Ένα «όχι» και δύο «ναι» για τη νέα Ελλάδα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ποτέ πριν, στην πρόσφατη ιστορία αυτού του τόπου, δεν υπήρξε μεγαλύτερη και σαφέστερη ανάγκη η κυβέρνηση να κάνει πράξη τον λόγο της.

Το τρίπτυχο, «όχι» σε νέα δημοσιονομικά μέτρα,  «ναι» στις μεταρρυθμίσεις και «ναι» στο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, αποτυπώνει πλήρως όσα έχει ανάγκη σήμερα η Ελλάδα για να σταθεί ξανά στα πόδια της.

Αποτυπώνει πλήρως τις προσδοκίες όσων έχασαν τη δουλειά τους να βρουν ξανά απασχόληση, όσων αγκομαχούν «να τα φέρουν βόλτα» να ορθοποδήσουν και συνολικά της κοινωνίας για ένα καλύτερο αύριο.

Τα δυο κόμματα, τα οποία φέρουν το κύριο βάρος της ευθύνης για τη σημερινή κατάντια του τόπου, οφείλουν να αντιστρέψουν τις παραδόσεις δεκαετιών και να φανούν συνεπή στις εξαγγελίες τους, αν μη τι άλλο, ανταποκρινόμενα στις ιστορικές ευθύνες τους.

Οτιδήποτε αντίθετο θα σημάνει τη βέβαιη διολίσθηση της χώρας σε μια εποχή πρωτοφανούς αβεβαιότητας και πόνου.

Η νέα προγραμματική συμφωνία μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζει ότι «δεν πάει άλλο» σε ό,τι αφορά στα βάρη που έχει σηκώσει η κοινωνία και η οικονομία και καλεί για άμεσο φραγμό σε τυχόν νέα δημοσιονομικά μέτρα.

Ταυτόχρονα, αναγνωρίζει τη θεμελιώδη αλήθεια ότι οποιαδήποτε περαιτέρω προσπάθεια βελτίωσης της σχέσης ελλείμματος και χρέους προς ΑΕΠ πρέπει να αφορά τον παρανομαστή του κλάσματος, δηλαδή τον παραγόμενο πλούτο και θέτει το πολιτικό πλαίσιο επί του οποίου οφείλει να στηριχθεί η προσπάθεια ανάκαμψης και ανάπτυξης της χώρας.

Νέο παραγωγικό μοντέλο, βασισμένο στην ανταγωνιστικότητα, στην ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας, λιγότερο και αποτελεσματικότερο κράτος, δικαιότερο και ορθολογικότερο φορολογικό σύστημα, άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων, τόνωση της απασχόλησης διαμέσου της ανάπτυξης.

Αυτός είναι ο δρόμος στον οποίο πρέπει να πορευτούμε. Αυτός είναι ο δρόμος που μπορεί να οδηγήσει ξανά σε χαμόγελα στα πρόσωπα των κατοίκων της χώρας αυτής και στην ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας.

Ο ξένος παράγων, ακόμη και υπό τον μανδύα του εταίρου και δανειστή, θα βρίσκεται για πολλά χρόνια ακόμη στη χώρα μας. Τόσο το διάστημα που θα τον φιλοξενούμε, όσο και η δυνατότητά του να επηρεάζει τα πράγματα, εξαρτώνται απόλυτα από την υλοποίηση όσων εξήγγειλαν χθες οι κ. κ. Α. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος.

Ας ελπίσουμε ότι το γνωρίζουν.

Αντίστοιχα, η ευόδωση της νέας προσπάθειας που εξήγγειλαν χθες τα δυο συγκυβερνώντα κόμματα θα σημάνει όχι μόνον την απάλυνση του πόνου για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, αλλά, πιθανότατα, και την απομάκρυνσή του από τα πολιτικά άκρα.

Εάν όντως βασική αγωνία και επιδίωξη των κ. κ. Σαμαρά και Βενιζέλου είναι η «διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, η ανάσχεση της ανεργίας και ιδίως της ανεργίας των νέων, η προστασία των ευπαθών ομάδων και η αποκατάσταση αδικιών που έγιναν πάνω στη μάχη να κρατηθεί η πατρίδα μας όρθια», ο καλύτερος τρόπος να το αποδείξουν είναι να κάνουν το λόγο τους πράξη.

Η ελληνική κοινωνία έχει φθάσει στα όρια των αντοχών της ή ακόμη και πέρα από αυτά.

Εάν νοιώσει ότι για ακόμη μια φορά εξαπατάται για λόγους εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων, ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, θα έχει, πλέον, ελάχιστες άμυνες έναντι των άκρων.

Το γεγονός αυτό είναι κάτι που οφείλουν να γνωρίζουν πέραν πάσης αμφιβολίας, τόσο οι κυβερνώντες όσο και οι εταίροι και δανειστές.

Ας λάβουν λοιπόν τα μέτρα τους…