Ανοικτά καταστήματα και κλειστά μυαλά

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τι ακριβώς έγινε χθες στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις; Απλά ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε ή ό,τι μπορούσε…

Οι καταστηματάρχες, αν ήθελαν, άνοιγαν το κατάστημά τους και όσοι δεν ήθελαν το κρατούσαν κλειστό. Όποιος ήθελε να μπει στα ανοικτά καταστήματα έμπαινε και όποιος δεν ήθελε… δεν έμπαινε.

Τόσο απλά!

Οι μόνοι που ήσαν αντίθετοι με το να κάνει ο καθένας ό,τι ήθελε ήσαν οι συνδικαλιστές στην Αθήνα, στην Πάτρα, στα Χανιά και όπου αλλού, οι οποίοι αποθάρρυναν με τις διαμαρτυρίες τους τον κόσμο που έκανε τη βόλτα του στα ανοικτά μαγαζιά να τα επισκεφθεί.

Θα πείτε, ίσως, κόσμος πολύς στον δρόμο, ελάχιστος στα μαγαζιά και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας, όπως και ο ίδιος διαπίστωσα κατά την κυριακάτικη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας.

Τι να κάνουμε, όμως; Είναι και η ύφεση. Αυτή η ρημάδα η ύφεση, που μαζί με την υπερφορολόγηση έχουν σακατέψει το διαθέσιμο εισόδημα της κάθε οικογένειας.

Έτσι, πολλοί από τους καταναλωτές περιορίστηκαν στη βόλτα, στον καφέ ή σε ό,τι άλλο τους φώτισε ο Πανάγαθος να κάνουν…

Όμως, αν ήθελαν και αν η τσέπη τους το επέτρεπε, ουδείς άλλος μπορούσε να τους εμποδίσει από το να κάνουν πράξη την επιθυμία τους. Αυτή είναι η δυνατότητα που δίνει το δικαίωμα της επιλογής.

Ουδείς υποχρέωσε χθες τους μαγαζάτορες οι οποίοι άνοιξαν τα καταστήματά τους να το πράξουν. Κανένας δεν τους έβαλε το μαχαίρι στον λαιμό. Όσοι λειτούργησαν, όμως, μπορούσαν να προσδοκούν στο επιπλέον έσοδο…

Κατά πόσον θα συνεχίσουν να ανοίγουν όσες Κυριακές επιτρέπει ο νόμος είναι δική τους επιλογή. Κανενός άλλου.

Μπορεί να εξαρτηθεί από το έσοδο που προσδοκούν να έχουν, μπορεί να εξαρτηθεί από οποιονδήποτε άλλο λόγο ή επιθυμία τους. Θα είναι όμως δική τους η επιλογή. Όπως θα είναι επιλογή των καταναλωτών να επισκεφθούν όσα από τα καταστήματα βρουν ανοικτά.

Το γεγονός αυτό για τη χώρα μας εγγράφεται στα «συν»! Στα θετικά…

Αυτό που οφείλει, όμως, να μην είναι ουδενός επιλογή είναι η τήρηση του νόμου.

Τόσο της εργατικής νομοθεσίας, η οποία προβλέπει ρητά υπερωριακές αντιμισθίες και ασφαλιστικές εισφορές για τους εργαζόμενους εμποροϋπαλλήλους, όσο και εκείνης που δίνει το δικαίωμα στους καταστηματάρχες να λειτουργήσουν τα καταστήματά τους τις Κυριακές που ορίζει ο νόμος και οι κατά τόπους Περιφέρειες…

Εδώ είναι όμως που τα πράγματα σκουραίνουν…

Διότι εάν η Πολιτεία επιθυμεί -ορθώς κατά την άποψή μου- να παρέχει το δικαίωμα της επιλογής, οφείλει να είναι σε θέση να επιβλέπει και όσα απορρέουν από αυτό. Είναι πολύ συμπαθές να βλέπεις την κίνηση να αναβιώνει στην αγορά, ελέω δεκαήμερου εκπτώσεων και κυριακάτικης αργίας για τους υπολοίπους, όμως, πρέπει να μπορείς να ελέγξεις και εάν αυτή λειτουργεί όπως όρισες…

Όπως, αντίστοιχα, είναι δουλειά των κλαδικών φορέων του εμπορίου να ασκήσουν και αυτοί, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, την ορθή εφαρμογή του νόμου από τα μέλη τους. Χρόνια τώρα, σε άλλες χώρες, τα ζητήματα αυτά είναι λυμένα. Η αγορά έχει τους δικούς της, άγραφους ή μη, κανόνες και πορεύεται βάσει αυτών…

Στην Ελλάδα έχουμε, επίσης χρόνια τώρα, την τάση να «προστατεύουμε» είτε απαγορεύοντας είτε ενισχύοντας την άσκηση δραστηριοτήτων.

Έτσι, όμως, καταστρατηγούμε τον κυριότερα κανόνα, τόσο της αγοράς όσο και της ζωής:

Τη δυνατότητα επιλογής.