Βάλτε τέλος στη λασπολογία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η λάσπη, από τη σύστασή της, έχει την ιδιότητα να κολλάει. Ο καθαρισμός της, δε, απαιτεί επίπονη προσπάθεια, που δεν είναι πάντα πλήρως επιτυχής.

Ως προς αυτό μπορεί να σας διαβεβαιώσει τόσο η κάθε καλή νοικοκυρά, όσο και οποιοσδήποτε έζησε στη χώρα μας τα τελευταία 10-15 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων εκσφενδονίστηκαν τόνοι λάσπης, αλλά… με ελάχιστα «οικοδομικά» αποτελέσματα.

Αντίθετα, είδαμε υπολήψεις και ονόματα να διασύρονται, αν και η «λάσπη» που τους βάρυνε ουδέποτε, στην πραγματικότητα, καθαρίστηκε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Οι εξεταστικές έκαναν παρέλαση στη Βουλή, αλλά ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις όπου ξεπέρασαν την πολιτική αντιπαράθεση και τη σκανδαλολογία και οδηγήθηκαν τελικά στους φυσικούς τους δικαστές.

Για την ακρίβεια, το μόνο που έμεινε από όλες αυτές τις υποθέσεις, πέραν του αισθήματος αποστροφής που είναι συνδεδεμένο με τη λάσπη, είναι ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να δικάζουν πολιτικούς και ότι η ανάγκη να αλλάξει το καθεστώς αυτό είναι τόσο ισχυρή όσο θα όφειλαν να είναι οι θεσμοί στη χώρα μας.

Ο πολιτικός κόσμος της χώρας, και συγκεκριμένα η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, εμφανίζεται σήμερα να επιδίδεται σε πρακτικές από τις οποίες ελάχιστα θετικά στοιχεία  αποκόμισε ο τόπος μας κατά το παρελθόν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης για την υπόθεση των υποβρυχίων και ο ίδιος υπόσχεται αποκαλύψεις με πρόσωπα και ονόματα, όταν θα έρθει η υπόθεση στη Βουλή.

Αντίστοιχα, ο υπουργός Υγείας βάλλεται ως υπέρμαχος των πολυεθνικών του φαρμάκου και ο ίδιος βάλλει τον ΣΥΡΙΖΑ ως υποκινούμενο από ιδιωτικά συμφέροντα.

Σε μια εποχή κατά την οποία κυριαρχούν η ανεργία, η ένδεια και η ανασφάλεια σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας, αν όχι στην πλειονότητα των πολιτών, κατηγορίες όπως αυτές ελάχιστα μπορούν να προσφέρουν.

Αντίστοιχα, σε μια εποχή κατά την οποία ουδείς είναι υπεράνω υποψίας, η διατύπωση κενών κατηγοριών μόνον στην περαιτέρω απαξίωση των πολιτικών πραγμάτων και των θεσμών μπορεί να οδηγήσει.

Όποιος κρίνει ότι διαθέτει ικανά στοιχεία ώστε να τεκμηριώσει τις κατηγορίες του οφείλει να γνωρίζει ότι στην οδό Ευελπίδων υπάρχει Εισαγγελέας σε εικοσιτετράωρη βάση, τον οποίο μπορεί να επισκεφθεί κατά βούληση.

Οτιδήποτε λιγότερο υποτιμά τη νοημοσύνη του κάθε πολίτη της χώρας αυτής και λειτουργεί ως μάννα εξ ουρανού για όποιον επιθυμεί να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω τη χώρα μας.

Ο τόπος μας δεν αντέχει άλλη λάσπη και σκανδαλολογία. Δεν αντέχει τη διατύπωση κενών κατηγοριών που θα σέρνονται μαζί με το στίγμα που κουβαλούν, με μόνο στόχο τη δημιουργία πολιτικών εντυπώσεων.

Έτσι απαξιώθηκε η πολιτική σκηνή της χώρας. Έτσι έχασε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης την εμπιστοσύνη του προς σειρά πολιτικών προσώπων.

Υπό άλλες συνθήκες, η διατύπωση κατηγοριών του είδους αυτού θα ενεργοποιούσε αυτεπάγγελτες διώξεις ή τουλάχιστον την επίσκεψη του εγκαλούντος στις εισαγγελικές αρχές.

Σήμερα, ούτε το ένα βλέπουμε, ούτε όμως και το δεύτερο. Γιατί, άραγε;

Διότι μετά από τόσα χρόνια μάθαμε να μπερδεύουμε τα σκάνδαλα με τη σκανδαλολογία και ενίοτε αδυνατούμε να τα διαχωρίσουμε.

Διότι ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις όπου ένα πολιτικό πρόσωπο προτίμησε την οδό της κατάθεσης στοιχειοθετημένων καταγγελιών στις αρμόδιες δικαστικές αρχές, αντί της πολιτικής εκμετάλλευσής τους, από το βήμα της Βουλής.

Αυτό, όμως, κάποτε πρέπει να τελειώσει. Ο τόπος μας, πολύ απλά, δεν το αντέχει άλλο…