Τελειώσαν τα ψέματα!

Το μήνυμα των εταίρων και του ΔΝΤ είναι σαφές. Αναίμακτες λύσεις ή… «ευρω-λύσεις» δεν υπάρχουν. Τα γραμμάτια που μαζέψαμε ποικιλοτρόπως πρέπει να πληρωθούν. Αλλιώς… επτωχεύσαμεν.

Δημοσιεύθηκε: 11 Φεβρουαρίου 2011 - 20:48

Γιώργος Παπανικολάου [email protected]

Η αλήθεια είναι ότι είχαμε μαζέψει πολλά «γραμμάτια». Δεν είναι μόνο το τεράστιο χρέος, είναι κι εκείνος ο «ποταμός» επιδοτήσεων, ενισχύσεων και λοιπών «διευκολύνσεων» με χρήμα των Ευρωπαίων φορολογουμένων.

Γιατί να το κρύψουμε και να το αρνηθούμε όταν όλοι σχεδόν το ξέρουμε; Μεγάλο μέρος αυτών των ενισχύσεων κατασπαταλήθηκε κι ενθυλακώθηκε από επιτήδειους, είτε αυτοί ήταν εργολήπτες και «μαϊμουδιάρηδες» των κοινοτικών προγραμμάτων, είτε ήταν αγρότες που βρήκαν την άκρη για άκοπο χρήμα.

Ήρθε όμως η ώρα που πέσαμε στην ανάγκη τους και οι έως πρότινος δήθεν «κουτόφραγκοι» δεν πρόκειται να αρκεστούν στην ενίσχυση των εξαγωγών τους και στην πώληση των όπλων τους - που ήταν και το μόνο που τους προσφέραμε όλα αυτά τα χρόνια.

Τώρα πια απαιτούν «εξόφληση λογαριασμού».

Ναι, τον πρώτο χρόνο -γιατί να το κρύψουμε κι αυτό- τόσο εκείνοι όσο κι εμείς ποντάραμε στα «εύκολα». Στις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, στην αύξηση των φόρων και ολίγον απ' τα υπόλοιπα. Δεν φτάνουν, το ξέραν και το ξέραμε.

Εμείς μάλιστα νομίσαμε προσωρινά ότι επειδή το πρόβλημά «μας» γενικεύτηκε (βλέπε Ιρλανδία, Πορτογαλία κ.λπ.) θα βρούμε πάλι τρόπο να τη σκαπουλάρουμε με λίγες σχετικά απώλειες.

Κάπως έτσι άρχισε το παραμύθι της «ευρω-λύσης» που θα μας επέτρεπε να ξελασπώσουμε πιο άνετα από το τεράστιο χρέος. Ώσπου ήρθαν οι εξαγγελίες της Παρασκευής για να διαλύσουν τις ψευδαισθήσεις.

Μέτρα, πάνω στα μέτρα. Μέτρα δύσκολα, που για να εφαρμοστούν θέλουν συγκροτημένο κυβερνητικό μηχανισμό αλλά και συναίνεση από τις παραγωγικές και κοινωνικές τάξεις.

Και πάνω στα μέτρα, «κερασάκι» το… ξεπούλημα. Τα «ασημικά», για τα οποία μίλαγε κατά κόρον η… εκάστοτε αντιπολίτευση, τώρα θα βγουν αναγκαστικά στον πάγκο με τα πωλητήρια. Στόχος τα 50 δισ. ευρώ σε μία τριετία και τα 15 μέσα στην τρέχουσα διετία. Από ποιους; Από μια κυβέρνηση που δεν ξέρει ακόμη ούτε… ποια είναι αυτή η περιουσία!

Το μέγεθος του στόχου μάς σοκάρει, γιατί δείχνει με τον πιο άμεσο τρόπο τι πρόκειται να συμβεί. Οι «αναγκαστικές πωλήσεις» θα γίνουν σε όποια τιμή επιτρέπει η συγκυρία, κυρίως με αγοραστές ξένους (εδώ παίζουν και τα γραμμάτια που λέγαμε πιο πριν), μια και αυτοί θα έχουν την ευρωστία και την τεχνογνωσία να δώσουν προσφορές.

Αν κάνουμε τη σύγκριση με μια εταιρία που έχει μεγάλη περιουσία κι αντίστοιχα μεγάλα χρέη, τότε ήρθε για τη χώρα η ώρα των πλειστηριασμών. Η περιουσία βγαίνει στο σφυρί και δυστυχώς όλοι ξέρουν ότι… «έχουμε ανάγκες».

Κι αν η γλώσσα των «τροϊκανών» είναι λίγο-πολύ βελούδινη και διπλωματική, ο απόηχος του διεθνούς μηνύματος που μόλις παραλάβαμε είναι σκληρός:

«Αν δεν γίνουν αυτά που θέλουμε να κάνετε, άλλη βοήθεια δεν έχει», μας διεμήνυσαν… διακριτικά. «Μπορείτε να κουρευτείτε (σχεδόν κυριολεκτικά στην περίπτωση του χρέους μας) όσο θέλετε. Αν πάλι είσαστε καλά παιδιά, τότε θα σας τσοντάρουμε κι εμείς, αλλά με… μέτρο».

Βλέπετε, όσα λεφτά κι αν πάρει το «Ταμείο Διάσωσης» της ευρωζώνης, σκοπός του δεν είναι να λύσει το δικό μας πρόβλημα με τον πιο ανώδυνο τρόπο.

Πρώτον, διότι δεν είμαστε το μόνο πρόβλημα, ούτε το πιο σημαντικό.

Και δεύτερον, γιατί είμαστε όντως το πιο «ανεπιθύμητο».

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.