Σιγά σιγά όλα έρχονται στη φόρα. Ο Ντόναλντ Τραμπ ίσως αποδειχθεί «μοιραίος πρόεδρος» για τις ΗΠΑ. Το σύνθημά του «πρώτα η Αμερική» δεν αποκλείεται να γίνει μπούμερανγκ για έναν λαϊκιστή πρόεδρο που νόμισε ότι τα ξέρει όλα.
Την ώρα, λοιπόν, που πέρα από την υγειονομική κρίση, η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει τον σοβαρό κίνδυνο ανυπολόγιστης καταστροφής, αποκαλύπτεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος από το 2018 είχε ειδοποιηθεί για τον κίνδυνο μιας πανδημίας γρίπης, χωρίς να λάβει κανένα απολύτως μέτρο.
Ακόμα χειρότερα, τιμώρησε με απόλυση από το περιβάλλον του τα πρόσωπα που είχαν συντάξει τη μελέτη-προειδοποίηση. Ένα χρόνο αργότερα, έκανε ακριβώς το ίδιο και με τις επισημάνσεις του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, το οποίο διαθέτει ειδικό κέντρο μελέτης πανδημιών και των επιπτώσεών τους.
Ας σημειωθεί επίσης ότι την περίοδο 2017-2019, στις ΗΠΑ, οι ομοσπονδιακές δαπάνες για τη μελέτη και καταπολέμηση μιας πιθανής πανδημίας μειώθηκαν από 2 δισ. στο 1,2 δισ. δολάρια, όταν οι αντίστοιχες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας ξεπέρασαν τα 100 δισ. δολάρια!
Σήμερα, λοιπόν, τη στιγμή που ολόκληρος ο πλανήτης βρίσκεται σε καραντίνα και η αβεβαιότητα αποτελεί ψυχολογικό καθεστώς, η Ουάσιγκτον δείχνει πόσο απροετοίμαστη ήταν να ηγηθεί μιας παγκόσμιας αντίδρασης.
«Το status των Ηνωμένων Πολιτειών ως παγκόσμιου ηγέτη κατά τις τελευταίες επτά δεκαετίες είχε οικοδομηθεί όχι μόνο στον πλούτο και στην ισχύ αλλά επίσης, και εξίσου σημαντικά, στη νομιμοποίηση που απορρέει από την εσωτερική διακυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και την ικανότητα και την προθυμία τους να συγκεντρώσουν και να συντονίσουν μια παγκόσμια αντίδραση σε κρίσεις. Η πανδημία των κορωνοϊών όμως, σήμερα, δοκιμάζει όλα τα στοιχεία της ηγεσίας των ΗΠΑ. Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον αποτυγχάνει στη δοκιμασία.
Καθώς η Ουάσινγκτον παραπαίει, το Πεκίνο κινείται γρήγορα και επιδέξια για να επωφεληθεί από το άνοιγμα που δημιουργήθηκε από τα αμερικανικά λάθη, γεμίζοντας το κενό για να τοποθετήσει τον εαυτό του ως παγκόσμιο ηγέτη στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Προσπαθεί να διαλαλήσει το δικό του σύστημα, να παράσχει υλική βοήθεια σε άλλες χώρες και ακόμη και να οργανώσει άλλες κυβερνήσεις.
Η ωμή αυτοπεποίθηση της κίνησης της Κίνας είναι δύσκολο να υπερτιμηθεί. Στο κάτω κάτω, ήταν τα σφάλματα του ίδιου του Πεκίνου -ιδιαίτερα οι προσπάθειές του να κρύψει τη σοβαρότητα και την εξάπλωση της επιδημίας- που συνέβαλαν στη δημιουργία της ίδιας της κρίσης, που τώρα πλήττει μεγάλο μέρος του κόσμου.
Ωστόσο, το Πεκίνο αντιλαμβάνεται ότι αν θεωρηθεί ότι ηγείται και η Ουάσινγκτον θεωρείται ως ανίκανη ή απρόθυμη να το πράξει, αυτή η αντίληψη θα μπορούσε να μεταβάλει θεμελιωδώς τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών στην παγκόσμια πολιτική και στον ανταγωνισμό για την ηγεσία στον 21ο αιώνα», γράφουν στην επιθεώρηση «Foreign Affairs», οι Kurt M. Campbell, πρόεδρος του Asia Group και Rush Doshi, διευθυντής κινεζικών υποθηκών στο Ίδρυμα Brookings.
Αναφορικά τώρα με τη βοήθεια που η Κίνα παρέχει σε άλλες χώρες και που έχει κάθε δυνατότητα να παράσχει, θα πρέπει αν σημειώσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των προϊόντων που ο κόσμος έχει ανάγκη, φτιάχνονται στη χώρα αυτή. Κλασική η περίπτωση των χειρουργικών μασκών, στις οποίες η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο.
Στην παρούσα έτσι φάση της κρίσης, η Κίνα μέσω μιας βιομηχανικής κινητοποίησης που μοιάζει με εκείνη εν καιρώ πολέμου, έχει ενισχύσει την παραγωγή μασκών περισσότερο από δέκα φορές, κάτι που της δίνει τη δυνατότητα να τις παρέχει στον κόσμο.
Η Κίνα παράγει επίσης περίπου το ήμισυ των αναπνευστήρων N95 που είναι κρίσιμοι για την προστασία των εργαζομένων στον τομέα της υγείας (έχει αναγκάσει ξένα εργοστάσια στην Κίνα να τους κατασκευάζουν και στη συνέχεια να τους πωλούν απευθείας στην κυβέρνηση), κάτι που της δίνει ακόμα ένα εργαλείο εξωτερικής πολιτικής με τη μορφή του ιατρικού εξοπλισμού.
Εν τω μεταξύ, τα αντιβιοτικά είναι κρίσιμα για την αντιμετώπιση των αναδυόμενων δευτερογενών λοιμώξεων από τον COVID-19 και η Κίνα παράγει τη συντριπτική πλειοψηφία των ενεργών φαρμακευτικών συστατικών που είναι απαραίτητα για την παρασκευή τους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, αντιθέτως, στερούνται των εφοδίων και της ικανότητας να ανταποκριθούν σε πολλά από τη δική τους ζήτηση, πόσο μάλλον να παράσχουν βοήθεια σε περιοχές κρίσης αλλού. Η εικόνα είναι ζοφερή. Το Αμερικανικό Στρατηγικό Εθνικό Απόθεμα των Ηνωμένων Πολιτειών, το απόθεμα του έθνους σε κρίσιμες ιατρικές προμήθειες, πιστεύεται ότι έχει μόνο το 1% από τις μάσκες και τους αναπνευστήρες και ίσως το 10% των εξαεριστήρων, που χρειάζονται για να αντιμετωπίσει την πανδημία.
Τα υπόλοιπα θα πρέπει να καλυφθούν από εισαγωγές από την Κίνα ή με την ταχεία αύξηση της εγχώριας παραγωγής. Ομοίως, το μερίδιο της Κίνας στην αγορά αντιβιοτικών των ΗΠΑ είναι περισσότερο από 95% και τα περισσότερα από τα συστατικά δεν μπορούν να κατασκευαστούν στην εγχώρια αγορά. Παρόλο που η Ουάσιγκτον προσέφερε βοήθεια στην Κίνα και σε άλλους στην αρχή της κρίσης, είναι λιγότερο ικανή να το πράξει τώρα, καθώς οι δικές της ανάγκες μεγαλώνουν. Αντιθέτως, το Πεκίνο προσφέρει βοήθεια ακριβώς όταν η παγκόσμια ανάγκη είναι μεγαλύτερη.
Πίσω λοιπόν από τους «τραμπικούς» λεονταρισμούς και τα διάφορα «America first», υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα, που μόνο σε σκέψεις βάζει. Και αυτές οι τελευταίες μόνο σε μια διαπίστωση καταλήγουν. Αυτήν της αμερικανικής παρακμής και της ανάγκης η Ευρώπη να ξυπνήσει.
Μάλλον βίαια σήμερα...
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.