Βρε μανία που έχουν να χρεοκοπήσουμε!

Γιατί καθηγητές, ξένοι οίκοι και διάφοροι αναλυτές πασχίζουν τόσο πολύ να μας αποδείξουν πως πτωχεύσαμε από τώρα; Η κοινή λογική πάντως λέει πως η όλη κατάσταση από εμάς εξαρτάται…

Δημοσιεύθηκε: 29 Ιουλίου 2011 - 07:51

Στέφανος Kοτζαμάνης [email protected]

Ένας σωρό καθηγητές και οικονομολόγοι μας έλεγαν τόσο καιρό να μην ακούμε τα λόγια των Ευρωπαίων, γιατί μπορεί η Ελλάδα να μην είχε τυπικά πτωχεύσει, αλλά είχε πτωχεύσει στην πράξη...

"Φανταστείτε αντί για χώρα να είχαμε μία εταιρία που δεν έχει πληρώσει τους προμηθευτές της εδώ και κάτι χρόνια. Η εταιρία αυτή δεν θα είχε πτωχεύσει;", ρωτούσαν.

Ωστόσο, μετά το αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής της προηγούμενης Πέμπτης, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά. Γιατί, αν μία επιχείρηση συμφωνήσει αλλαγή όρων με τις τράπεζες και τους δανειστές της (όπως κάνει τώρα η Ελλάδα), κανείς δεν θα βγει να πει πως αυτή πτώχευσε! Άρα, θέμα πτώχευσης στην πράξη δεν υπάρχει, τουλάχιστον επί του παρόντος!

Τι λένε, όμως, τώρα πολλοί από τους ίδιους κυρίους; Πως, αν θεωρήσουμε ως ορισμό της πτώχευσης το γεγονός ότι ένα κράτος δεν αποπληρώνει σύμφωνα με τους αρχικούς όρους τις υποχρεώσεις του, τότε η Ελλάδα θεωρείται πτωχευμένη (γιατί άραγε σπεύδουν να προκαταβάλουν την άποψη των ξένων οίκων;).

Ενώ, δηλαδή, μέχρι και την Πέμπτη το απόγευμα (21/7) υποστήριζαν "αφήστε το τυπικό κομμάτι" (που έλεγε πως η χώρα δεν πτώχευσε), τώρα λένε "αφήστε το ουσιαστικό, γιατί υπάρχει ο φόβος να ισχύσει το τυπικό κομμάτι του ορισμού της χρεοκοπίας"...

Βρε μανία που έχουν κάποιοι κύριοι να δουν τη χώρα μας να χρεοκοπεί! Μα, βρε μανία!

Όσον αφορά στις περίφημες εκθέσεις των ξένων οίκων, μετά την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής, δεν είναι λίγες εκείνες οι οποίες φοβούνται πως η συμμετοχή των ιδιωτών δεν θα είναι μεγάλη και ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να οδηγηθεί σε νέα αναδιάρθρωση του χρέους της (με μεγαλύτερο κούρεμα από το 2013, ή από το 2014 και μετά).

Ας προσπαθήσουμε, όμως, να πάρουμε τα πράγματα με τη λογική, τονίζοντας από την αρχή πως το ζήτημα της οριστικής διάσωσης της ελληνικής οικονομίας δεν έχει κριθεί και πως απλώς μας δόθηκε περισσότερος χρόνος, ώστε να πράξουμε γρήγορα και αποτελεσματικά τα δέοντα.

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, πως οι ομολογιούχοι φοβούνται γερό κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και μάλιστα π.χ. στο τέλος του 2013. Μα τότε δεν θα σπεύσουν να ενταχθούν στην ιδιωτική συμμετοχή ώστε να εξασφαλίσουν (εγγύηση από το EFSF) π.χ. το 79% των κεφαλαίων τους;

Προφανώς ναι, ιδίως αν συνεκτιμηθεί πως οι περισσότεροι ομολογιούχοι έχουν μέσο κόστος κτήσης σαφώς χαμηλότερο του 100, ενώ πολλοί από τους υπόλοιπους έχουν ήδη διαγράψει λογιστικά μέσω απομειώσεων ένα σημαντικό ποσοστό της επένδυσής τους…

Αν, δηλαδή, οι ομολογιούχοι δεν σπεύσουν να ρολάρουν τα ελληνικά τους ομόλογα, είναι είτε επειδή έχουν εμπιστοσύνη πως δεν θα υπάρξει πτώχευση είτε γιατί τα ομόλογά τους λήγουν έως τα μέσα του 2013. Αλλά πόσα είναι αυτά;

Πέραν, όμως, όλων αυτών, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί πως υπάρχει και η παράμετρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία προφανώς θα… κάνει συστάσεις στα πιστωτικά ιδρύματα (ελληνικά και ευρωπαϊκά) να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους με νέα.

Τι σημαίνει η λέξη σύσταση: ότι, αν δεν μπείτε και εσείς στο πρόγραμμα, θα το σκεφτώ την επόμενη φορά όπου θα μου ζητήσετε να σας δανείσω, αν θα σας δανείσω. Και μην ξεχνάμε πως... πελάτες της ΕΚΤ και του κ. Τρισέ δεν είναι μόνο οι ελληνικές τράπεζες…

Άρα, λοιπόν, σύμφωνα με τη λογική, παρά την ανησυχία ορισμένων πως η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να αποφύγει νέο κούρεμα, όλα δείχνουν πως η συμμετοχή των ιδιωτών στο πρόγραμμα μετακύλισης του χρέους θα είναι μεγάλη.

Και τώρα τίθεται εύλογα το ερώτημα: αν η συμμετοχή των ιδιωτών είναι μεγάλη και η Ελλάδα καταφέρει να περάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα από το 2012, για ποιον λόγο η κυβέρνηση να προχωρήσει σε νέα αναδιάρθρωση του χρέους της το 2013 ή το 2014;

Και αυτό όταν τουλάχιστον μέχρι το 2020 οι τοκοχρεολυτικές δόσεις θα είναι μικρές και όταν μέσω των πρωτογενών πλεονασμάτων θα μπορεί να τις καλύπτει, ακόμη και αν δεν μπορέσει μέχρι τότε να βγει στις αγορές;

Η απάντηση -σύμφωνα πάντοτε με τη λογική- είναι πως η κυβέρνηση δεν θα έχει κανέναν λόγο να προχωρήσει σε νέο κούρεμα για πολλά ακόμη χρόνια, με την προϋπόθεση, βέβαια, πως η χώρα θα παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα και θετικό ρυθμό ανάπτυξης από το 2012.

Το πρόβλημα είναι μεν υπαρκτό, ωστόσο το μπαλάκι βρίσκεται πλέον στα χέρια μας…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.