Πώς έχτισε ο Τραμπ τη σχέση του με τη Ρωσία

Πάνω από 37 χρόνια, οι δυτικές υπηρεσίες πληροφορίων, όπως και η πάλαι ποτέ KGB εξάλλου, έχουν στα αρχεία τους έναν «φάκελο Τραμπ».

Ακόμη περισσότερο, ο Αλνούρ Μπουσάγιεφ, πρώην μέλος της έκτης διεύθυνσης της KGB και στη συνέχεια πρόεδρος της Επιτροπής Ασφάλειας του Καζακστάν, βεβαιώνει ότι το 1987, ο Ντόναλντ Τραμπ συνεργαζόταν με την KGB, υπό το κωδικό όνομα «Krasnov».

Την πληροφορία αυτή, μετέφερε με επιφύλαξη στο γαλλικό περιοδικό «Λε Πουάν» και ο πρώην πράκτορας της KGB στη Γαλλία Σεργκέι Ζαρνόφ, τονίζοντας ότι εκείνη την εποχή, η έκτη διεύθυνση της τότε σοβιετικής υπηρεσίας εξειδικευόταν στην οικονομική κατασκοπεία και αντικατασκοπεία και ενδιαφερόταν άμεσα για τους Αμερικανούς επιχειρηματίες που επισκέπτονταν, στο πλαίσιο της περεστρόικα τη Ρωσία του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Τε γεγονότα και τίποτε άλλο πέρα από αυτά, είναι ευρέως διαθέσιμα και τεκμηριωμένα σε σειρά βιβλίων (Collusion, του Luke Harding -στα γαλλικά- από το Flammarion), Russian Roulette, των Michael Isikoff και David Corn. Trump/Russia, A Definitive History, του Seth Hetena, House of Trump, House of Putin, του Craig Unger, Trump Revealed, από τους Michael Kranish και Marc Fisher), που λένε πολλά.

Είμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Τριαντάρης τότε, ο Τραμπ εργαζόταν τότε μαζί με τον πατέρα του στις αγοραπωλησίες ακινήτων και είχε ισχυρή παρουσία στη γειτονιά Μπράιτον Μπιτς της Νέας Υόρκης, κοντά στο Κόνι Άιλαντ.

Εκεί ήρθαν επίσης να εγκατασταθούν μετανάστες, τους οποίους η Σοβιετική Ένωση συμφώνησε να αφήσει να φύγουν με αντάλλαγμα ευνοϊκές εμπορικές συμφωνίες που είχε χορηγήσει η Ουάσιγκτον. Ο μελλοντικός πρόεδρος τότε δεν είχε ενδιαφέρον για την αμερικανική πολιτική, είτε εγχώρια, είτε ξένη. Πάνω από όλα, ήθελε να βγάλει λεφτά, πολλά λεφτά.

O Semyon Kislin και ο Temur Sepiashvili είναι οι πρώτοι Ρώσοι -και μαφιόζοι- σύντροφοι του Ντόναλντ Τραμπ. Επίσημα, πουλάνε τα τελευταίας μόδας ηλεκτρονικά είδη σε όλους αυτούς τους νέους κατοίκους σοβιετικής καταγωγής στην Αμερική, που φυσικά έχουν στους κόλπους τους και μερικούς πράκτορες της KGB.

Σύμφωνα με τον Βρετανό ιστορικό Christopher Andrew και τον διάσημο αντιφρονούντα Oleg Gordievski, πρώην μέλος των σοβιετικών υπηρεσιών, η KGB άλλαξε τότε την πολιτική στρατολόγησης ανθρώπων στην Αμερική. Δεν είχαν πια την προτίμηση της ιδεολογικοί και θεσμικοί υποστηρικτές του κομμουνιστικού καθεστώτος. Οι τελευταίοι δεν ήταν πλέον τόσο αρεστοί όσο τα μέλη της κοινωνίας των πολιτών, που ήταν περισσότερο ενσωματωμένα, σε ευρύτερες ομάδες πολιτών και οικονομικών παραγόντων.

Δεν είναι ξεκάθαρο εάν ο Kislin και ο Sepiashvili εργάζονταν για κάποιον άλλο εκτός από τον εαυτό τους. Σε κάθε περίπτωση, κάνουν δουλειές με τον Τραμπ για να εξοπλίσουν με ηλεκτρονικές συσκευές το ξενοδοχείο του Commodore, που μόλις αγόρασε και γίνεται το Hyatt Grand Central New York. Στη συνέχεια, ο μελλοντικός πρόεδρος βρίσκεται σε αυτό το σύμπαν των αδίστακτων τύπων, που αναμειγνύουν νόμιμες κτηματομεσιτικές επιχειρήσεις, εκβιασμούς, ασφαλιστικές απάτες, πωλήσεις βενζίνης στη μαύρη αγορά και παραχάραξη.

Όπως αναφέρει ο Ζαν Λεσιέρ, στο «Λε Πουάν», εκείνα τα χρόνια της δίψας για χρήμα, ο Ντόναλντ αντιμετωπίζει κάποια νομικά προβλήματα. Όμως ο μέντορας και δικηγόρος του Ρόι Κον, διάσημη κυνική φιγούρα της Νέας Υόρκης, τον βγάζει από όλες τις κακές του καταστάσεις.

Τίποτα, επομένως, δεν εμποδίζει την άνοδο του Τραμπ στον κόσμο των ακινήτων και των «σπουδαίων». Η ρωσική μαφία παντός εδάφους της Νέας Υόρκης γοητεύεται ακόμη περισσότερο όταν η Ivana Zelnickova εμφανίζεται στη σκηνή ως μια από τις νέες του «φίλες».

Είναι μια Τσεχοσλοβάκα που δεν νοσταλγεί την Άνοιξη της Πράγας. Ούτε οι υποδειγματικοί κομμουνιστές γονείς της νοσταλγούν… τη «Χάρτα 77». Η Ιβάνα ήθελε να γίνει πρωταθλήτρια στο σκι ή τοπ μοντέλο αλλά δεν τα κατάφερε. Καταφέρνει να φύγει από την τότε Τσεχοσλοβακία και παντρεύεται έναν Αυστριακό κτηματομεσίτη, τον οποίον χώρισε λίγο αργότερα για να βρει συντροφιά σε έναν εκπαιδευτή σκι στο Τορόντο και μετά στο Μόντρεαλ.

Σύντομα τη βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη, όπου συχνάζει κυρίους σε νυχτερινά μαγαζιά. Παντρεύτηκε τον Ντόναλντ Τραμπ τον Απρίλιο του 1977.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Σύμφωνα με έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν το 2016, οι υπηρεσίες πληροφοριών της Τσεχοσλοβακίας - οι πιο αποτελεσματικές, μαζί με τους Ανατολικογερμανούς, στην υπηρεσία της Μόσχας - ενδιαφέρονται για το ζευγάρι. Γνωρίζουμε ακόμη και τα ψευδώνυμα των δύο πρακτόρων που είναι υπεύθυνοι για την υπόθεση: «Αλ Τζάρζα» και «Λούμπος».

Ο δε πατέρας της Ιβάνα συνεργάζεται με τις τσεχοσλοβάκικες αρχές, στις οποίες κοινοποιεί πρόθυμα τα γράμματα που του στέλνει η κόρη του. Σε αντάλλαγμα, το ζευγάρι της Νέας Υόρκης μπορεί περιστασιακά να επιστρέψει στην πατρίδα της συζύγου.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, εκείνα τα χρόνια, ο Τραμπ που πολιτικά είναι με το Δημοκρατικό Κόμμα, δεν ενδιαφέρεται για τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης, ούτε για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Καμαρώνει για τις αναφορές που κάνουν σε αυτόν περιοδικά και κάποιες αβανταδόρικες εκπομπές στην τηλεόραση.

Κάποιοι, όμως, δεν έχουν ξεχάσει τις «φιλίες» του με Ρώσους μαφιόζους. Το φθινόπωρο του 1986 έτσι, η ζωή του «ανέμελου» Ντόναλντ μπαίνει σε νέα φάση. Όλα ξεκινούν σε ένα κοινωνικό γεύμα στη Νέα Υόρκη, με οικοδεσπότη έναν επιχειρηματία, τον Λέοναρντ Λόντερ, γιο της διάσημης βασίλισσας των καλλυντικών, Estee Lauder. Δεν ήταν τυχαίο ότι ο Γιούρι Ντουμπινίν τοποθετήθηκε ακριβώς δίπλα στον Τραμπ. Έχουν ήδη συναντηθεί μια φορά. Ο Ντουμπινίν, ο οποίος αργότερα θα γινόταν πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στην Ουάσιγκτον και μετά στο Παρίσι, είχε φτάσει λίγους μήνες νωρίτερα ως επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ.

Ας αφήσουμε την κόρη του Γιούρι Ντουμπινίν, Ναταλία, η οποία ήταν τότε μέλος της αντιπροσωπείας, να αφηγηθεί την αρχή ενός ειδυλλίου μεταξύ του Τραμπ και του πατέρα της. «Πήρα τον πατέρα μου στο αεροδρόμιο Κένεντι όταν έφτασε τον Μάρτιο», λέει η Ναταλία. Επειδή ήταν η πρώτη του φορά που ερχόταν στη Ν. Υόρκη, θέλησα να του δείξω λίγο την πόλη. Στην 5η Λεωφόρο, το Trump Tower (Πύργος του Τραμπ) τον γοήτευσε. Ήταν τόσο ενθουσιασμένος που ήθελε να μπει αμέσως. Ο Τραμπ ήταν εκεί. Ο πατέρας μου τον κολάκευε τόσο πολύ που ο Τραμπ τα έχασε εντελώς». Η Ιρίνα, η άλλη κόρη του Ντουμπινίν, αναγνωρίζει ότι μέρος της αποστολής του πατέρα της, εν μέσω περεστρόικα, ήταν να τα «φτιάξει» με Αμερικανούς επιχειρηματίες. Αποφάσισε έτσι να «χτυπήσει» τον Τραμπ.

Εξ ου και αυτή η δεύτερη συνάντηση όπου οι δύο άντρες βρίσκονται δίπλα δίπλα στο σπίτι της οικογένειας Lauder. Ο Τραμπ δίνει μια ειλικρινή περιγραφή αυτού του γεγονότος στο The Art of the Deal. «To ένα οδηγεί στο άλλο», έγραψε, «βρισκόμαστε να συζητάμε για την κατασκευή ενός μεγάλου πολυτελούς ξενοδοχείου, απέναντι από το Κρεμλίνο, σε συνεργασία με τη σοβιετική κυβέρνηση».

Τον Ιανουάριο του 1987, ο Ντουμπινίν έγραψε στον Τραμπ. «Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας μεταφέρω καλά νέα από τη Μόσχα. Το Goscomlntourist, το σοβιετικό τουριστικό πρακτορείο, θα ήθελε να σας προσκαλέσει να συνεχίσετε μαζί του το έργο της κατασκευής ενός ξενοδοχείου στη Μόσχα». Όλοι οι ειδικοί στη Σοβιετική Ένωση γνωρίζουν ότι το Intourist είναι ένα παράρτημα της KGB, που είναι υπεύθυνο για την παρακολούθηση, ακόμη και την προσέγγιση, όλων των αλλοδαπών που έχουν άδεια να έρθουν.

Ο Τραμπ και η Ιβάνα φτάνουν στη Μόσχα στις 4 Ιουλίου 1987. Τους προσφέρεται η Σουίτα Λένιν στο National Hotel κοντά στο Κρεμλίνο, που ονομάστηκε έτσι επειδή ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ υποτίθεται ότι έμεινε εκεί τον Οκτώβριο του 1917. Φυσικά, η σουίτα είναι «γεμισμένη»... μεταξύ άλλων με κάμερες. Το ζεύγος Τραμπ επισκέπτεται επίσης το Λένινγκραντ, που δεν έχει ξαναγίνει ακόμα Αγία Πετρούπολη. Τα Χειμερινά Ανάκτορα και το Μουσείο Ερμιτάζ, γοητεύουν τον Τραμπ που επιστρέφει στη Νέα Υόρκη ευχαριστημένος. Ωστόσο, το ξενοδοχειακό του έργο δεν είχε προχωρήσει ούτε ένα βήμα.

Από την άλλη όμως, μετά την επίσκεψη στη Μόσχα, ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ. αναπτύσσει ένα νέο πάθος για τη γεωστρατηγική και τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης, ενάντια στο NATO και στην οικουμενική δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Μόσχα τον είχε γοητεύσει. Ο Ντόναλντ Τραμπ επενδύει 94.801 δολάρια σε μια «ανοιχτή επιστολή» προς τον αμερικανικό λαό.

Πρόκειται για μια ολοσέλιδη διαφήμιση στους New York Times, την Washington Post και τη Boston Globe. Του άνοιξε τα μάτια η Ρωσία; Όπως οι Αμερικάνοι απομονωτιστές της χειρότερης εποχής, όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ που σήμερα εγκαταλείπει τον Ζελένσκι, καταγγέλλει τα δισεκατομμύρια που ξοδεύουν οι Ηνωμένες Πολιτείες για «την ασφάλεια των άλλων».

«Γιατί αυτές οι χώρες δεν πληρώνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες για τα δισεκατομμύρια δολάρια και τις ζωές που χάνουμε για να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους;», ρωτά ο άνθρωπος που τώρα σταματά την στήριξη της Ουκρανίας, και που καλεί τον Πούτιν να κάνει «ό,τι θέλει με τις χώρες» που σκοπεύει να βάλει στο στόχαστρο.

Η περίεργη στρατηγική του «ηγέτη του ελεύθερου κόσμου» βασίζεται απλώς στον αμερικανικό εθνικισμό του; Ή στη χημεία με έναν δικτάτορα του οποίου ζηλεύει την απόλυτη εξουσία και τον τρόπο που την ασκεί; Ή κάτι... άλλο;