Γυναίκες και «παράλληλη οικονομία» δείχνουν τον δρόμο της ανάκαμψης!

Οι γυναίκες δείχνουν τον δρόμο της οικονομικής ανάκαμψης σε πολλές χώρες του Τρίτου Κόσμου. Μόνο που δεν είναι ο δρόμος που ονειρεύονται οι κρατικοί γραφειοκράτες...

Η Daniela εργαζόταν σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο στην μεξικανική πόλη του Guanajuato. Mε την κρίση που επέφερε η πανδημία το γραφείο συρρικνώθηκε και η Daniela έχασε την δουλειά της. Αποφάσισε λοιπόν να ασκήσει την άλλη μεγάλη της αγάπη μετά την δικηγορία: Την μαγειρική. Αρχισε λοιπόν να κάνει διάφορα φαγητά στο σπίτι τα οποία τα πωλούσε αρχικά σε φίλους, μετά στην γειτονιά και μετά σε όποιον ενδιαφερόνταν. Σήμερα έχει ένα μικρό μαγαζάκι όπου φτιάχνει τις περίφημες tamales και δεν σκέπτεται να επιστρέψει στην δικηγορία.

Στην κατευθυνόμενη από τις Βρυξέλλες Ελλάδα αυτή η εναλλακτική λύση όχι μόνο θα ήταν αδιανόητη, αλλά και ποινικά κολάσιμη. H Daniela θα διωκόταν αμέσως για μη καταβολή ΦΠΑ, για φοροδιαφυγή, για μη τήρηση κανόνων υγιεινής κ.λπ. Εδώ -και πολύ περισσότερο στις βοριοευρωπαικές χώρες- θα ήταν υποχρεωμένη να λαμβάνει κρατική ελεημοσύνη και σε αντάλλαγμα να μην κάνει τίποτα!

Η Daniela είναι μια από τα εκατομμύρια των γυναικών στην Λατινική Αμερική που μετά το ξέσπασμα της πανδημίας είτε αναγκάσθηκαν να αλλάξουν επάγγελμα, είτε να εισέλθουν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας προκειμένου να στηρίξουν οικονομικά τις σκληρά δοκιμαζόμενες οικογένειες τους.

Αντιπροσωπεύουν τις περίφημες «nenis» (nuevas emprendedoras de negocios por internet). Πρόκειται για -όπως λέει ο τίτλος- γυναίκες επιχειρηματίες που πωλούν μέσω του διαδικτύου διάφορα είδη για τα οποία πιστεύουν ότι υπάρχει ζήτηση: Φαγητό, ρουχισμό, είδη κουζίνας, παπούτσια, είδη δώρων -γενικά ότι μπορεί να φαντασθεί κανείς. Συνήθως η πρώτη επαφή με ένα πελάτη γίνεται μέσω ενός κοινού φίλου και η πώληση έξω από κάποιο σταθμό του μετρό και σιγά σιγά τα πράγματα παίρνουν την πορεία τους. Και φυσικά όλες οι συναλλαγές γίνονται με μετρητά.

Στο Μεξικό πρόκειται κυρίως για παντρεμένες γυναίκες μεταξύ 22-44 ετών και με 1-2 παιδιά. Δεν έχουν γνώση ούτε οικονομικών, ούτε λογιστικής ούτε ποτέ τους έχουν κάνει «επιχειρηματικές σπουδές». Επίσης μόλις το 30% από αυτές έχει τραπεζική πίστωση.

Το κοινό στοιχείο όλων των nenis είναι -πέραν του φύλλου τους- ότι δραστηριοποιούνται στον χώρο της «παράλληλης οικονομίας». Ετσι υπολογίζεται ότι οκτώ από τις κάθε 10 nenis στο Μεξικό δηλαδή 4 εκατομμύρια γυναίκες επιχειρηματίες δραστηριοποιείται στην παράλληλη οικονομία.

Αυτό τους επιτρέπει να αποφεύγουν τις γραφειοκρατικές διαδικασίες και τα «λαδώματα» που θα συνεπάγετο το στήσιμο μιας «κανονικής» επιχείρησης, καθώς και φυσικά τους φόρους που θα έπρεπε να καταβάλλουν.

Οι αρχές από την άλλη πλευρά, στις περισσότερες χώρες κάνουν τα στραβά μάτια γιατί γνωρίζουν τον τεράστιο ρόλο που παίζει στις χώρες αυτές ο τομέας της «παράλληλης» οικονομίας που πολλές φορές υπερβαίνει σε μέγεθος τον τομέα της «κανονικής» οικονομίας. Σε περιοχές του Μεξικού π.χ. όπως η Oahaca ο τομέας της «παράλληλης οικονομίας υπερβαίνει το 70%!