Ο ολισθηρός δρόμος της πόλωσης

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν υπάρχει ένα θετικό στοιχείο από όλη αυτήν την πικρή ιστορία της κρίσης που βιώνουμε, αυτό δίχως άλλο αφορά το γεγονός ότι αποφύγαμε, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, τα χειρότερα.

Αποφύγαμε, δηλαδή, μια άτακτη χρεοκοπία και τα δεινά που τη συνοδεύουν, όπως αποφύγαμε και την κλιμάκωση της κοινωνικής έντασης ή τη συνέχιση της βίας στους δρόμους.

Την ίδια ώρα, υπομείναμε: τη σφοδρή ύφεση, την ανεργία, τα λουκέτα, την ανέχεια.

Στο διάβα αυτών των χρόνων, από το 2010 που μπήκαμε στο μνημόνιο έως και πέρυσι, η χώρα έχασε σε εισόδημα σχεδόν 44 δισ. ευρώ και 3,7 εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν στο νήμα του κοινωνικού αποκλεισμού ή και πέρα από αυτό...

Όμως, υπομείναμε, και εξακολουθούμε να δίνουμε, με όσες δυνάμεις έχει ο καθένας από εμάς, την καθημερινή μάχη για τη διατήρηση της αξιοπρέπειάς μας.

Παρά την εξοντωτική υπερφορολόγηση, παρά την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου εκατομμυρίων κατοίκων της, παρά τη γενικευμένη ανέχεια, αυτή η χώρα εξακολουθεί να στέκεται στα πόδια της και να κινείται εντός του πλαισίου που περικλείει μια συντεταγμένη Πολιτεία.

Χάρις σε αυτήν τη σταθερότητα, όμως, τα πέτρινα χρόνια δείχνουν ότι τελειώνουν.

Χάρις σε αυτήν τη σταθερότητα η οικονομία δείχνει να παίρνει ξανά εμπρός, δημιουργώντας ελπίδες εξόδου από την κρίση και τα δεινά που τη συνοδεύουν.

Αυτό το κλίμα, όμως, λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων, δέχεται ήδη χτυπήματα.

Η παρέμβαση της κ. Ευτέρπης Κουτζαμάνη, Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, και η εντολή της για τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης με στόχο τη διερεύνηση των καταγγελιών περί ενδεχόμενου χρηματισμού ή απόπειρας χρηματισμού βουλευτών στη διαδικασία για την εκλογή του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, αποτελεί τη μόνη ενδεδειγμένη απάντηση μιας συντεταγμένης Πολιτείας σε περιστάσεις του είδους αυτού.

Όσο κι αν υψωθεί η φωνή της αμφισβήτησης, σε μια συντεταγμένη Πολιτεία οι θεσμοί οφείλουν να είναι πάντα σεβαστοί και να χαίρουν της εμπιστοσύνης των πολιτών.

Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την οδό αυτή συνιστά εκτροπή από το μονοπάτι Δημοκρατίας που οφείλει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες να ακολουθεί η χώρα μας.

Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την οδό αυτή συμβάλλει ευθέως στην αποσταθεροποίηση μιας ήδη σκληρά δοκιμαζόμενης χώρας, και μάλιστα τη στιγμή κατά την οποία φαίνεται ότι αυτή παίρνει μια πρώτη ανάσα.

Ποιος θα διανοηθεί, Έλληνας ή ξένος, να επενδύσει έστω και μία δεκάρα στη χώρα μας, αν αυτή αφεθεί να ακολουθήσει τον ολισθηρό δρόμο της πόλωσης, στον οποίο ήδη φαίνεται να οδηγείται;

Πόσα λουκέτα θα μπουν ακόμη και πόσοι θα χάσουν τις δουλειές τους αν οδηγηθούμε σε εκτροπές του είδους αυτού;

Τόσο η διακυβέρνηση του τόπου, όσο και ο έλεγχος της διακυβέρνησης αυτής, διαμέσου της μείζονος ή της ελάσσονος αντιπολιτεύσεως αλλά και του Τύπου ή οποιουδήποτε τρίτου, οφείλει να διεξάγεται υπεύθυνα.

Οι καταγγελίες οφείλουν να στοιχειοθετούνται και βεβαίως να διερευνώνται με στόχο την τελική διαλεύκανσή τους.

Αυτός είναι ο μόνος ενδεδειγμένος δρόμος για μια συντεταγμένη Πολιτεία, αλλά και εκείνος βάσει του οποίου θα επαναβεβαιωθεί η ίδια η ύπαρξή της.

Αντίθετα, αν στη διάρκεια του τετραμήνου που ακολουθεί, μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την ανάδειξη του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, πορευτούμε στη βάση του περιβάλλοντος κλιμακούμενης πόλωσης που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες, το μέλλον δεν μπορεί παρά να είναι ζοφερό.

Τόσο απλά.