Τα καλά και συμφέροντα…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κατά πόσον ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει ολοκληρωμένο σχέδιο βάσει του οποίου η χώρα μπορεί να οδηγηθεί εκτός κρίσης και στην κατεύθυνση της ανάπτυξης είναι κάτι που είναι ανοικτό σε συζήτηση, αν και τούτη προβλέπεται μάλλον σύντομη...

Το βέβαιον, από την άλλη πλευρά, είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση όχι μόνον δεν διαθέτει αντίστοιχο ολοκληρωμένο σχέδιο για την «επόμενη ημέρα» αλλά ότι κύριος γνώμονας της πολιτικής που ακολουθεί είναι η αποδέσμευση από το μνημόνιο υπό όρους εντυπωσιασμού, με στόχο την πολιτική της επιβίωση και ανεξαρτήτως των πραγματικών αναγκών της χώρας.

Το στίγμα έδωσε εξ’ άλλου, κατά τρόπο απολύτως σαφή, ο φίλτατος Ευάγγελος Βενιζέλος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, προχθές το βράδυ.

Όπως είπε αναφερόμενος στις συζητήσεις που διεξάγει το οικονομικό επιτελείο με την τρόικα στο Παρίσι, «…θα βρεθεί μια λύση πριν προκύψουν (…..) ανάγκες και πάντως σίγουρα πριν από την έναρξη της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας».

Ένα ορόσημο που παραπέμπει ευθέως στην εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ να αναγάγει την συγκεκριμένη διαδικασία σε όχημα ανατροπής της παρούσας κυβέρνησης και αιτία διενέργειας πρόωρων εκλογών.

Με άλλα λόγια, ο φίλτατος κ.Βενιζέλος, ουσιαστικά μας έλεγε, «μην ανησυχείτε, θα βρούμε λύση, πριν μας εξαναγκάσει σε εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ»…

Ερμηνεύοντας τα λεγόμενά του κ.Βενιζέλου, θα μπορούσε κανείς να τα θεωρήσει, υπό διασταλτικούς όρους, ακόμη και ως θεμιτά, αφού οποιαδήποτε κυβέρνηση έχει ένα «φυσικό» αίσθημα αυτοσυντήρησης.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, όμως, πού οδηγούμαστε;

Η χώρα μετά από τέσσερα χρόνια μνημονίου μπορεί να καυχηθεί ότι έβαλε σε μια κάποια τάξη τα δημόσια οικονομικά της, χάρις στην υπερφορολόγηση και τα οριζόντια μαχαίρια σε μισθούς και συντάξεις, αλλά πέραν τούτου ελάχιστα έχει να επιδείξει στην κατεύθυνση της οικονομικής ανασυγκρότησής της.

Πολύ περισσότερο, δε, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι διαθέτει είτε ολοκληρωμένο σχέδιο ανάταξης της οικονομίας, είτε απάντηση για τα χρόνια προβλήματα που την μαστίζουν.

Το δημοσιονομικό έλλειμμα μπορεί να είναι, εν πολλοίς, παρελθόν, όμως η συνεχιζόμενη επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας, όπως αυτή καταγράφηκε μόλις χθες από την ΕΛΣΤΑΤ, καταδεικνύει ότι ακόμη και σε συνθήκες υποχώρησης της εγχώριας ζήτησης και άρα μείωσης των εισαγωγών, τούτες συνεχίζουν να είναι υπέρτερες και συνεχώς αυξανόμενες έναντι των εξαγωγών…

Με άλλα λόγια, οι χαμένες ευκαιρίες της κρίσης δείχνουν σήμερα το πρόσωπό τους ως τα επίχειρα των κυβερνητικών επιλογών της τελευταίας τετραετίας, αφού στην πραγματικότητα ούτε απελευθέρωση της οικονομίας υπήρξε, ούτε τέθηκαν οι βάσεις για την ανασυγκρότησή της.

Το μόνο που κατόρθωσε αυτή η χώρα, -δίχως να υποτιμάται ούτε για μια στιγμή η αξία του- είναι να μάθει, μεταξύ άλλων, πόσες συντάξεις δίνει σε νεκρούς και πόσα μαϊμού επιδόματα αναπηρίας, σε καθόλα υγιείς ανθρώπους.

Προφανώς, πέραν αυτών, τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπήρξε ένας εξορθολογισμός των δημόσιων οικονομικών, ο οποίος δεν είναι αμελητέος. Πέραν τούτου, όμως, ουδέν…

Η ώρα των μεταρρυθμίσεων ήρθε και πέρασε δίχως αποτέλεσμα και σήμερα, ενώ παραμένουμε αποκλεισμένοι από τις αγορές και δίχως συμφωνημένο εναλλακτικό σχέδιο χρηματοδότησης από τους δανειστές μας, η κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο κακήν κακώς και πριν την ώρα της, ώστε να καρπωθεί, κατά τρόπο απολύτως λαϊκιστικό, την επευφημία των πολιτών…

 Εκεί είμαστε και δυστυχώς δεν προβλέπεται, πλην απροόπτου, να πάμε πολύ παραπέρα…