Ηλεκτροσόκ στις αγορές!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από την εποχή της ένταξής της στην ΕΟΚ, πλέον Ε.Ε., η Ελλάδα ζητούσε τη μία παράταση μετά την άλλη, ώστε να μπορέσει να «προσαρμοστεί» στα τότε, νέα για την ίδια, δεδομένα της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. 

Η προστασία του τάδε κλάδου ή του δείνα παραγωγού, μέσω ενός «ευλόγου» χρονικού διαστήματος προσαρμογής, προείχε του «ανοίγματος» της αγοράς στην οποία δραστηριοποιούνταν.

Μετά από σχεδόν 33 χρόνια, δεκάδες δισεκατομμύρια δραχμές και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε ενισχύσεις και «πακέτα στήριξης», αλλά και μία χρεοκοπία, η ελληνική αγορά παραμένει μία από τις πιο κλειστές στην ευρωζώνη.

Οι καταναλωτές της χώρας, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, πληρώνουν το ρεύμα ακριβότερα από ό,τι σε πολλά άλλα κράτη της ευρωζώνης, η βιομηχανία, και μάλιστα η λεγόμενη βαριά και ενεργοβόρα, απειλείται με λουκέτο και υψώνει κραυγή αγωνίας για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, ενώ η υπόθεση του ανοίγματος αγορών και επαγγελμάτων έχει αναχθεί σε κορυφαίο σημείο έντασης με τους κοινοτικούς εταίρους και δανειστές.

Η συζήτηση για το άνοιγμα της ελληνικής αγοράς στον ανταγωνισμό δεν αφορά ούτε τα σημεία πώλησης των φαρμάκων, ούτε τη διάρκεια του φρέσκου ή μη γάλακτος, ούτε βεβαίως αν τα βιβλία θα πωλούνται με τιμή πλαφόν ή όχι.

Αφορά τη βούλησή μας ή την απουσία της για την ανοικοδόμηση της ελληνικής οικονομίας.

Το σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκεται σήμερα η χώρα μας έχει από τη μια πλευρά τον δρόμο που επί σειρά ετών ακολουθήσαμε προστατεύοντας καρτέλ, συντεχνίες και πελατειακές σχέσεις. Είδαμε πού μας οδήγησε…

Από την άλλη πλευρά του, όμως,  έχει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και την ανάγκη τους να βρουν απασχόληση, μέσω της ανάπτυξης που υπόσχεται η απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων.

Δίχως επαρκή χρηματοδότηση, αφού η κάνουλα των τραπεζών παραμένει ερμητικά κλειστή, οι ελληνικές επιχειρήσεις παλεύουν σήμερα για την επιβίωσή τους, παρά τη δραματική μείωση του μισθολογικού κόστους και την αντίστοιχη επικείμενη των ασφαλιστικών εισφορών.

Η γραφειοκρατία, το σαθρό και διαρκώς μεταβαλλόμενο φορολογικό περιβάλλον αλλά και το ιδιαίτερα υψηλό κόστος στις μεταφορές και στην ενέργεια καθιστούν σήμερα την Ελλάδα έναν τόπο μη φιλόξενο στις επενδύσεις. Για να αφήσουμε όλα τα άλλα…

Σχεδόν δύο χρόνια μετά την υποτιθέμενη απελευθέρωση των οδικών μεταφορών στην Ελλάδα, ελάχιστες είναι οι νέες άδειες που έχουν δοθεί …

Σχεδόν έναν χρόνο μετά την προκήρυξη και την ανάθεση ειδικής μελέτης για λογαριασμό της ΡΑΕ, με στόχο τον προσδιορισμό της προσήκουσας τιμής για το ηλεκτρικό ρεύμα, εν όψει της απελευθέρωσής της τον προηγούμενο Ιούλιο, ακόμη να δούμε τα περίφημα συμπεράσματά της…  

Κάποιοι ενδεχομένως να τα έχουν στα συρτάρια τους, οι πολίτες όμως ποτέ δεν έμαθαν εάν πληρώνουν το ρεύμα στην «προσήκουσα» τιμή του, ή εάν αυτή επιβαρύνεται από το γεγονός ότι η ΔΕΗ μονοπωλεί την ελληνική αγορά παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας σχεδόν σε απόλυτο βαθμό…

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, χθες, ανακοίνωσε ότι τα πηγαίνουμε καλύτερα από ό,τι έως τώρα νόμιζε. Σύμφωνα με τις αναθεωρημένες προβλέψεις της, η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά -3,7% πέρυσι, έναντι πρόβλεψης -4,2%, εφέτος θα βγει από την ύφεση και θα αναπτυχθεί κατά 0,6%, ενώ το 2015 η ανάπτυξη θα φθάσει το 2,9%.

Με τους ρυθμούς αυτούς, ωστόσο, η ανεργία θα χρειαστεί χρόνια για να μειωθεί σημαντικά.

Θα μπορούσε να μειωθεί ταχύτερα.

Η ανάπτυξη θα μπορούσε να είναι ταχύτερη και οι δουλειές περισσότερες…

Αρκεί να το θέλαμε..

Όχι μόνον σε κυβερνητικό επίπεδο αλλά κι ως κοινωνία και να μην ανάγουμε το γάλα, τα βιβλία ή τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως αυτά που αφορούν το κοινό κρυολόγημα, στο σημείο όπου πρέπει να δοθεί η «τελική μάχη»…

Ούτως ή άλλως, δεν είναι…

Η οικονομία μας, παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις της Κομισιόν, αργοπεθαίνει και μόνον ένα ηλεκτροσόκ μπορεί να τη σώσει…