Το νέο αφήγημα Ζελένσκι και οι μπίζνες με τον Τραμπ

Tις τελευταίες εβδομάδες διάφοροι αναλυτές διαπιστώνουν ότι έχει επέλθει μία σημαντική αλλαγή στον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτή η αλλαγή, όμως, δεν αφορά την πολυδιαφημισμένη παράδοση των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από τις ΗΠΑ.

Η σημαντική αλλαγή αφορά το μάρκετινγκ του πολέμου από το Κίεβο: Από εκεί πού επρόκειτο για ένα πόλεμο πού στόχευε να εμποδίσει τον ρωσικό επεκτατισμό σήμερα είναι ένας πόλεμος πού αφορά τους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας.

Από την πρώτη στιγμή πού ξεκίνησε ο πόλεμος το Κίεβο κατάλαβε ότι προκειμένου να διατηρήσει το ενδιαφέρον και την στρατιωτική βοήθεια της Δύσης θα έπρεπε να «πουλήσει» τη ρήξη ως κάτι που απειλούσε άμεσα και τη Δύση. «Αν η Ουκρανία χάσει τον πόλεμο» είπε ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι «άλλες χώρες θα ακολουθήσουν. Αυτό είναι δεδομένο... αυτή την στιγμή είμαστε εμείς, μετά το Καζακστάν, οι χώρες της Βαλτικής, η Πολωνία και μετά η Γερμανία».

Το γεγονός ότι η «απειλή» παρουσίαζε κάποια κενά τεκμηρίωσης (ποια άλλωστε εκστρατεία μάρκετινγκ βασίζεται μόνο σε τεκμήρια;) δεν εμπόδισε την Δύση να δεχθεί το μήνυμα θετικά και να το αναπαράγει με ενθουσιασμό. Με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ο οποίος σε ομιλία του στο Κογκρέσο είπε: «Αν ο Πούτιν καταλάβει την Ουκρανία δεν θα σταματήσει εκεί... θα συνεχίσει.Το έχει κάνει σαφές».

Όμως τον τελευταίο καιρό, και ιδιαίτερα μετά την εκλογή Τράμπ, το μήνυμα αυτό άρχισε διακριτικά να αποσύρεται (όπως είχε στο μεταξύ αρχίσει εξίσου διακριτικά να αποσύρεται και το περί πάλης «αυταρχισμού εναντίον δημοκρατίας»...)

Οι (εξαιρετικοί) μαρκετίστες του Κιέβου κατάλαβαν ότι αλλαγή προέδρου απαιτεί νέο μήνυμα προσαρμοσμένο στην νέα πραγματικότητα και στην προσωπικότητα του νέου αφεντικού.

Από έναν μαχητή του Ψυχρού Πολέμου (Μπάιντεν) σε έναν μπίζνεσμαν (Τράμπ) που πιστεύει ότι «money makes the world go round». Και έτσι προσάρμοσαν το μήνυμα τους ανάλογα, θέτοντας τώρα στο επίκεντρο τον αδιαμφισβήτητο τεράστιο πλούτο σε φυσικούς πόρους της Ουκρανίας που κινδύνευε να πέσει στα χέρια των Ρώσων.

Στην ομιλία του στην Βουλή του Κιέβου ο Ζελένσκι, σύμφωνα με το Reuters, σε αντάλλαγμα για την συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας, πρόσφερε στις ΗΠΑ και την ΕΕ «μία συμφωνία ..πού θα επέτρεπε την κοινή χρήση των φυσικών πόρων της Ουκρανίας που αξίζουν τρισ. δολάρια». Οι πόροι διευκρίνισε ο Ζελένσκι αφορούν τα πλούσια κοιτάσματα σε «λίθιο, ουράνιο, γραφίτη, τιτάνιο και άλλους στρατηγικά πολύτιμους πόρους».

Σύμφωνα με άρθρο της Washington Post (25 Νοεμβρίου) σήμερα «η Ουκρανία παρουσιάζει τα φυσικά της αποθέματα σαν μια επιχειρηματική ευκαιρία για τους Αμερικανούς. Τονίζει ότι τα φυσικά αποθέματα φυσικού αερίου, τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη και η παρουσία μεταλλευμάτων συμπεριλαμβανομένου του λιθίου μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στις βιομηχανίες μικροτσίπ και ηλεκτρικών αυτοκινήτων»

Τέρμα λοιπόν με το μήνυμα για τον «ρωσικό επεκτατισμό» και την πάλη των «δημοκρατιών εναντίον του αυταρχισμού». Το νέο μήνυμα θέτει στο επίκεντρο τα οικονομικά κέρδη που μπορούν να αποκομίσουν οι αμερικανικές επιχειρήσεις αν η Δύση συνεχίζει να υποστηρίζει στρατιωτικά την Ουκρανία.

Ενας από τους πρώτους πού έπιασε το νέο μήνυμα στην Ουάσιγκτον ήταν ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, γνωστό «γεράκι» της εξωτερικής πολιτικής. Σε συνέντευξη του στο Fox δήλωσε ότι «αυτός ο πόλεμος γίνεται για τα χρήματα». Και εξήγησε:

«Η πλουσιότερη χώρα στην Ευρώπη για σπάνιες γαίες είναι η Ουκρανία... αξίας $2 έως $7 τρισ. Η Ουκρανία είναι αυτή που είναι έτοιμη να κάνει ένα ντιλ με εμάς, όχι οι Ρώσοι. Ετσι λοιπόν είναι προς το συμφέρον μας να διασφαλίσουμε ότι η Ρωσία δεν θα καταλάβει το μέρος».