Ευθύνες -ανεύθυνων- υπουργών!

Σύμφωνα με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, όλοι οι Έλληνες υπουργοί είναι ανεύθυνοι! Αυτό, εικάζω, το γνωρίζατε από παλιά. Δεν φανταζόσασταν όμως τι δεινά μπορεί να επιφέρει όταν ισχύει "και με τη βούλα"!

Δημοσιεύθηκε: 2 Ιουλίου 2009 - 07:58

του Πάτροκλου Κουδούνη

Για ένα πρέπει να είστε σίγουροι: οι υπουργοί μας έχουν αυτογνωσία. Γνωρίζουν πόσο ανεύθυνοι -και ως εκ τούτου επικίνδυνοι- είναι γι' αυτό εδώ και μερικά χρόνια έχουν φροντίσει να χαρακτηριστούν "ανεύθυνοι" και με τον νόμο.

Δυστυχώς, αυτός είναι ίσως και ο μοναδικός νόμος που γνωρίζουν όλοι τους άριστα. Η ουσία του αφορά σε πλημμελήματα και κακουργήματα για τα οποία οι υπουργοί μας πολύ δύσκολα θα φτάσουν στο Ειδικό Δικαστήριο.

Η ευθύνη των υπουργών όμως δεν πηγάζει μόνο από ποινικά αδικήματα. Είναι δεδομένη για κάθε θετικό ή αρνητικό που παράγουν τα υπουργεία και οι φορείς των οποίων προΐστανται. Αυτό όμως δεν το έχει καταλάβει ακόμη κανείς.

Κανονικά χθες έπρεπε να είναι μια μέρα-σταθμός για τον νεοελληνικό πολιτισμό. Η απαγόρευση του καπνίσματος θα μας ξαναέβαζε στη λίστα των πολιτισμένων χωρών που εδώ και χρόνια έχουν επιβάλει αυτό το μέτρο για το καλό των καπνιστών κι εκείνων που ανέχονται τους καπνιστές.

Δυστυχώς, ούτε τώρα τα κατάφεραν. Ο πολυδιαφημισμένος αρμόδιος υπουργός κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος δεν μπόρεσε να πετύχει αυτό που έχει καταφέρει ακόμα και ο κάθε τίμιος ταξιτζής: να αναρτήσει μια ταμπέλα που να γράφει "απαγορεύεται το κάπνισμα"!

Αντί αυτού, αποφάσισε να υποκύψει στις πιέσεις του κάθε σαλτιμπάγκου, εφευρίσκοντας τελικά "παραθυράκια" διαφυγής ή εξαίρεσης. Καλύτερο παράδειγμα φυσικά δεν υπάρχει από αυτό του γυάλινου διαχωριστικού στα μπαρ, εστιατόρια κ.λ.π., το οποίο δεν χρειάζεται να είναι ψηλότερο των δύο μέτρων. Θα γνωρίζετε φυσικά ότι αυτό είναι και το μέγιστος ύψος που μπορεί να φτάσει ο καπνός του τσιγάρου. Μετά βαραίνει και πέφτει.

Εν πάση περιπτώσει, μιλάμε για κορυφαία αποτυχία του υπουργού. Έχει ευθύνη; Προφανώς τεράστια. Θα την αναλάβει; Not a chance.

Εδώ ακόμα κι αν αναλάβουν τις ευθύνες τους, δεν αλλάζει τίποτα. Πάρτε για παράδειγμα την Ντόρα. Ανέλαβε, η γυναίκα, την πολιτική ευθύνη για το μπέρδεμα που έγινε με εκείνο το τηλεγράφημα από την Ουρουγουάη σχετικά με τον Καραβέλα της Siemens.

Η δυσλειτουργία του συστήματος ΥΠΕΞ έγινε ορατή σε όλο το πανελλήνιο. Κάποιος με ψυχή έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη. Το έκανε, ορθώς, η υπουργός Εξωτερικών. Χωρίς καμιά συνέπεια φυσικά. Δημιούργησε απλώς έναν πέπλο ευθιξίας και κατανόησης, αλλά ως εκεί. Είναι αυτό που λέμε μια mild ανάληψη ευθυνών.

Δεν είναι μόνο αυτά. Κάθε μέρα γίνονται απίστευτα πράγματα σε αυτή τη χώρα, αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Την προηγούμενη Κυριακή γυρνούσα στην Αθήνα μέσω της Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας. Πριν από τα διόδια του Σχηματαρίου είχε σχηματιστεί μια ουρά 5 χιλιομέτρων γιατί κάποιοι είχαν αποφασίσει να ασφαλτοστρώσουν την εθνική οδό Κυριακή μεσημέρι, την ώρα που ο κόσμος γυρίζει από το μπάνιο του.

Δεν γνωρίζω καλά τα μυστικά της πίσσας αλλά είμαι σίγουρος, υπουργέ μου, -εσείς πρέπει να είστε αρμόδιος κ. Σουφλιά- ότι σίγουρα θα μπορούσε να βρεθεί μια οποιαδήποτε άλλη ώρα έτσι ώστε να μην ταλαιπωρούμαστε αδίκως.

Θα μου πεις, τώρα, είναι ευθύνη υπουργού να κυνηγάει τον κάθε σκαλούμπαγκα εργολάβο για να του δώσει απλές οδηγίες; Ναι, είναι.

Εκτός από την αναισθησία, σε όλο αυτό το σκετς παραλόγου υπάρχει και ο παράγων θράσος. Προσέξτε, για παράδειγμα, τον κ. Αλογοσκούφη. Λίγους μήνες μετά την αποπομπή του, και αφού ήταν ήδη στο τιμόνι της εθνικής οικονομίας για 4 χρόνια, βγήκε να στηλιτεύσει την οικονομική πολιτική.

Αγαπητέ μου, παραφέρεστε! Εσείς είχατε την ευθύνη για 4 χρόνια. Είχατε την ευθύνη να κάνετε δύο βασικά πράγματα: να μειώσετε τις δαπάνες και να αυξήσετε τα έσοδα πατάσσοντας τη φοροδιαφυγή. Αποτύχατε οικτρά και στα δύο μέτωπα. Κι έρχεστε τώρα να κριτικάρετε γιατί νομίζετε ότι δεν έχετε ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Κάνετε χιούμορ ή εκτιμάτε ότι είστε ανεύθυνος;

Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Δεν έχει σημασία αν το έκανε ο ένας ή ο άλλος, μια που κανείς τους δεν έχει καταφέρει να δραπετεύσει μέσα από αυτό το θλιβερό τοπίο. Δυστυχώς δεν μπορείς να συνεφέρεις ή να προσβάλεις κανέναν. Είναι όλοι τους απρόσβλητοι. Θεωρούν ότι μοναδική τους ευθύνη είναι να προβάλλουν τα ρουσφέτια τους ακόμα κι αν μια τέτοια προβολή προκαλεί εμφανώς τον γέλωτα (διάβασα τις προάλλες στις πίσω σελίδες αθλητικής εφημερίδας μικρής κυκλοφορίας ότι ο κ. Σιούφας φρόντισε να βρεθούν τα κονδύλια ώστε να φτιαχτεί μια κερκίδα στον Αθλητικό Όμιλο Καρδίτσας και δίπλα στο ρεπορτάζ υπήρχε μια φωτογραφία του...).

Ο Άγγλος συγγραφέας Michael Korda (1933- ) έχει σοφά διατυπώσει την εξής άποψη: "Success on any major scale requires you to accept responsibility... in the final analysis, the one quality that all successful people have... is the ability to take on responsibility". Αν αυτό είναι σωστό, πόσοι είναι οι επιτυχημένοι πολιτικοί στις μέρες μας;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.