Μια απλή ματιά στις τιμές μεγαβατώρας μεταξύ των χωρών της Ευρώπης δείχνει ότι μπορεί μεν οι τιμές να αυξάνονται γενικώς, πλην όμως υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις στο ύψος των αυξήσεων από χώρα σε χώρα, καθώς οι τιμές εξαρτώνται από το ενεργειακό μείγμα της κάθε χώρας.
Βλέποντας, δε, πώς διαμορφώνονται οι μέσες τιμές του Οκτωβρίου, με βάση τα πανευρωπαϊκά στοιχεία που δημοσιεύει το energylive.cloud, παρατηρούμε ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χώρες με τις ακριβότερες τιμές ενώ, αντίθετα, για διάφορους λόγους που έχουν έντονη σχέση με το ενεργειακό μείγμα που διαθέτει η κάθε χώρα (το μείγμα μεταξύ ΑΠΕ, άνθρακα, φυσικού αερίου, πυρηνικών κ.λπ.), παραγωγικά μεγαθήρια όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Πολωνία, έχουν από τις χαμηλότερες τιμές.
Πιο συγκεκριμένα, η τιμή της μεγαβατώρας διαμορφώνεται στην Ελλάδα τον τελευταίο μήνα, κατά μέσο όρο, πάνω από τα 200 ευρώ (σήμερα θα είναι στα 242 ευρώ, την υψηλότερη τιμή στην Ευρώπη), όταν στη Γερμανία είναι… 145 ευρώ, στην Τσεχία 146, στο Βέλγιο 165, στη Γαλλία 173 και στην Πολωνία… 104 ευρώ!
Πρόκειται για διαφορές της τάξεως του 20% και πάνω (άνω του 30% στην περίπτωση της Γερμανίας και σχεδόν… 100% στην περίπτωση της Πολωνίας), οι οποίες προφανέστατα αρχίζουν να έχουν επιπτώσεις στις τιμές, στα περιθώρια κέρδους και εντέλει στην ανταγωνιστικότητα μιας τεράστιας γκάμας ελληνικών προϊόντων, είτε πρόκειται να πωληθούν στο εξωτερικό είτε στο εσωτερικό.
Η κατάσταση αυτή (που ασφαλώς επηρεάζει και την ανταγωνιστικότητα σε σχέση με χώρες εκτός Ευρώπης) δεν πρόκειται να αντιστραφεί, εκτιμούν σχεδόν όλοι οι ειδικοί, πριν το τέλος του χειμώνα, που σημαίνει ότι το κόστος ενέργειας π.χ. ανά μεγαβατώρα αναμένεται να αυξηθεί περισσότερο σε μέσους ετήσιους όρους, ως το τέλος του 2021.
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν αποτελεί έκπληξη ότι διάφοροι φορείς, από το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών έως τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, αρχίζουν να διαμαρτύρονται έντονα για την έλλειψη μέτρων αντιμετώπισης του φαινομένου.
Πράγματι, τα μέχρι σήμερα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης αφορούν αποκλειστικά ευπαθείς κοινωνικές ομάδες της λιανικής (νοικοκυριά), όχι όμως τις επιχειρήσεις, όταν είναι σαφές ότι ειδικά οι ΜμΕ πλήττονται βάναυσα, ενώ σε μεγάλο βαθμό το ίδιο ισχύει και για μεγαλύτερες επιχειρήσεις, όταν πέρα από το ρεύμα, ρεκόρ σπάει και το φυσικό αέριο, ενώ ψηλά είναι και το πετρέλαιο.
Άγνωστο μέχρι στιγμής αν η κυβέρνηση έχει «ξεχάσει» το θέμα των επιχειρήσεων ή αναμένει τον προσδιορισμό ενός πανευρωπαϊκού πλαισίου (πιθανώς στη Σύνοδο που ξεκίνησε χθες;), προκειμένου να προχωρήσει σε κινήσεις.
Το σχεδόν βέβαιο είναι ότι αν δεν υπάρξουν κάποιες κινήσεις «ενίσχυσης» σύντομα εκ μέρους της κυβέρνησης, (το πιο πιθανό με φοροελαφρύνσεις), ο παραγωγικός τομέας θα βγει «στα όπλα»...
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.