Κωνσταντίνου και... Μαριέττας!

Στην αρχή  τη συμπαθούσα. Μετά υποστήριξε το βιβλίο της Ρεπούση. Την εχθρεύτηκα και τη μαύρισα. Γιατί έρχεται ο Καραμανλής και μου τη φοράει καπέλο στο ευρωφηφοδέλτιο; Νέα Δημοκρατία; Καμία Δημοκρατία!

  • του Πάτροκλου Κουδούνη
Κωνσταντίνου και... Μαριέττας!
Δυστυχώς, αγαπητοί φίλοι, συμβαίνει κάτι πολύ παράξενο στη χώρα μας. Παρά το γεγονός ότι οι πρόγονοί μας συνέλαβαν την έννοια της Δημοκρατίας, παρότι οι περισσότεροι από εσάς δηλώνουν δημοκράτες, παρά το γεγονός ότι κυβερνά το κόμμα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να αγνοήσει τo concept, και εντέλει να προκαλέσει μια μεγάλη μερίδα των οπαδών του δρώντας απολύτως αντιδημοκρατικά.

Εξηγούμαι. Ας υποθέσουμε τα εξής: Ότι κατ’ αρχάς είμαι οπαδός της Ν.Δ. που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παγκράτι. Ψηφίζω δηλαδή στην Α΄ Αθηνών, περιφέρεια στην οποία εκλεγόταν η κ. Μαριέττα Γιαννάκου.

Η κ. Γιαννάκου ως υπουργός Παιδείας κατάφερε να εξοργίσει την πλειονότητα των Ελλήνων εξαιτίας της επιμονής της στο θέμα του βιβλίου της Ιστορίας της έκτης δημοτικού. Το κατάπτυστο αυτό βιβλίο κάποιας Ρεπούση ήταν μια μαχαιριά στην εθνική συνείδηση των περισσότερων πολιτών καθώς, όπως φάνηκε, έμεινε στην επικαιρότητα για πολλούς μήνες, ενώ ήταν και η αιτία για την οποία η κ. Γιαννάκου δεν επανεξελέγη βουλευτής.

Θυμίζω δε ότι αποτελεί μοναδική περίπτωση εν ενεργεία υπουργού που δεν εκλέγεται βουλευτής παρά τη νίκη του κόμματός του.

Η ουσία λοιπόν είναι ότι η κ. Γιαννάκου -η οποία σημειωτέων κέρδισε τη συμπάθεια και τη συμπόνια του ελληνικού λαού μετά τη μεγάλη περιπέτεια που είχε με την υγεία της- κρίθηκε και κατακρίθηκε από τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. πολύ πρόσφατα.

Η αποτυχημένη και προκλητική προσπάθειά της να επιβάλει ένα βιβλίο με δεκάδες επιστημονικά λάθη και με βέβηλα και ψευδή νοήματα στηλιτεύτηκε από τον λαό αλλά και από την κυβέρνηση καθώς ο αντικαταστάτης της, κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, το απέσυρε αμέσως μόλις ανέλαβε.

Επειδή ως λαός ξεχνάμε εύκολα, επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να παραθέσω ένα σημείο από το πόνημα του Έρνεστ Χεμινγουέι "On the quai at Smyrna" σχετικά με τη σφαγή της Σμύρνης το 1922: "Είπε ότι το πιο παράξενο απ’ όλα ήταν ο τρόπος που ούρλιαζαν τις νύχτες... Ήμαστε αγκυροβολημένοι στο λιμάνι κι εκείνοι στην προκυμαία και γύρω στα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Τότε στρέφαμε καταπάνω τους τον προβολέα του πλοίου για να τους καλμάρουμε και να τους κάνουμε να σωπάσουν. Το κόλπο έπιανε πάντα".

Δεν χρειάζεται φυσικά να συγκρίνω τα γραπτά της Ρεπούση με αυτά του Χεμινγουέι ή με τις χιλιάδες ιστορικές καταγραφές της σφαγής της Σμύρνης. Με σόκαρε όμως όταν το έκανε η κ. Μ. Γιαννάκου. Γι' αυτό και τη "μαύρισα". Γι αυτό και δεν της έδωσα αυτό που μου ζήτησε, δηλαδή μία νέα βουλευτική θητεία.

Αφού λοιπόν η κ. Γιαννάκου κρίθηκε ανάξια να εκπροσωπεί τους οπαδούς της Ν.Δ., γιατί ο κ. Καραμανλής τους τη φοράει καπέλο; Γιατί ο πρωθυπουργός δεν σέβεται την πρόσφατη ετυμηγορία της βάσης και προσπαθεί να επιβάλει με λαθραίο τρόπο τη διείσδυση της κ. Γιαννάκου στη λίστα επιλογών του αγνού νεοδημοκράτη; Γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός γράφει στα παλιά του τα παπούτσια (για να μην πω τίποτε άλλο) τη γνώμη του τίμιου και πατριωτικού λαού της Ν.Δ.;

Μπορεί τώρα να έρθει ο κάθε επικοινωνιολόγος και να σου πει ότι η πρώην υπουργός βρίσκεται ψηλά στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, άρα η απόφαση δικαιολογείται. Παρ' όλα αυτά, η συμπάθεια του κόσμου έχει προκληθεί από αιτίες που ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική. Η συγκεκριμένη δε κυρία κρίθηκε πολιτικά και αποδοκιμάστηκε σκληρά από τον κόσμο.

Αν αρχίσουμε να προτείνουμε για βουλευτές επικρατείας, για ευρωβουλευτές ή για νομάρχες εκείνους που είναι απλά συμπαθείς τότε κάλλιστα μπορούν να διαπρέψουν ως υποψήφιοι οι κ. Νίκος Αλέφαντος, Γιάννης Γαλάτης , η Έφη Θώδη, ο Τσάκας ή ακόμη και ο Γιώργος Κονίδης.

Μπορεί επίσης κάποιος τρίτος να σου πει ότι η αξιοκατάκριτη πρώην υπουργός έχει γνώσεις και πείρα πάνω στα ευρωπαϊκά θέματα. Ούτε αυτό είναι δικαιολογία. Κι άλλοι διαθέτουν αυτά τα προσόντα.

Το πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Ο πρωθυπουργός επέλεξε απλώς να γυρίσει την πλάτη στην πλειονότητα του ελληνικού λαού που αντιμετώπισε το κουρέλι της Ρεπούση σαν κόκκινο πανί. Τόσο απλά.

Αν η κ. Γιαννάκου εκτιμά ότι μπορεί να διεκδικήσει επιτυχώς ξανά τον σταυρό, μπορεί ελεύθερα να το δοκιμάσει. Ο λαός θα επανεκτιμήσει και θα κρίνει τελικά αν θα την επιλέξει μεταξύ άλλων. Ο πρωθυπουργός δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να τη συμπεριλάβει σε ένα ψηφοδέλτιο που δεν παίρνει σταυρούς. Είναι προκλητικό, ειρωνικό, τσαμπουκαλίδικο, είναι λάθος!

Ακόμα κι αν εγώ, ο υποτιθέμενος νεοδημοκράτης, θέλω ακόμα να τους ψηφίσω, θα το κάνω με "μαύρη" καρδιά. Όχι γιατί υπέκυψα σε έναν μικροεκβιασμό αλλά γιατί ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ να ψηφίσω και να στείλω ως εκπρόσωπό μου στην Ευρώπη μια Ελληνίδα υπουργό που δεν σεβάστηκε ούτε την Ιστορία αλλά ούτε και το παρόν της χώρας!

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v