Η Ευρώπη θυμήθηκε καθυστερημένα τη λέξη «ειρήνη»

«Το αίμα και ο πλούτος που έχουν δαπανήσει η Ουκρανία και η Ρωσία σε αυτήν την ρήξη θα μπορούσε να είχε δαπανηθεί πολύ καλύτερα για τις ανάγκες των λαών τους».

Αυτή η απλή φράση, πού περιέχεται στο ανακοινωθέν του Λευκού Οίκου μετά την συνομιλία Πούτιν-Τράμπ, δείχνει ότι η λογική αρχίζει να επανέρχεται στη Δύση, ή τουλάχιστον σε ένα μέρος της.

Διότι πράγματι, αυτό πού ήταν εκπληκτικό με την δυτική στάση τα τελευταία τρία χρόνια, ήταν η παντελής έλλειψη αναφοράς στην ανάγκη να τερματισθεί μια σφαγή πού μέχρι σήμερα μετριέται με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Αντίθετα, η λέξη «ειρήνη» είχε εξορισθεί από το λεξιλόγιο των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον και όποιος έκανε αναφορά σε αυτή αποκηρυσσόταν, ακολουθώντας σοβιετικές συνταγές, ως «φερέφωνο του Πούτιν».

Η μόνη αποδεκτή λύση για τους δυτικούς ήταν η προοπτική ενός πολέμου «for as long as it takes», μέχρι να εξασθενήσει η Ρωσία.

Επί πλέον, οποιαδήποτε συμφωνία είχε επιτευχθεί μεταξύ των δύο αντιμαχομένων μερών -όπως η συμφωνία της Κωνσταντινούπολης-υπονομευόταν αμέσως από τους δυτικούς.

Είναι λοιπόν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να παρατηρεί κανείς σήμερα τους πλέον φιλοπόλεμους ηγέτες της Δύσης να κάνουν «κωλοτούμπες» και να παίρνουν θέσεις πού μέχρι εχθές αποκήρυσσαν με βδελυγμία. Ετσι σήμερα ο Μακρόν, ο Στάρμερ, ο Μητσοτάκης κ.λπ. αίφνης κόπτονται για την ειρήνη έχοντας ξεχάσει τελείως την παλαιότερη στάση τους.

Και φυσικά οι Ευρωπαίοι δεν έχουν μάθει τίποτα. Η Κομισιόν, αντί να διδαχθεί από την ουκρανική τραγωδία, σπεύδει να κηρύξει νέα κούρσα εξοπλισμών που απλά θα ενισχύσει τα φιλοπολεμικά λόμπι τα οποία δραστηριοποιούνται σε κάθε χώρα.

Αντί να αρχίσει να σκέφτεται με δημιουργικό τρόπο πως θα ενσωματώσει την Ρωσία στην αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής ασφάλειας, η Κομισιόν συνεχίζει να επαναλαμβάνει το ατεκμηρίωτο αφήγημα περί ρωσικού επεκτατισμού που θα φέρει τα ρωσικά στρατεύματα στο Λονδίνο, στο Παρίσι και όπου αλλού μπορεί να φαντασθεί κανείς. Ένα αφήγημα που προσπαθεί να περιθωριοποιήσει και να απομονώσει την Ρωσία, δημιουργώντας έτσι ένα πραγματικό κίνδυνο για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Και τι άραγε να πει κανείς για την «Συμμαχία των προθύμων», αυτό το εύρημα των Στάρμερ-Μακρόν; Δεν γίνεται αντιληπτό ότι μια τέτοια ενέργεια, στο βαθμό που δεν έχει την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, είναι παράνομη, όπως ακριβώς ήταν παράνομη και μια άλλη ανάλογη συμμαχία που εισέβαλε στο Ιράν το 2002;

Είναι φυσικά πολύ νωρίς να προβλέψει κανείς την εξέλιξη των πραγμάτων και το κατά πόσο θα μπουν οι βάσεις για μία μακροχρόνια ειρήνη. Πάντως το γεγονός είναι ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να παίξει κανένα ρόλο. Συστρατεύθηκε με τους νεοσυντηρητικούς του Μπάιντεν, συστρατεύθηκε με το κόμμα του πολέμου και σήμερα δρέπει τους καρπούς των επιλογών της.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin