Κάποιος να τους μαζέψει…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Έχει αντιληφθεί κανείς, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, ότι αυτό το οποίο διαδραματίζεται σήμερα στην τοπική αυτοδιοίκηση υπερβαίνει τα όρια της κοινής λογικής και οποιασδήποτε έννοιας κράτους δικαίου;

Υπάρχει κανείς ο οποίος μπορεί, με ήσυχη τη συνείδησή του, να υπεραμυνθεί ανθρώπων οι οποίοι με τρόπο δόλιο εξασφάλισαν τη μόνιμη θέση απασχόλησης που κατέχουν στον δημόσιο τομέα;

Εν τέλει, δεν υπάρχει κανείς σεβασμός στο χρήμα του κάθε φορολογούμενου πολίτη;

Η υπόθεση του επανελέγχου της γνησιότητας των πιστοποιητικών βάσει των οποίων μονιμοποιήθηκαν περισσότεροι από τριάντα χιλιάδες άνθρωποι στους ΟΤΑ δεν αφορά κάποιο μεγαλόπνοο σχέδιο ανασυγκρότησης της λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης, μέσω του οποίου θα υπήρχε αντιστοίχιση αναγκών και θέσεων εργασίας ώστε να υπάρξει ορθολογικοποίηση  του τρόπου με τον οποίο παράσχουν το έργο τους οι φορείς αυτοί.

Η υπόθεση αυτή δεν αφορά καν την υποτιθέμενη διαδικασία αξιολόγησης που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί στις μνημονιακές της δεσμεύσεις για τη μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Αφορά αποκλειστικά και μόνον, σύμφωνα με όσα έχει επανειλημμένως δηλώσει ο φίλτατος Κυρ. Μητσοτάκης, στον εντοπισμό όσων προσκόμισαν πλαστά πιστοποιητικά ή άλλα νομιμοποιητικά έγγραφα, ώστε να μονιμοποιηθούν στο Δημόσιο.

Τόσο απλά.

Ας μη γελιόμαστε, όμως! Αν όντως αποδειχθεί κατά τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ότι υπάρχουν όντως εργαζόμενοι στους ΟΤΑ οι οποίοι υπέπεσαν σε αδικήματα του είδους αυτού και χάσουν κατά συνέπεια τις θέσεις που σήμερα κατέχουν, προφανώς εξυπηρετούνται και οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για τη συνολική μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στον δημόσιο τομέα.

Ας μη βαφτίζουμε, όμως, το κρέας ψάρι και ας μη συγχέουμε τη μία υπόθεση με την άλλη. Άλλο ζήτημα η τήρηση της νομιμότητας και άλλo οι όποιες δημοσιονομικές ή συμβατικές δεσμεύσεις της χώρας έναντι εταίρων και δανειστών.

Έτσι, λοιπόν, όταν όλη αυτή η υπόθεση εξελίσσεται σε ένα σίριαλ που αφορά στη μεν κυβέρνηση το ποιος τάσσεται με ποιον, στη δε αντιπολίτευση το αν πρέπει να διενεργηθούν οι έλεγχοι των Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, βάσει των οποίων θα κριθεί κατά πόσον τηρήθηκε η νομιμότητα στις χιλιάδες αυτές μονιμοποιήσεις, η κατάσταση είναι προφανές ότι έχει ξεφύγει από κάθε όριο κοινής λογικής αλλά και τήρησης της έννομης τάξης.

Είναι, άραγε, απαραίτητο να επέμβει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου σε περιπτώσεις δημάρχων οι οποίοι φέρονται να αρνούνται να συμμορφωθούν με τις επιταγές του νόμου;

Σε κάποιο άλλο κράτος ή στο ανεξάρτητο βασίλειο της Κολοπετινίτσας ζουν αυτοί οι άνθρωποι;

Αντίστοιχα, είναι δυνατόν η προσφάτως εκλεγμένη Περιφερειάρχης Αττικής Ρ. Δούρου να εμφανίζεται να διατάσσει τις υπηρεσίες της να μη συμμορφωθούν με την κείμενη νομοθεσία επί του ζητήματος αυτού;

Ποιος έχει χάσει ποιο έργο σχετικά με την ανάγκη τήρησης της νομιμότητας στο πλαίσιο μιας συντεταγμένης Δημοκρατίας; Καλώς ή κακώς, μας αρέσει - δεν μας αρέσει, αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού και αυτά είναι και τα όρια του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Όταν με το καλό έρθει μια άλλη κυβέρνηση και πάρει τα ηνία του τόπου βάσει της δεδηλωμένης που θα έχει στη Βουλή, ας αλλάξει τον νόμο, εφόσον το κρίνει σκόπιμο.

Έως τότε, όμως, δεν μπορούμε να έχουμε ούτε νομιμότητα ούτε Δημοκρατία «αλά καρτ».

Οτιδήποτε διαφορετικό πολύ απλά υποσκάπτει τα θεμέλια ολόκληρου του δημοκρατικού οικοδομήματος και δίνει τροφή, αν μη τι άλλο, σε όσους στέκουν αντίπαλοί του…

Είναι αυτός ο στόχος;