Η Ευρώπη του συν-ανήκειν και του συν-αποφασίζειν

H συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού στηρίζει το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Όμως, αν ερωτηθεί ο καθένας ξεχωριστά, θα έχουμε πάλι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό που δηλώνει ότι δεν είναι ευχαριστημένος από αυτή την Ευρώπη.

Ποια είναι λοιπόν η Ευρώπη που θέλουμε;

Θέλουμε μια Ευρώπη του συν-ανήκειν και του συν-αποφασίζειν. Να νιώθει και να πιστεύει, δηλαδή, ο Ευρωπαίος πολίτης ότι η υπόθεση της Ευρώπης είναι κάτι που τον ενδιαφέρει και αφορά άμεσα τη ζωή του. Για να έχουμε λοιπόν, μια τέτοια Ευρώπη, πρέπει να διεκδικηθεί και να κερδηθεί η αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αποτελεί την πιο νομιμοποιημένη θεσμική έκφραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πιστεύουμε και θέλουμε μια Ευρώπη, που οφείλει να ανανεώνει συνεχώς τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα των θεσμών καταπολέμησης των κάθε μορφής διακρίσεων, ρατσισμών και αποκλεισμών. Μια Ευρώπη δηλαδή που θα χειραφετεί την κάθε μορφής ιδιαιτερότητα, θα προωθεί την αλληλοαποδοχή ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους και θα καθιστά τη ζωή βιοκεντρική.

Διεκδικούμε μια Ευρώπη που δεν θα καταστήσει τα εργασιακά δικαιώματα μουσειακή υπόθεση, αλλά αντιθέτως θα εξασφαλίζει μέσα από την ισχύ αυτών, την αξιοπρέπεια της εργασίας και του εργαζόμενου.

Στηρίζουμε την προώθηση και την εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, όμως την ίδια στιγμή πρέπει να εξασφαλίσουμε την διαρκή κατάρτιση προσαρμογής του εργαζόμενου στα νέα δεδομένα εργασίας. Η προσαρμογή μέσα από την κατάρτιση απαιτεί κόστος και αυτό πρέπει να το χρεωθούν οι επιχειρήσεις που θα κερδίζουν πολλαπλάσια από το προϊόν της εξειδικευμένης εργασίας.

Απαιτούμε από μια τέτοια Ευρώπη να επιβάλει τη φορολόγηση των πολυεθνικών στον τόπο δραστηριότητας τους, χωρίς το κόλπο των ενδοομιλικών συναλλαγών. Διεκδικούμε μια Ευρώπη που θα φορολογεί αναλόγως τους μεγάλους κολοσσούς που μέσω των πλατφορμών τους, υπερπλουτίζουν αξιοποιώντας τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών.

Ένα σημαντικό μέρος από αυτόν τον υπερπλουτισμό πρέπει να επιστραφεί ως κοινωνικό μέρισμα στην κοινωνία. Η νέα Ευρώπη που φιλοδοξούμε, πρέπει επιτέλους να προχωρήσει στην ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος για ευνόητους λόγους, γιατί όταν η διαφορά επιτοκίου καταθέσεων και επιτοκίου χορηγήσεων έχει πολύ μεγάλες αποκλίσεις από χώρα σε χώρα, όπως συμβαίνει μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας, τότε η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να γίνει ποτέ ανταγωνιστική.

Επιδιώκουμε μια Ευρώπη πολιτική με ενιαία αμυντική και εξωτερική πολιτική που θα προωθεί την ειρήνη και θα συμβάλει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, της πείνας και της δίψας στους λαούς της Αφρικής και της Ασίας. Αρνούμεθα την εξέλιξη μιας Ευρώπης που στο βωμό του ανταγωνισμού με το οικονομικό μοντέλο της Κίνας και της Ινδίας, θα μετατραπεί σταδιακά σε απορρυθμισμένη εργασιακά κοινωνία με μισθούς Κίνας και Ινδίας και συντάξεις πείνας.

Διεκδικούμε μια Ευρώπη των οικονομικών και κοινωνικών συγκλίσεων με προοδευτική αύξηση του κεντρικού της προϋπολογισμού. Η αποχή, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, οδηγεί σε παραίτηση ενός ύψιστου δικαιώματος που αφορά την συμμετοχή. Όταν παραχωρείς το δικαίωμα στους άλλους να αποφασίζουν για εσένα, χωρίς εσένα, καθιστάς, νέα και νέε, το μέλλον σου αβέβαιο γιατί δεν θα είσαι ο αρχιτέκτονας της δημιουργίας του.

*Πρώην Υπουργός, Υποψήφιος Ευρωβουλευτής