Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να κοιταχθεί στον καθρέφτη!

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες κόβουν τις φλέβες τους για τα προβλήματα που θέτουν στο διεθνές εμπόριο οι δασμοί του προέδρου των ΗΠΑ. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι δασμοί πού ανακοίνωσε ο Τραμπ για τα προϊόντα πού προέρχονται από την Ε.Ε. είναι μία απάντηση στους φραγμούς πού θέτει η Ε.Ε. στα αμερικανικά προϊόντα τα τελευταία 30 έτη για να προστατέψει την βιομηχανία και την γεωργία της.

Το «φρούριο Ευρώπη» επιβάλλει τριών ειδών προστατευτικά μέτρα για να περιορίσει τους ξένους ανταγωνιστές:

• ανοικτούς δασμούς
• περιορισμούς στον όγκο των εισαγόμενων προϊόντων
• «κρυφούς» φραγμούς

Οι διαφανείς δασμοί πού επιβάλλονται στα αμερικανικά προϊόντα για να εισέλθουν την Ευρώπη είναι σαφώς ανώτεροι από τους αντίστοιχους αμερικανικούς. Έτσι π.χ. ένα αμερικανικό φορτηγό πληρώνει δασμούς 22% για να εισαχθεί στην Ευρώπη ενώ για ένα αυτοκίνητο 10%. Για τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά προϊόντα οι δασμοί που επιβάλλουν οι ΗΠΑ είναι 2,5%.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα γεωργικά προϊόντα. Ο μέσος δασμός στον οποίο υπόκεινται τα αμερικανικά προϊόντα στην Ε.Ε. είναι 14% ενώ στις ΗΠΑ μόλις 4%.

Μετά έχουμε τους περιορισμούς στον όγκο των εισαγομένων στην Ε.Ε. προϊόντων. Σε πολλά «προστατευόμενα» προϊόντα, (όπως π.χ, τα γαλακτοκομικά η ζάχαρη, το κριθάρι, το μοσχαρίσιο κρέας, τις μπανάνες, το ρύζι, το ψάρι, το κρασί, το ελαιόλαδο κλπ ) η ΕΕ επιβάλλει ποσοστώσεις. Με αυτό τον τρόπο η Ε.Ε. διασφαλίζει ότι οι παραγωγοί της έχουν ένα κομμάτι της αγοράς μεγαλύτερο από αυτό που θα είχαν κάτω από συνθήκες ελευθέρου εμπορίου.

Τέλος έχουμε τους κρυφούς δασμούς. Αυτοί πηγάζουν από το δαιδαλώδες και ιδεολογικά σημαδεμένο καθεστώς των ρυθμίσεων πού εμποδίζουν την πρόσβαση στην Ευρώπη σε προϊόντα πού υποτίθεται ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις των εσωτερικών ρυθμίσεων της Ε.Ε.

Κλασσικό είναι το παράδειγμα των γενετικά τροποποιημένων τροφών (GMO). Παρά τα επιστημονικά τεκμήρια για την ασφάλεια τους η Ε.Ε. διατηρεί ακραίους περιορισμούς: οι διαδικασίες εξουσιοδότησης της χρήσης τους είναι αργές, πολιτικοποιημένες και ακραία απαιτητικές. Κατά μέσον όρο η έγκριση μιας νέας καλλιέργειας GMO παίρνει 4 έτη στην Ευρώπη, ενώ οι οδηγίες προβλέπουν 12 μήνες.

Η Ουάσιγκτον έχει επανειλημμένα διαμαρτυρηθεί ότι οι υπερβολικές απαιτήσεις και η έλλειψη προβλεψιμότητας από τις Βρυξέλλες έχουν ζημιώσει τις εξαγωγές πολλών αγροτικών προϊόντων που σε άλλες χώρες δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα.

Συνοψίζοντας η Ε.Ε. θα πρέπει ίσως να κοιταχθεί στον καθρέφτη προτού κάνει μαθήματα ελευθέρου εμπορίου. Δεκαετίες τώρα επιβάλλει κρυφούς και φανερούς φραγμούς που στρεβλώνουν μεν το παγκόσμιο εμπόριο αλλά επιτρέπουν στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών να απολαμβάνει συνεχώς αυξανόμενες εξουσίες και μισθούς και συντάξεις που ένας Έλληνας δημόσιος υπάλληλος μόνο μπορεί να ονειρευθεί.

Όπως συνοψίζει ο οικονομολόγος Ντάνιελ Λακάλ: «Τις τελευταίες δεκαετίες ο κόσμος συνήθισε σε μια εμπορική πολιτική που μπορεί να συνοψισθεί ως εξής: Όλες οι χώρες μπορούν να εξάγουν όσο θέλουν στις ΗΠΑ αλλά θέτουν στις ΗΠΑ κάθε είδος φραγμού. Όχι μόνο δασμολογικούς αλλά επίσης διοικητικούς, γραφειοκρατικούς και δημοσιονομικούς φραγμούς που εμποδίζουν τις αμερικανικές επιχειρήσεις να εξάγουν».

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin