Flagging και πάσης Ελλάδος…

Έβλαψε ποτέ κανέναν η διαφάνεια; Έκανε κακό; Πόνεσε ή πλήγωσε κάποιον; Γιατί δεν τη θέλουν; Γιατί είναι κακό να ξέρουμε αν αυτός που χώνει χαρτιά τα έχει αγοράσει ή δανειστεί, πριν τα χώσει, ή αν χώνει «αέρα»; Ε; Γιατί;

Δημοσιεύθηκε: 23 Σεπτεμβρίου 2008 - 08:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Η διαφάνεια ουδένα έβλαψε.

Είναι απορίας άξιον γιατί -σύμφωνα με ορισμένους- πρέπει να εφεύρουμε εκ νέου τον τροχό.

Υπήρχε μία εποχή όπου σχεδόν σύσσωμη η ελληνική χρηματιστηριακή κοινότητα καυτηρίαζε την ύπαρξη ρευστοποιήσεων εκ μέρους των βασικών μετόχων, δίχως τους απαραίτητους όρους διαφάνειας.

Απολύτως ορθά.

Έγινε αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτική γνωστοποίηση -έστω και κατόπιν εορτής- προς το επενδυτικό κοινό και όλοι, ή περίπου όλοι, ηρέμησαν.

Υπήρχε μία εποχή όπου τα αποτελέσματα των εισηγμένων επιχειρήσεων γίνονταν γνωστά στο επενδυτικό κοινό μία φορά τον χρόνο, με την έκδοση του ισολογισμού τους.

Πέρασε και μπήκε βαθιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, που έλεγε και ο αείμνηστος, αυτή η εποχή, με τη θεσμοθέτηση των τριμηνιαίων λογιστικών καταστάσεων.

Αντίστοιχα, σε τι ακριβώς θα βλάψει την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά η ύπαρξη όρων διαφάνειας (το αντίθετο της… αδιαφάνειας… που έχουμε σήμερα) σε ό,τι αφορά τις ανοικτές πωλήσεις;

Είναι τόσο κακό να ξέρει ο καθένας ποιος ακριβώς και τι πουλάει;

Είναι τόσο κακό να ξέρει ο καθένας ότι αυτός που πουλάει το ένα ή το άλλο χαρτί, το πράττει μόνον εφόσον ήδη το διαθέτει ή το έχει νομίμως δανειστεί αυτό το χαρτί;

Αυτό που είναι όμως κακό, χείριστο για την ακρίβεια, είναι να πούμε «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» και να τερματιστεί (στον απόηχο όσων συμβαίνουν στην αλλοδαπή) μία χρήσιμη και απαραίτητη πρακτική που δίνει βάθος και ρευστότητα στην αγορά.

Πώς ακριβώς περιμένουμε από οιονδήποτε σοβαρό επενδυτή να τοποθετηθεί στα ελληνικά χαρτιά δίχως να μπορεί να αντισταθμίσει τον κίνδυνό του;

Οι ανοικτές πωλήσεις είναι ένα εργαλείο. Μπορεί να βασάνισαν την αγορά, εδώ και στο εξωτερικό, αλλά δεν παύουν να είναι και χρήσιμες και απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία μίας οργανωμένης αγοράς, που επιθυμεί να αποκαλείται «ώριμη».

Στη δική μας, μικρή και αβαθή αγορά, αυτό που πρωτίστως απαιτείται είναι η ύπαρξη διαφάνειας και όχι η λήψη αποσπασματικών μέτρων, που λαμβάνονται υπό καθεστώς πανικού.

Θέλετε να λειτουργεί «καλά» το «εργαλείο»; Βάλτε το να δουλέψει υπό καθαρές και τίμιες συνθήκες…

Βέβαια, υπό το φως ή μάλλον… το ημίφως της MiFID, όπου ουδείς ή ελάχιστοι γνωρίζουν τι, πότε και πώς πουλήθηκε, διερωτώμαι εάν συνολικά η συζήτηση για τις ανοικτές πωλήσεις έχει αξία…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.