Υποκριτές και Φαρισαίοι για ΕΝΦΙΑ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ψήφισαν τον ΕΝΦΙΑ στην αρχική του μορφή - πλήρη αδικιών- και τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις υποτιθέμενες «διορθώσεις».

Την ίδια ώρα ελάχιστοι εξ’ αυτών –είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού- θυμούνται ότι η πραγματική αδικία με  αυτόν το φόρο, αφορά τον θεμέλιο λίθο του.

Τη φορολόγηση ανύπαρκτης περιουσίας, βάσει εντελώς πλασματικών αντικειμενικών αξιών.

Όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα στη Βουλή, με τους βουλευτές της συμπολίτευσης και τον ΕΝΦΙΑ, αν δεν αφορούν μια ακραία μορφή υποκρισίας, σίγουρα υπερβαίνουν τα όρια του παράδοξου.

Όλοι κοιτούν το δένδρο και ελάχιστοι βλέπουν το δάσος.

Αδυνατούν, δηλαδή, να αρθρώσουν λόγο για τα κύρια προβλήματα που σχετίζονται με την επιβολή ενός φόρου επί της ακίνητης περιουσίας (γιατί άραγε όχι και στην λοιπή περιουσία;) βάσει αντικειμενικών αξιών συντριπτικά υπέρτερων των αγοραίων, οι οποίες θεσπίστηκαν προ κρίσης και ενώ η κτηματική αγορά βρισκόταν στο απόγειο της.

Αδυνατούν να αρθρώσουν λόγο για τις τερατώδεις αδικίες που έγιναν στον τρόπο καταλογισμού αυτού του φόρου στα αστικά ακίνητα, ευνοώντας έτσι εκείνα της περιφέρειας.

Αδυνατούν, τέλος, να μιλήσουν για το αυτονόητο: ότι σε μια περίοδο πρωτοφανούς κρίσης και υπερφορολόγησης, κατά την οποία η φοροδοτική ικανότητα της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών έχει εξαντληθεί και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές τους αυξάνονται αλματωδώς σε μηνιαία βάση, δεν είναι δυνατόν αυτοί να ξεζουμίζονται περαιτέρω, χάριν των οποίων μνημονιακών στόχων περί εσόδων από τον ΕΝΦΙΑ.

Υπάρχουν και άλλοι τρόποι, φίλτατοι, να πετύχετε τους στόχους σας για το πρωτογενές πλεόνασμα. Κόψτε δαπάνες ή πιάστε ένα κομμάτι, τουλάχιστον, της φοροδιαφυγής.

Για αυτά γιατί δεν αρθρώνει λόγο κανείς από τους ενιστάμενους βουλευτές της συμπολίτευσης; Δεν θα βοηθούσε, ενδεχομένως, σε πελατειακό επίπεδο, θα έδειχνε ωστόσο ότι κάποιοι εξ’ αυτών είναι ακόμη σε επαφή με την πραγματικότητα και ότι μπορούν να διαχωρίσουν μεταξύ δικαίου και αδίκου…

Ως επιστέγασμα, δε, όλων αυτών, υπάρχει και η κυβέρνηση, η οποία φέρεται προετοιμασμένη να αντικαταστήσει όσους εκ των βουλευτών δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν το προωθούμενο νομοθέτημα, καθιστώντας έτσι τον κοινοβουλευτισμό στην Ελλάδα μια απλή παρωδία…

Πρόκειται περί ενός δράματος, το οποίο διεξάγεται με κάθε υποκριτική δεινότητα, με θεατές και ταυτόχρονα θύματα, τους απλούς πολίτες.

Η ακολουθούμενη φορολογική πολιτική, τόσο επί των εισοδημάτων όσο και επί της ακίνητης περιουσίας αποτελεί έναν από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους η ύφεση στη χώρα μας αποδείχθηκε τόσο βαθειά και διήρκεσε για τόσο μακρύ χρονικό διάστημα.

Πρόκειται για μια πολιτική η οποία έχει στο επίκεντρό της την άρνηση των συγκυβερνώντων κομμάτων –και βεβαίως της κοινοβουλευτικής τους πλειοψηφίας- να προχωρήσουν σε σημαντική συρρίκνωση των δαπανών του Δημόσιου τομέα και του βάρους που αυτές θέτουν στον προϋπολογισμό.

Την ίδια ώρα που η ανεργία –στον ιδιωτικό τομέα- έχει φθάσει σε πρωτοφανή και παντελώς απαράδεκτα για οποιαδήποτε συντεταγμένη χώρα επίπεδα, στον Δημόσιο τομέα πανηγυρίζουν όταν κατορθώνουν να απολύσουν αποδεδειγμένα επίορκους, καταχραστές του δημοσίου χρήματος ή ανθρώπους που δεν πατούσαν ούτε για «καλημέρα» στην υπηρεσία τους επί χρόνια.

Όλα αυτά, δε, τα κάνουν στην πλάτη του μισθωτού, του συνταξιούχου, του ανέργου και εκείνου που κατάφερε να βάλει ένα κεραμίδι πάνω από την οικογένειά του, τα προηγούμενα χρόνια, υλοποιώντας το όνειρο κάθε οικογενειάρχη.

Έ, λοιπόν, όχι φίλτατοι. Δεν έκαναν λάθος όσοι αγόρασαν ένα σπίτι την εποχή των «παχιών αγελάδων». Λάθος έκαναν όταν εμπιστευόντουσαν τις τύχες τους στα χέρια αυτής της πολιτικής ηγεσίας.

Αλλά, τι συζητάμε τώρα; Εδώ εμφανίζονται έτοιμοι να κάνουν και μεγαλύτερα λάθη…