Οι τοξικές συνέπειες της κρίσης στην Κύπρο

Η Κύπρος, ένας νάνος της Μεσογείου, με ΑΕΠ μόλις 23 δισ. δολαρίων. Όμως η κρίση της θα μπορούσε να έχει δηλητηριώδεις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, σχολιάζει ο Economist.

Δημοσιεύθηκε: 22 Μαρτίου 2013 - 10:03

Οι τοξικές συνέπειες της κρίσης στην Κύπρο

Η Κύπρος είναι ένας νάνος της Μεσογείου, με ΑΕΠ μόλις 23 δισ. δολαρίων. Όμως, η κρίση της θα μπορούσε να έχει δηλητηριώδεις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, σχολιάζει ο Economist.

Όπως επισημαίνει το περιοδικό, οκτώ μήνες αφότου η ΕΚΤ φάνηκε να αποκαθιστά τη σταθερότητα υποσχόμενη να κάνει ό,τι χρειαστεί για να σώσει το νόμισμα, ο κίνδυνος να φύγει μια χώρα από την ευρωζώνη έχει επιστρέψει. Έχει αυξήσει τις πιθανότητες φυγής καταθέσεων και έχει αποκαλύψει την έλλειψη προόδου προς μια λύση στα προβλήματα του ευρώ που θα έχει διάρκεια.

«Το ιδανικό θα ήταν όλα αυτά να παρακινήσουν τους Ευρωπαίους να προχωρήσουν στις μεταρρυθμίσεις, όμως εν όψει των γερμανικών εκλογών το φθινόπωρο αυτό φαίνεται απίθανο», σημειώνει.

Ο Economist επισημαίνει πως είχε προτείνει την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών κατά περίπτωση, άμεσα μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, κάτι που θα έσπαγε τον φαύλο κύκλο της διάσωσης των αδύναμων τραπεζών από αδύναμα κράτη.

Παράλληλα, είχε υποστηρίξει ότι δεν θα έπρεπε να εμπλακούν οι καταθέτες και οι ομολογιούχοι πρώτης εξασφάλισης, λόγω του φόβου της φυγής καταθέσεων από άλλες αδύναμες χώρες της ευρωζώνης. «Οι Ευρωπαίοι αντιθέτως αποφάσισαν να δανείσουν αμέσως στην κυπριακή κυβέρνηση τα χρήματα. Και οι Κύπριοι, ενδεχομένως μετά από εκφοβισμό κάποιων πιστωτών, αποφάσισαν να συντρίψουν όλους τους καταθέτες των τραπεζών, ακόμα και τους εξασφαλισμένους».

«Την ευθύνη γι' αυτήν την κατάσταση θα πρέπει να τη μοιραστούν τόσο η Κύπρος όσο και οι πιστωτές της», σημειώνει o Economist. «Η Κύπρος είναι ένοχη για πολλά: δέχθηκε τους Ρώσους και επέτρεψε στις τράπεζές της να μεγαλώσουν υπερβολικά, αφού τα assets τους άγγιξαν το 800% του ΑΕΠ το 2011. Οι τράπεζες είχαν πρόβλημα και πριν από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που τους άνοιξε τρύπα ύψους 4 δισ. ευρώ στους λογαριασμούς πέρυσι.

Σε ό,τι αφορά τους πιστωτές, η προτεραιότητα της Άγκελα Μέρκελ φαίνεται να ήταν να δείξει πριν από τις γερμανικές εκλογές ότι είναι αυστηρή, ενώ η ΕΚΤ, δουλειά της οποίας είναι να προστατέψει τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, συμμετείχε σε ένα σχέδιο που τελικά την έθεσε σε κίνδυνο».

«Τι πρέπει να κάνουν τώρα οι ηγέτες της Ευρώπης; Το χειρότερο αποτέλεσμα θα ήταν να επιτραπεί στους Κύπριους να γλιστρήσουν προς την έξοδο. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για το νησί. Και η ευρωζώνη θα έκανε λάθος εάν φανταζόταν ότι η Κύπρος είναι αρκετά μικρή ώστε να φύγει με ασφάλεια. Η αξιοπιστία του νομίσματος βασίζεται στην ιδέα ότι είναι μη αναστρέψιμο. Το να αφεθούν οι Ρώσοι να σώσουν την Κύπρο, ανακεφαλαιοποιώντας τις τράπεζές της και παίρνοντας ένα μέρος των αποθεμάτων αερίου, είναι μια λύση, όχι όμως η καλύτερη. Καλύτερα θα ήταν να υπάρξει μια αναθεωρημένη συμφωνία με την ευρωζώνη».

Σύμφωνα με τον Economist, «σίγουρα θα υπάρξει φυγή κεφαλαίων όταν ξαναανοίξουν οι τράπεζες, ενώ το επιχειρηματικό μοντέλο του offshore οικονομικού κέντρου έχει πλέον πεθάνει.

Η Κύπρος χρειάζεται να βρει νέες πηγές ευημερίας, συμπεριλαμβανομένης της ταχύτερης εκμετάλλευσης των πρόσφατων ευρημάτων φυσικού αερίου. Το καλύτερο μακροπρόθεσμο σχέδιο για την κυπριακή οικονομία θα ήταν μια συμφωνία με τους Τουρκοκύπριους για επανένωση του νησιού, κάτι που θα έδινε ώθηση στον τουρισμό και το ΑΕΠ».

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.