Βρέχει τσάμπα λεφτά και κρατάμε ομπρέλα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Την ώρα που οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών ομολόγων βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά και χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία είναι σε θέση να δανειστούν απευθείας από τις αγορές για να αποπληρώσουν πρόωρα το ΔΝΤ και τους λοιπούς «επίσημους» δανειστές τους, στην Ελλάδα πάμε σφαίρα για τρίτο πρόγραμμα και κατά πάσα βεβαιότητα για νέα μέτρα λιτότητας.

Πρόκειται για μια κολοσσιαία εθνική αποτυχία, το βάρος της οποίας πέφτει στους ώμους όλων όσοι κράτησαν τα ηνία αυτού του τόπου τα τελευταία χρόνια, των σημερινών συμπεριλαμβανομένων.

Μόλις χθες, ο υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, μιλώντας στο Mega, έκανε λόγο για ενδεχόμενο υποβολής αιτήματος παράτασης στην αποπληρωμή τμήματος του ποσού που πρέπει να καταβληθεί στο ΔΝΤ τον Μάρτιο, κίνηση που αν δεν εγκριθεί από το Ταμείο θα συνιστά πιστωτικό γεγονός, ενώ μόλις μία ημέρα νωρίτερα, ο φίλτατος Γιάνης (με ένα «ν») Βαρουφάκης, δήλωνε δημοσίως ότι η χώρα ίσως να αντιμετωπίσει πρόβλημα στην αποπληρωμή του ΔΝΤ τον Μάρτιο, αλλά πιθανότερα και της ΕΚΤ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Διατυμπανίζουν, δηλαδή, δύο εκ των κυριοτέρων υπουργών της παρούσας κυβέρνησης ότι η χώρα βρίσκεται για ακόμη μία φορά προ των πυλών της χρεοκοπίας ή ενός νέου προγράμματος όταν οι ίδιοι άνθρωποι και το κόμμα από το οποίο προέρχονται δήλωναν προεκλογικά ότι «θα σκίσουν  το μνημόνιο με έναν νόμο και ένα άρθρο».

Αντίστοιχα βαρύ πέφτει το φορτίο της παταγώδους αυτής ήττας και στους ώμους της προηγούμενης κυβέρνησης, Σαμαρά-Βενιζέλου, που φάνηκε απρόθυμη να υλοποιήσει σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων καίριας σημασίας για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα την αφαίμαξε μέσω της υπερφορολόγησης.

Όσο, δε, για το παράθυρο «ευκαιρίας» που άνοιξε περίπου προ έτους για τη χώρα μας, μέσω της πρόωρης εξόδου της στις αγορές χάρις στην αυξημένη διάθεση ανάληψης ρίσκου που τότε εμφάνιζαν, αυτό έκλεισε ερμητικά, τόσο εξαιτίας της διαδικασίας πρόωρης εξόδου από τη στήριξη των δανειστών που εξήγγειλε τον προηγούμενο Σεπτέμβριο ο φίλτατος Αντ. Σαμαράς, όσο και της μανίας με την οποία έσυρε τη χώρα στις πρόσφατες εκλογές ο φίλτατος Αλ. Τσίπρας.

Ακόμη, όμως, και μετά το πρόσφατο Eurogroup και την απότομη επαναφορά της κυβέρνησης στην πραγματικότητα, ο φίλτατος Π. Λαφαζάνης δηλώνει πως «καμία ιδιωτικοποίηση δεν πρόκειται να γίνει στην ενέργεια...», αγνοώντας ευθέως τις δεσμεύσεις που ανέλαβε μόλις το Σαββατοκύριακο η Ελλάδα για να προωθήσει ιδιωτικοποιήσεις που είτε έχουν συμβασιοποιηθεί, όπως το Ελληνικό, είτε βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως ο ΑΔΜΗΕ και η ΔΕΣΦΑ.

Αντίστοιχα, ο έτερος υπερυπουργός Γ. Σταθάκης υποστηρίζει ότι θα ξαναδεί την υπόθεση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, μολονότι έχει αναδειχθεί πλειοδότρια εταιρία, και, τέλος, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης, θεωρεί χαμηλό το τίμημα για το Ελληνικό, αν και υπάρχει επίσης κατακύρωση του διαγωνισμού αλλά και δικαστική απόφαση που δίνει πράσινο φως στην επένδυση.

Τι πιστεύουν αυτοί οι άνθρωποι;

Δεν τα χρειάζεται τα χρήματα αυτά ο κρατικός κορβανάς, οι αρμόδιοι για τη διαχείριση του οποίου λένε ότι είναι άδειος και ότι η χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει τα δάνειά της;

Δεν χρειάζεται τις επενδύσεις αυτές η εθνική οικονομία, μπας και ξεφύγει από τα δεινά της ύφεσης και της ανεργίας;

Ας μην το κουράζουμε το ζήτημα, φίλτατοι. Από την έναρξή της έως σήμερα η ελληνική κρίση αφορά μόνον ένα πράγμα: την αξιοπιστία της χώρας. Εάν οι αγορές μας έκλεισαν τις πόρτες τους κατάμουτρα, αυτό έγινε διότι δεν μας πίστευαν. Εάν οι κοινοτικοί μας εταίροι δήλωναν, διά στόματος Γιούνκερ, «game over», αυτό έγινε διότι δεν μας πίστευαν.

Εάν η έως τώρα χρηματοδότηση εκ μέρους τους δινόταν -και συνεχίζει να δίνεται- με το σταγονόμετρο, αυτό γινόταν, πολύ απλά, διότι δεν μας πίστευαν…

Σήμερα, μετά την απροθυμία των προηγούμενων να υλοποιήσουν όσα υποσχέθηκαν και τις κωλοτούμπες στις οποίες έχουν επιδοθεί οι σημερινοί, οι εταίροι και δανειστές εξακολουθούν να μη μας πιστεύουν και υποστηρίζουν, διά στόματος Σόιμπλε αυτή τη φορά, ότι δεν θα μας δώσουν ούτε 1 ευρώ εάν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του «προγράμματος» και εάν η χώρα δεν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της.  

Τις ίδιες δεσμεύσεις που υπέγραψαν οι προηγούμενοι και συνυπέγραψαν οι σημερινοί…

Παρ' όλα αυτά, ενώ το σύμπαν ολόκληρο μας δείχνει το φεγγάρι, εμείς συνεχίζουμε να κοιτάμε το δάκτυλο και πιθανότατα ένα νέο μνημόνιο…