Πανσπερμία κομμάτων!

Το έχουν πει πολλοί και το λέω πάντα: «Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος». Δυστυχώς για κάποιους, οι εχθροί έγιναν πολλοί, αλλά ευτυχώς παρέμειναν «λίγοι». Γράφει ο Πάτροκλος Κουδούνης.

Δημοσιεύθηκε: 12 Φεβρουαρίου 2009 - 08:01

του Πάτροκλου Κουδούνη

Μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος του Ανδρέα Βγενόπουλου για την εξαγορά της Ολυμπιακής, μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού άρχισε ξανά να προβλέπει τη δημιουργία νέου κόμματος υπό την ηγεσία του εν λόγω επιχειρηματία.

Πολλοί θεώρησαν ότι η κίνηση αυτή ήταν περισσότερο πολιτική παρά επιχειρηματική, ενώ ταυτόχρονα ενίσχυε το κοινωνικό προφίλ του κ. Βγενόπουλου και της MIG.

Να όμως που η έκπληξη ήρθε από ένα άλλο ιερό, επιστημονικό και πολιτικό «τέρας». Τον Πέτρο Τατούλη! Εκεί λοιπόν που όλοι περίμεναν τον Α. Βγενόπουλο να υπονοήσει κάτι περί νέου πολιτικού σχηματισμού, πρόλαβε να κερδίσει τις εντυπώσεις ο Αρκάς βουλευτής κατά τη διάρκεια εκδήλωσης - παρουσίασης συγγραφικού πονήματός του. (Ο τίτλος και το περιεχόμενου του βιβλίου δεν έγιναν ποτέ γνωστά. Οι φίλτατοι δημοσιογράφοι προσπέρασαν αυτές τις δύο λεπτομέρειες, ενώ και ο συγγραφέας φρόντισε να μη δώσει πολλές εξηγήσεις επί τούτων, ούτως ώστε να διεγείρει την περιέργεια των εν δυνάμει αγοραστών).

«Εμείς είμαστε η ελπίδα μας, μόνον εμείς» φέρεται να είπε ο Πέτρος Τατούλης, πετώντας έτσι την απόλυτη μπηχτή! Έπειτα από αυτό είναι σίγουρο πως πάει για καινούργιο κόμμα, παρέα με όλους τους δυσαρεστημένους πρώην υφυπουργούς που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση: Θανάσης Γιαννόπουλος, Γεράσιμος Γιακουμάτος, Ιωάννης Λαμπρόπουλος.

Εγώ πάντως τους θαυμάζω και τους τρεις για τη φαντασία που διαθέτουν. Είναι κάτι μεταξύ Ουμπέρτο Έκο και Ρόμπερτ Λάντγκτον σε ό,τι αφορά τη χρήση συμβόλων και συμβολισμών, καθότι και οι τρεις είχαν την απίθανη ιδέα (μα πού το σκέφτηκαν οι αθεόφοβοι;) να διαλαλήσουν την αντιπάθειά τους στον Καραμανλή, by paying a visit to good old Pete’s party! Τους λατρεύω!

Φίλε Πέτρο, επίτρεψέ μου να τελειώσω αυτή τη σύντομη αναφορά στο πρόσωπό σου με μια συμβουλή. Μια συμβουλή που Εσύ θα αλιεύσεις μέσα από τον ποιητικό λόγο του Αμερικανού ποιητή Walt Whitman (1819 - 1892): «Για να υπάρχουν μεγάλοι ποιητές, πρέπει να υπάρχει και μεγάλο ακροατήριο»! Κι ό,τι καταλάβεις, Πετράν...

Υπάρχουν βέβαια και οι «άλλοι» που δεν ταλαιπωρούνται ποτέ. Προβάλλουν ξεκάθαρα αυτό που εννοούν, κάνοντας σαφές ότι αν δεν τους κεράσεις εσύ γλυκό, θα πάνε αμέσως να βουτήξουν το χέρι τους στο βάζο του «εχθρού» σου, ο οποίος ευχαρίστως θα το έχει αφήσει ανοιχτό.

Μιλώ φυσικά για τον Νίκο Καραχάλιο και τη νέα περιπέτεια, γεμάτη χλιδή και βουλευτιλίκια, που ετοιμάζεται να ζήσει αν τελικά περάσει το ανθοστόλιστο κατώφλι του ΛΑΟΣ. Όπως ήδη γνωρίζετε, ο κ. Καρατζαφέρης έκανε πρόταση στο πουλέν της Ν.Δ. για να τοποθετηθεί πρώτος στην ευρωβουλευτική λίστα του κόμματός του.

Ο Νίκος δεν έχει ακόμα απαντήσει. Αν πάντως ήμουν γελοιογράφος, θα παρουσίαζα την παρούσα κατάσταση ως εξής: Τον Νίκο με μαγιό μπροστά από ένα χωμάτινο (μυκονιάτικο) σταυροδρόμι. Στον αριστερό δρομάκο -αυτόν της Αρετής- λίγα μέτρα πιο κει, τον περιμένει ο Κώστας Καραμανλής! Ευθυτενής, κατσούφης, κρατώντας μονάχα ένα ρόπαλο.

Στον δεξιό δρόμο τώρα, αυτόν της «Κακίας», περιμένει στολισμένος και κοτσονάτος ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Φοράει λουλούδι στο πέτο και δείχνει με το χέρι (σαν μετρ εστιατορίου) τα αγαθά που βρίσκονται στη δική του οδό: Ημίγυμνες καλλονές, πάγκοι με γουρουνόπουλα και κρασιά και στο τέλος... το Ευρωκοινοβούλιο...

Νομίζω ότι είμαι αρκετά σαφής. Τώρα, ποιον δρόμο θα διαλέξει ο Καραχάλιος δεν ξέρω. Πάντως είναι δύσκολοι καιροί για να κάνεις τον «Ηρακλή»!

Την επόμενη εβδομάδα θα σχολιάσω το φαινόμενο «Αβραμόπουλου». Προς το παρόν δεν λέω τίποτα, γιατί έχω πληροφορίες ότι οσονούπω θα ξαναχτυπήσει, οπότε καλό είναι να έχω ολοκληρωμένη εικόνα πριν αρχίσω...

Τελειώνοντας θα ήθελα να σας θυμίσω το εξής: Ο Σπύρος Καπράλος είναι ο νέος πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Αντίπαλός του στις εκλογές ήταν ο εφοπλιστής, επιχειρηματίας και καναλάρχης Μίνως Κυριακού. Τελικά μόνο του σπανού τα γένια δεν βγαίνουν...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.