Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Προμελετημένο έγκλημα στην περιουσία

Η αγορά ακινήτων είναι νεκρή, οι τιμές έχουν καταρρεύσει και αποτελεί έγκλημα η διατήρηση των αντικειμενικών αξιών στα προ κρίσης επίπεδά τους. Ας μην ξεχνάμε, όμως: κάθε έγκλημα οφείλει να έχει και την τιμωρία του...

Προμελετημένο έγκλημα στην περιουσία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν ακόμη και η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος μιλά για «τεχνητή υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας», τι περισσότερο χρειάζεται  ώστε να γίνει κατανοητό το έγκλημα που συντελείται σήμερα κατά των πολιτών αυτής της χώρας;

Ένα έγκλημα εναντίον όσων κατόρθωσαν να κάνουν πραγματικότητα το όνειρο του κάθε νοικοκύρη και έβαλαν ένα κεραμίδι πάνω από κεφάλι τους, το οποίο σήμερα έχει μετατραπεί σε εφιάλτη.

Οι πολίτες αυτής της χώρας βρίσκονται στη δίνη μιας πρωτοφανούς αδικίας καθώς όχι μόνον υφίστανται τις συνέπειες της διαβόητης «εσωτερικής υποτίμησης» και βλέπουν κάθε εισόδημα ή περιουσιακό τους στοιχείο να έχει χάσει την αξία του, αλλά υπόκεινται και σε μια σκόπιμη περαιτέρω υποβάθμιση όσων έχουν κατορθώσει να περισώσουν

Η λυσσαλέα άρνηση της κυβέρνησης και βεβαίως της τρόικας να συναινέσουν στην αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών, παρά τη δραματική μείωση που έχουν υποστεί οι αγοραίες τιμές των ακινήτων στη χώρα μας, συνιστά έγκλημα κατά της περιουσίας και κατά των ιδιοκτητών, το οποίο όφειλε να είναι ποινικά κολάσιμο.

Όταν, σύμφωνα με τις πλέον συντηρητικές των πηγών, αυτή της Τράπεζας της Ελλάδος, η σωρευτική μείωση των τιμών των διαμερισμάτων από το 2008 έως το τελευταίο τρίμηνο του 2013 υπερβαίνει το 33,4% και όταν τα στοιχεία που συγκεντρώνουν άλλες πηγές, όπως τα μεσιτικά γραφεία, καταδεικνύουν ότι η μείωση αυτή είναι ακόμη μεγαλύτερη, πώς είναι δυνατόν να διατηρούνται οι αντικειμενικές αξίες στα επίπεδα του 2007 και να χρησιμοποιούνται ως «βάση» για τον υπολογισμό των φόρων επί των ακινήτων;

Ανύπαρκτη περιουσία φορολογεί σήμερα το κράτος στην Ελλάδα.

Περιουσία η οποία ούτε υπάρχει, ούτε μπορεί να πωληθεί, παρά μόνον φορολογείται και οδηγεί σε περαιτέρω υπερχρέωση τους ιδιοκτήτες της.

Άνθρωποι που σήμερα αγκομαχούν να τα φέρουν βόλτα εξαιτίας των μειωμένων ή ανύπαρκτων εισοδημάτων τους, είναι υποχρεωμένοι να καταπιούν και αυτήν την αδικία, ώστε να μπορεί να καυχάται η κυβέρνηση ότι κατόρθωσε να εξασφαλίσει πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό.

Οι μάσκες έχουν πέσει προ πολλού και σήμερα η αδικία αυτή ομολογείται από τα πλέον επίσημα χείλη.

Η σκόπιμη καθυστέρηση της αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών, η οποία δεν πρόκειται να συμβεί πριν από το 2016 όπως πληροφορηθήκαμε από τον φίλτατο κ. Όλι Ρέν, αφού ουδείς Έλληνας πολιτικός βρήκε το θάρρος να το δηλώσει, καθιστά σαφείς τις αμιγώς εισπρακτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης.

Πρόκειται περί μιας πολιτικής η οποία έχει στη ρίζα της την απόφαση διατήρησης του κράτους στα παρόντα -σαφώς υπερτροφικά υπό το φως των εξελίξεων- μεγέθη του και ως αποτέλεσμα θυσιάζει τον μόχθο και τη φοροδοτική ικανότητα των απλών πολιτών.   

Υπό το πρίσμα αυτό, όμως, γίνεται ακόμη σαφέστερη και η μακρά καθυστέρηση στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων στη χώρα μας.

Δεν θέλουν να αλλάξει το «μαγαζί».

Δεν επιθυμούν ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο κράτος, στα μέτρα της τσέπης εκείνου που το πληρώνει: του φορολογούμενου πολίτη.

Όταν έρχεται η ώρα να επιβάλουν φόρους, δε, εντείνουν τις αδικίες εξαιρώντας ολόκληρα κοινωνικά στρώματα, εκλογικούς τους πελάτες, όπως οι αγρότες, από την υπέρμετρη φορολόγηση.

Ούτε στη φορολογία ακινήτων, ούτε στις λοιπές φορολογικές υποχρεώσεις συγκρίνεται η σημερινή θέση του αγροτικού πληθυσμού έναντι του αστικού.

Τώρα, που ολοκληρώνεται η λαίλαπα της επιβολής τεσσάρων διαφορετικών φόρων επί των ακινήτων εντός του ιδίου φορολογικού έτους, (ΦΑΠ 2011-2012-2013 και ΕΕΤΑ) και επίκειται η έναρξη της επιβολής του ΕΝΦΙΑ, βεβαίως μετά τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει στην άρση αυτής της αδικίας και να αναθεωρήσει το επίπεδο των αντικειμενικών αξιών ώστε να ανταποκρίνονται τουλάχιστον έως έναν βαθμό στις αγοραίες.

Τώρα εάν τα κουκιά δεν βγαίνουν, είτε για τη διατήρηση του κράτους στα παρόντα μεγέθη του, είτε για την εξυπηρέτηση των πελατειακών του σχέσεων, γνωρίζει τι πρέπει να πράξει…

Ποτέ δεν είναι αργά για την άρση αδικιών…  


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v