίος διεκπεραίωνε επ' αμοιβή -κατά το παρελθόν- μια συγκεκριμένη εργασία, μπορεί να τοποθετείται σε θέση ισχύος, ώστε να μπορεί να την επιλύσει και νομοθετικά, εφόσον το κρίνει σκόπιμο;

Μπορεί όλη αυτή η υπόθεση να περιβάλλεται και από μυριάδες άλλες παραμέτρους, όμως, δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί το αρχικό ερώτημα: κατά πόσον είναι δέον και θεμιτό να τοποθετείται στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης –και άρα αρμοδίου για προσλήψεις στο Δημόσιο- ένας άνθρωπος ο οποίος εμφανιζόταν ως εκπρόσωπος αντιδίκων του Δημοσίου, κατά το παρελθόν, σε αντίστοιχες υποθέσεις;

Ο αντίλογος, ενδεχομένως, στο ερώτημα αυτό, είναι γιατί να μην «αξιοποιηθεί» στη συγκεκριμένη κυβερνητική θέση κάποιος με γνώση και εμπειρία στο συγκεκριμένο πεδίο, αλλά και με δεδηλωμένη αντίθεση στο μέτρο της διαθεσιμότητας και των απολύσεων στον δημόσιο τομέα.

Θυμίζει, όμως, το επιχείρημα αυτό το «έβαλαν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα»...

Εάν, δε, έστω προς στιγμήν παραμερίσουμε το αρχικό ηθικό ερώτημα σχετικά με την τοποθέτηση του κ. Κατρούγκαλου στη συγκεκριμένη θέση, χάριν συζητήσεως, αναδεικνύονται ευλόγως και άλλα ζητήματα στη συγκεκριμένη υπόθεση.

Όμως αυτά είναι δυνατόν να προσεγγιστούν μόνον υπό μια ρητή προϋπόθεση: να γίνουν όλα τα στοιχεία της υπόθεσης αυτής γνωστά. Και αυτό, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει γίνει...

Παρά τη συνέντευξη Τύπου που έσπευσε ο ίδιος να παραχωρήσει την προηγουμένη της δημοσιεύσεως του επίμαχου ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Το Βήμα», αλλά και την πολιτική στήριξη που με αντίστοιχη ταχύτητα έσπευσε να του παράσχει το Μέγαρο Μαξίμου, η υπόθεση Κατρούγκαλου εμφανίζει ακόμη σκιές.

Και θα συνεχίσει να εμφανίζει σκιές όσο τμήματά της έρχονται σταδιακά στη δημοσιότητα, όπως χθες η νέα λαρισαϊκή πτυχή της, δημιουργώντας έτσι περαιτέρω έδαφος πολιτικής ή και δημοσιογραφικής «αξιοποίησής» της, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, όπως η ίδια η κυβέρνηση υπαινίσσεται...

Έτσι, λοιπόν, στο πλαίσιο της σοφίας που εμπεριέχουν τα κάθε είδους αποφθέγματα σχετικά με τη γυναίκα του Καίσαρα και του τρόπου με τον οποίον αυτή εμφανίζεται, τόσο ο ίδιος ο κ. Κατρούγκαλος όσο και η κυβέρνηση οφείλουν να ξεκαθαρίσουν απολύτως την υπόθεση αυτή, όσο υπάρχει ακόμη διαθέσιμος πολιτικός χρόνος.

Διατηρούνται ακόμη, καθ' οιονδήποτε τρόπο, οι παρελθούσες επαγγελματικές σχέσεις του κ.Κ ατρούγκαλου, -κάτι που ο ίδιος μετά βδελυγμίας απορρίπτει- ή όχι;

Υπάρχουν συμβόλαια ή υποθέσεις εκπροσώπησης στα οποία εμπλέκεται ακόμη ο ίδιος ή όχι;

Έχουν έρθει όλα στο φως της δημοσιότητας;

Διότι όσο τα ερωτήματα αυτά παραμένουν αναπάντητα, τόσο περισσότερο γίνεται πρόσφορο το έδαφος για κάθε είδους εκμετάλλευση, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό...

Το μαρτύριο της σταγόνας συνεχίζεται για την κυβέρνηση και -πολύ κυριότερα- χάνεται το όποιο ηθικό πλεονέκτημα ενδεχομένως αυτή εμφάνιζε έως τώρα έναντι των δυο πάλαι ποτέ κομμάτων εξουσίας και του πελατειακού παρελθόντος τους.

Το στοιχείο αυτό, δε, θα ήταν ενδεχομένως έως και αδιάφορο για όλους, πλην της ίδιας της κυβέρνησης και των οπαδών της, εάν δεν αφορούσε τη χώρα και όσα έχουν βιώσει οι κάτοικοί της εξαιτίας της πληγής που ακούει στο όνομα «αδιαφάνεια».

Σήμερα η Ελλάδα σύρεται διεθνώς εξαιτίας ατοπημάτων του παρελθόντος.

Είναι απαραίτητο να τα συνεχίζουμε ή να δίνουμε τουλάχιστον την εντύπωση ότι τα συνεχίζουμε και στο παρόν;