Πολιτικοί με εγκεφαλική ανεπάρκεια

Σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση, ο κ. Ανδρέας Βγενόπουλος είπε στους πολιτικούς ότι δεν μας πειράζει να είστε ολίγον κλέφτες. Μας ενοχλεί πολύ όμως το ότι είστε ανόητοι! Γράφει ο Π. Κουδούνης.

Δημοσιεύθηκε: 30 Οκτωβρίου 2008 - 08:06

"Με μελώνει αφάνταστα η προσπάθεια των πολιτικών που έγιναν βαθύπλουτοι όταν κάνουν έκκληση στο συγκινησιακό κομμάτι του εγκεφάλου μου, αντί να απαντήσουν με την πεζή αλήθεια. Βρίσκω έναν τρυφερό λυρισμό στην προσπάθειά τους να μου θυμίσουν ότι είναι "ένας από εμάς".

Ο γιος του ταχυδρόμου, σήμερα.

Όπως ο γιος του αγωγιάτη, στα ροκ πασοκικά χρόνια.

Αν ποτέ αποφασίσω να ζήσω κι εγώ μια ανέντιμη ζωή, θα έχω κι εγώ εύηχο ινδιάνικο όνομα: "Ο γιος του δασκάλου".

Αυτή ήταν η απάντηση ενός καλού μου φίλου στο άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας. Την καταθέτω ως φόρο τιμής σε έναν πολιτικό, που αφού πρόσφερε τα πάντα στην παράταξη και τη χώρα, το σύστημα τον κατασπάραξε και τον εξώθησε σε παραίτηση. Λυπούμαι για το πολιτικό επίπεδο του λαού μας, ενός λαού που συνεχίζει να τρώει τα παιδιά του!

Για σκανδαλώδη (πολιτική υποθέτω) ανεπάρκεια έκανε λόγο χθες ο κ. Ανδρέας Βγενόπουλος. Πού το βρήκε πάλι αυτό ο αθεόφοβος!

Φαντάζομαι ότι εξοργίστηκε με την πρόθεση της κυβέρνησης να διαθέσει 28 δισ. ευρώ σε κάποιες τράπεζες με σκοπό τη γαλήνια λειτουργία του συστήματος.

Κατ' αρχάς, εκτιμώ ότι ο κ. Βγενόπουλος βιάστηκε. Είναι πιθανόν τελικά να μην υλοποιηθούν οι εξαγγελίες. Μπορεί άλλωστε να ρωτήσει και τους πυρόπληκτους γι' αυτό...

Δεύτερον, δεν είναι δυνατόν να εξαπολύονται βαριές κατηγορίες τύπου "ανεπαρκείς" τώρα που το κράτος θέλει να δείξει το σοσιαλιστικό του πρόσωπο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, παραδείγματος χάρη, διαθέτει αφειδώς χρήματα για να μην κινδυνέψουν οι καταθέσεις των πολιτών. Βέβαια, αποφασίζει να δώσει τα χρήματα στους τραπεζίτες, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για καβγά. Άλλωστε, τα λεφτά κύκλους κάνουνε.

Εν πάση περιπτώσει, εκτιμώ ότι η επίθεση κατά των πολιτικών ήταν σφοδρή και ακραία. Διότι επί της ουσίας, σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση, ο κ. Βγενόπουλος τους είπε ότι δεν μας πειράζει να είστε ολίγον… κλέφτες. Μας ενοχλεί πολύ όμως το ότι είστε ανόητοι!

Εγώ, από την άλλη, δεν θα ήμουν τόσο οξύς. Επειδή όμως τους ξέρω καλά, θα περιέγραφα τις διαθέσεις και την ικανότητά τους για δουλειά με μια φράση του Τζερόμ Κλάπκα Τζερόμ (Άγγλος συγγραφέας 1859 - 1927): "Μου αρέσει η δουλειά, με γοητεύει. Μπορώ να κάθομαι να την κοιτάζω ώρες ολόκληρες. Μου αρέσει να την έχω κοντά μου. Η ιδέα ότι πρέπει να την ξεφορτωθώ μου ραγίζει την καρδιά".

Πάντως, κατά τη γνώμη μου, το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργεί με αυτή την απόφαση η κυβέρνηση είναι καθαρά διδακτικό, είναι χτύπημα στα πρότυπα όπως αυτό του πατρός.

Ο δικός μου πατέρας, όπως και των περισσοτέρων υποθέτω, ήθελε από νωρίς να μου εμφυσήσει τη νοοτροπία"«όπως στρώνεις κοιμάσαι". Η φρασεολογία που χαράχτηκε βαθιά στην παιδική μου μνήμη ήταν βέβαια λίγο διαφορετική. "Οι μ...ς πληρώνονται" έλεγε και λέει ακόμα.

Το θέμα είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση θα τις πληρώσουν άλλοι και κυρίως οι μη έχοντες. Όταν όμως βλέπεις μία ολόκληρη κυβέρνηση σοφών να παίρνει αποφάσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά που σου έλεγε μια ζωή ο πατέρας σου, λες δεν μπορεί, the old man was wrong. Έτσι όμως πληγώνεται η παιδική σου καρδιά, έτσι διαλύονται τα πρότυπά σου.

Από την άλλη, ζούμε σε ένα κράτος που συμβαίνει το εξής: Στο νοσοκομείο Τρικάλων ,λέει, οι ασθενείς είναι ανάστατοι γιατί τα κρεβάτια, κατά την ανάκλιση, σπάνε το ένα μετά το άλλο. Η διοίκηση όμως, όπως διάβασα στο Ιnernet, έσπευσε άμεσα να λύσει το πρόβλημα, επικοινωνώντας με τον προμηθευτή των κλινών!

Δεν μου αρέσει να λαϊκίζω, γι' αυτό και δεν θα επεκταθώ άλλο επί τούτου. Θα πω μόνο ότι θα ήταν καλό να ξεκινούμε από τα απλά και τα ουσιώδη. Αυτά μπορούν εν μέρει να διευθετηθούν και από τους ανεπαρκείς...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.