Κυριακάτικες βιτρίνες και καθημερινά λουκέτα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κριτής των πάντων, καλώς ή κακώς, είναι το τελικό αποτέλεσμα.

Έτσι και στην περίπτωση της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης καθώς και ορισμένων τουριστικών περιοχών της χώρας, την τελική έκβαση του εγχειρήματος θα την κρίνει το «διά ταύτα», μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα εφαρμογής του μέτρου.

Θα αποδειχθεί «ταφόπλακα για την εγχώρια οικονομία και τον πραγματικό ανταγωνισμό στην αγορά», όπως εκτιμά η ΓΣΕΒΕΕ, ή θα οδηγήσει «στην εξαφάνιση και εξαθλίωση του εμπορίου», όπως κρίνει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων;

Ίσως. Σήμερα, ωστόσο, αυτό είναι κάτι που δεν γνωρίζουμε.

Αντίθετα, αυτό που γνωρίζουμε, και το γνωρίζουμε πολύ καλά, διότι, αφενός, το συναντούμε καθημερινά μπροστά μας και, αφετέρου, το κατέγραψε έρευνα του αρμόδιου επιστημονικού φορέα της ΕΣΕΕ (ΙΝΕΜΥ), είναι ότι τουλάχιστον 1 στα 3 μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας έβαλε λουκέτο στη διάρκεια της παρούσας κρίσης.

Για την ακρίβεια, από τη συνολική απογραφή του εμπορικού κέντρου διαπιστώνεται ότι σε σύνολο 6.377 επιχειρήσεων και επαγγελματικών καταστημάτων, οι 1.986 είναι κλειστές, ή ποσοστό 31,2% του συνόλου των εμπορικών επιχειρήσεων.

Αντίστοιχα, αυτό που επίσης γνωρίζουμε είναι ότι ο τουρισμός σημειώνει μια πρωτοφανή άνθηση στη διάρκεια της τελευταίας διετίας και έχει αναχθεί, ενδεχομένως, στην πλέον κρίσιμη οικονομική δραστηριότητα της χώρας μας.

Ακόμη κι αν ο Έλληνας μαστίζεται από την κρίση, ο ξένος, ο επισκέπτης, ο τουρίστας, έρχεται στην Ελλάδα για να ξοδέψει τα λεφτά του και να περάσει καλά και η κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων στις τουριστικές περιοχές και στην καρδιά των δυο σημαντικότερων αστικών κέντρων της χώρας λογικά θα επενεργήσει ευεργετικά τόσο στην περαιτέρω εδραίωση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, όσο και στην οικονομική πορεία του λιανεμπορίου.

Εν πάση περιπτώσει, το μέτρο της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων είναι αμιγώς προαιρετικό.

Υπάρχει σαφές και ξεκάθαρο δικαίωμα επιλογής του κάθε καταστηματάρχη αν θα ανοίξει το μαγαζί του ή όχι και υπό το πρίσμα αυτό οι ενστάσεις που εγείρουν οι συνδικαλιστικοί φορείς τόσο των εργοδοτών, όπως η ΓΣΕΒΕΕ, ή της ΕΣΕΕ, ο πρόεδρος της οποίας Β. Κορκίδης είπε πρόσφατα «ποτέ την Κυριακή» και παραιτήθηκε από όλα τα όργανα της Ν.Δ., όσο και των εργαζομένων, όπως η ΟΙΥΕ, στερούνται ιδιαίτερου περιεχομένου.

Σε μια αγορά με σαφή σημεία αποσάθρωσης, στο πλαίσιο της οποίας παρατηρούνται φαινόμενα καθυστερήσεων πληρωμών εργαζομένων ακόμη και επί μήνες ή μη καταβολής των ασφαλιστικών τους εισφορών εκ μέρους των εργοδοτών, είναι μάλλον προσχηματικό να διαρρηγνύονται ιμάτια με αφορμή την ενδεχόμενη καταπάτηση ακριβώς των ίδιων δικαιωμάτων τις Κυριακές…

Όπως και να έχει το πράγμα, για ακριβώς τους ίδιους λόγους είναι αντιστοίχως προσχηματική και η επίκληση του φίλτατου Γερ. Γιακουμάτου ότι υπάρχουν νόμοι στην πατρίδα μας και ότι η υπερωριακή απασχόληση αμείβεται με προσαύξηση του ημερομισθίου κατά 75%.

Νόμοι μπορεί να υπάρχουν, αλλά ούτε κράτος υπάρχει για να επιβάλλονται αυτοί οι νόμοι, ούτε και αγορά υπάρχει ώστε να καλύπτει με την ομαλή λειτουργία της τις ανάγκες που προκύπτουν…

Αντίθετα, το μόνο που υπάρχει σήμερα είναι μια βαθιά κρίση, ένα πραγματικό τέλμα για το εμπόριο και τη συντριπτική πλειονότητα της κάθε οικονομικής δραστηριότητας στην πατρίδα μας.

Έτσι, λοιπόν, ας δώσουμε μία ευκαιρία στον εαυτό μας.

Ας μας κάνουμε μια χάρη, μπας και δούμε άσπρη μέρα…

Ούτως ή άλλως, εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλα…