Οι ερωτήσεις που δεν έγιναν ποτέ...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορείται ότι δεν διαθέτει πειστική οικονομική πρόταση.

Επίσης, κατηγορείται ότι μεταλλάσσει τη ρητορική του σχετικά με τη στάση που θα τηρήσει όταν και όποτε βρεθεί στην εξουσία, σε ό,τι αφορά τόσο το μνημόνιο, όσο και το δημόσιο χρέος.

Πρόκειται για γνωστή και δημόσια κριτική, η οποία σε μεγάλο βαθμό ευσταθεί, καθώς οι θέσεις αυτού του ραγδαία μεταλλασσόμενου κόμματος εμφανίζονται να αμβλύνονται, τουλάχιστον σε επίπεδο ρητορικής, καθ' οδόν προς τον στόχο της εξουσίας.

Στην ιδιωτική σφαίρα, σύμφωνα με όσα μας μεταφέρονται από έγκυρους κύκλους, ο κ. Α. Τσίπρας, είτε απευθείας, είτε διαμέσου στενών συνεργατών του, πραγματοποιεί επαφές με εκπροσώπους του οικονομικού κατεστημένου.

Στη διάρκεια των επαφών αυτών, οι οποίες έως έναν βαθμό, όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, είναι διαβεβαιωτικού και καθησυχαστικού χαρακτήρα, μεταξύ άλλων τίθενται ερωτήματα σχετικά με τους τρόπους που θα μπορούσε να υποβοηθηθεί η επιχειρηματικότητα, ούτως ώστε να ανοίξει ο δρόμος των επενδύσεων και να ενισχυθεί η απασχόληση.

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι έως τώρα αντίστοιχα ερωτήματα δεν έχουν υποβληθεί ούτε επισήμως, ούτε ατύπως, από την πλευρά των συγκυβερνώντων κομμάτων, και επισημαίνουν τους συμβολισμούς του γεγονότος αυτού.

Όποια κι αν είναι η ακριβής φύση ή ο στόχος των επαφών που πραγματοποιεί το περιβάλλον ή ακόμη και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας με τους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου, σαφές είναι το ενδιαφέρον που επιδεικνύουν οι διεκδικητές της εξουσίας όχι μόνον να παράσχουν διαβεβαιώσεις σχετικά με τις προθέσεις τους αλλά και να αναζητήσουν τρόπους άρσης του σημερινού οικονομικού αδιεξόδου με στόχο την αύξηση της απασχόλησης, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν οι ίδιες πηγές.

Αυτή, τουλάχιστον, είναι η εντύπωσή τους. Σε αντιδιαστολή, οι παραδοσιακοί συνομιλητές της επιχειρηματικής κοινότητας, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, πλέον είτε δεν ρωτούν, είτε δεν υποβάλλουν τα σωστά ερωτήματα, αντικατοπτρίζοντας έτσι τις προτεραιότητές τους ή και τις αδυναμίες τους.

Μολονότι όλη αυτή η συζήτηση κινείται ακόμη σε επίπεδο εντυπώσεων, αλλά και υπό το φως της συχνά εναλλασσόμενης ρητορικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης επί θεμελιωδών οικονομικών ζητημάτων, είναι ενδεχομένως ακόμη πρώιμη η εξαγωγή συμπερασμάτων.

Σε επίπεδο δημόσιου λόγου, η κυβέρνηση μιλά για σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών, για αντιμετώπιση των χρόνιων προσκομμάτων στην επιχειρηματικότητα, όπως η γραφειοκρατία, η αδιαφάνεια, η φοροδιαφυγή και η ανάγκη τόνωσης του ανταγωνισμού.

Στην πράξη, ελάχιστα βλέπουμε να υλοποιούνται προς οποιαδήποτε από αυτές τις κατευθύνσεις.

Αντίθετα, στον δημόσιο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί η ενίσχυση του ρόλου του κράτους στην οικονομία, οι μισθολογικές αυξήσεις ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα και η κατάργηση πολλών εκ των μνημονιακών προβλέψεων οι οποίες έχουν επιδράσει αρνητικά στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών.

Και τούτο ενώ στον ιδιωτικό λόγο παρέχονται διαβεβαιώσεις σχετικά με την ομαλότητα της επόμενης κατάστασης πραγμάτων και επιδεικνύεται ενδιαφέρον σχετικά με τους τρόπους που μπορεί να υποβοηθηθεί η επιχειρηματικότητα και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.

Αν μη τι άλλο, το πλέγμα όλης αυτής της συζήτησης προσφέρει τροφή για σκέψη, σχετικά τόσο με τη βούληση της κυβέρνησης για την προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα ενίσχυαν την επιχειρηματική δραστηριότητα, όσο και για τις πραγματικές προθέσεις της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης σε περίπτωση που αναλάβει τα ηνία της χώρας.

Ωστόσο, ας μη σπεύδουμε. Εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλα...