Και η διαπραγμάτευση θέλει φαντασία…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τώρα που η τρόικα έφυγε και το «Brussels Group» ήρθε, μήπως έφτασε και η στιγμή να αντιμετωπιστούν τα πραγματικά προβλήματα του τόπου;

Διότι ασχέτως της όποιας ονομασίας επελέγη, με στόχο τη διάσωση των πολιτικών προσχημάτων και του όποιου γοήτρου, τα προβλήματα του τόπου όπως και οι συνομιλητές της κυβέρνησης παραμένουν ακριβώς ως είχαν και πριν…

Για την ακρίβεια, τα προβλήματα έχουν σαφώς επιδεινωθεί και ο χρόνος για την αντιμετώπισή τους έχει συρρικνωθεί  στο ελάχιστο…

Την ώρα που το κόστος δανεισμού ανά την υφήλιο και ειδικά στην ευρωζώνη βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά, στην Ελλάδα επικρατεί πιστωτική ασφυξία, μια άτυπη στάση πληρωμών έναντι των κάθε λογής υποχρεώσεων ιδιωτών και Δημοσίου, ενώ και η «στάση εμπορίου» κτυπά την πόρτα μας…

Δεν είναι αντιληπτό ότι έχουμε φθάσει στο σημείο μηδέν;

Τα στοιχεία της πορείας εκτέλεσης του προϋπολογισμού, που καταδεικνύουν την καταβαράθρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος, δεν είναι σαφή;

Τα στοιχεία της αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου έναντι του ιδιωτικού τομέα δεν μιλούν από μόνα τους;

Ο καταποντισμός των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων ή η σημαντική άνοδος των μη εξυπηρετούμενων δανείων προς τις τράπεζες δεν κρούουν κάποιου είδους καμπανάκι προς την κυβέρνηση;

Αν ο σκόπελος της εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας δεν είναι ικανός να αφυπνίσει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, η ριζική επιδείνωση των κυριοτέρων δεικτών της οικονομίας και βεβαίως η δυσπραγία που εξακολουθεί να βιώνει ο κάθε κάτοικος αυτής της χώρας δεν αρκούν ως προς αυτό;

Από χθες, η χώρα μας βρίσκεται ξανά στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και λοιπούς δανειστές της.

Το πώς ακριβώς ονομάζεται το τραπέζι αυτό ή ποιοι είναι οι συμβολισμοί που το συνοδεύουν ή ακόμη και το πού στήνεται η επόμενη συνεδρίασή του, στις Βρυξέλλες ή στην Αθήνα, ουδεμία σημασία έχουν πλέον.

Ακόμη κι αν είχαν την όποια σημασία, τούτη χάνεται υπό το βάρος των δραματικών περιστάσεων που βιώνει ο τόπος.

Το μόνο που έχει πλέον σημασία είναι να μπορέσει η χώρα μας να ολοκληρώσει επιτυχώς αυτή τη δοκιμασία, ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της μια ώρα αρχύτερα.

Υπό το πρίσμα αυτό και στον βωμό της επίτευξης των στόχων και μεταρρυθμίσεων που είτε εμείς οι ίδιοι θέσαμε, είτε δεσμευτήκαμε να υλοποιήσουμε, οφείλουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την ταχεία και επιτυχή ολοκλήρωση της παρούσας διαπραγμάτευσης.

Από τη στιγμή και μετά που οι όποιοι πολιτικοί σκόπελοι ξεπεράστηκαν με ένα ευφάνταστο όνομα και «το χαρτί βρήκε το μολύβι», αντίστοιχη φαντασία πρέπει να επιδειχθεί και στην πορεία της διαπραγμάτευσης.

Εάν μας ζητούν «ένα», πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιπροτείνουμε «δέκα».

Για να το πράξουμε, όμως, αυτό, πρέπει οι μεγαλοστομίες να αντικατασταθούν από μελέτη και τα πολιτικά τερτίπια από οραματικό σχεδιασμό.

Εκεί είναι που θα μετρηθούμε επί της ουσίας. Εκεί μπορεί να καταδειχθεί η μεγαλοφυΐα έναντι της απλής διεκπεραίωσης …

Δυστυχώς, για καθαρά πολιτικούς λόγους, η χώρα μας δεν έχει επιδείξει στη διάρκεια των τελευταίων ετών μια πραγματική διάθεση αλλαγής.

Οι μεταρρυθμίσεις παρέμειναν εν πολλοίς κενό γράμμα και το μεγαλύτερο τμήμα των αιτίων που μας οδήγησαν στην κρίση και στη χρεοκοπία παραμένει ακριβώς ως είχε και πριν…

Στα λόγια, η παρούσα κυβέρνηση αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευφάνταστη…

Μπορεί να εμφανιστεί το ίδιο και στις πράξεις;